Вуліца Гарадскі Вал: Розніца паміж версіямі

Вуліца Гарадскі Вал
Мінск
Вуліца Гарадскі Вал; Мінск
Агульная інфармацыя
Краіна	Беларусь
Горад	Мінск
Гістарычны раён	Верхні горад
Працягласць	550 м;
Ранейшыя назвы	Рэспубліканская, Урыцкага
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 07:56, 13 чэрвеня 2019

Вуліца Гарадскі Вал (руск.: улица Городской Вал) — вуліца ў гістарычным цэнтры Мінска. Праходзіць ад праспекта Незалежнасці да вуліцы Няміга.

Гісторыя

Вуліца ўзнікла ў пачатку XIX стагоддзя на месцы гарадскога землянога вала^[1].

Цяперашняя вуліца ўтворана ў 1993 годзе пасля злучэння ўчастку Рэспубліканскай вуліцы паміж Інтэрнацыянальнай вуліцай і Нямігай (іншая яе частка стала вуліцай Раманаўская Слабада) з вуліцай Урыцкага (праходзіла ад праспекта Леніна (цяпер праспект Незалежнасці) да Інтэрнацыянальнай вуліцы. Рэспубліканская вуліца да Кастрычніцкай рэвалюцыі называлася Раманаўскім завулкам, Старарараманаўскай, Новараманаўскай. Вуліца Урыцкага была Захар’еўскім завулкам.

Апісанне

Вуліца Гарадскі Вал праходзіць на паўночны захад ад праспекта Незалежнасці, з захаду прымыкае вуліца Валадарскага, з усходу — Інтэрнацыянальная і Рэвалюцыйная вуліцы, завяршаецца скрыжаваннем з вуліцай Няміга, працягваючыся далей як вуліца Раманаўская Слабада. На заходнім баку вуліцы — сквер Адама Міцкевіча. Нумарацыя дамоў — ад праспекта Незалежнасці.

Забудова

Вуліца часткова захавала забудову другой паловы XIX — пачала XX стагоддзя. Яна абмяжоўвае гістарычны Верхні горад з захаду^[1].

№ 2 — Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь.
№ 8 — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 711Е000001шыфр 711Е000001
№ 10 — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 711Е000001шыфр 711Е000001
№ 12 (корпусы 1 і 2) — Дэпо Мінскага добраахвотнага пажарнага таварыства. Пабудавана ў 1885 годзе^[1] — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 711Е000001шыфр 711Е000001

№ 4 — будынак (1915) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000028шыфр 713Г000028
№ 3 — будынак (1940—1950-я) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000029шыфр 713Г000029
№ 6 — будынак (1930—1950-я) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000030шыфр 713Г000030
№ 7 — будынак (1914) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000032шыфр 713Г000032
№ 5 - будынак (пачатак ХХ стагоддзя) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000031шыфр 713Г000031. Включаны з Дзяржаўнага спісу гісторыка-культурных каштоўнасцей у 2015 годзе.

Транспарт

Па вуліцы праходзяць аўтобусныя маршруты 23, 40, 50с, 65. У сквера Міцкевіча на ёй маецца тралейбусная канцавая станцыя, якая выкарыстоўваецца маршрутамі 9, 13, 14, 57.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вуліца Гарадскі Вал

[ЗП-1] а ^б ^в Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.

[1]

@@ Радок 35: / Радок 35: @@
 == Гісторыя ==
-Вуліца ўзнікла ў пачатку [[XIX стагоддзе|XIX стагоддзя]] на месцы [[Гарадскія ўмацаванні Мінска|гарадскога землянога вала]]<ref name="ЗП">{{крыніцы/ЗП|Мінск}}</ref>.
+Вуліца ўзнікла ў пачатку [[XIX стагоддзе|XIX стагоддзя]] на месцы [[Земляны Вал|гарадскога землянога вала]]<ref name="ЗП">{{крыніцы/ЗП|Мінск}}</ref>.
 Цяперашняя вуліца ўтворана ў [[1993]] годзе пасля злучэння ўчастку [[Рэспубліканская вуліца (Мінск)|Рэспубліканскай вуліцы]] паміж [[Інтэрнацыянальная вуліца (Мінск)|Інтэрнацыянальнай вуліцай]] і [[Няміга (вуліца)|Нямігай]] (іншая яе частка стала [[Вуліца Раманаўская Слабада|вуліцай Раманаўская Слабада]]) з ''вуліцай Урыцкага'' (праходзіла ад [[Праспект Леніна, Мінск|праспекта Леніна]] (цяпер праспект Незалежнасці) да Інтэрнацыянальнай вуліцы. Рэспубліканская вуліца да Кастрычніцкай рэвалюцыі называлася Раманаўскім завулкам, Старарараманаўскай, Новараманаўскай. Вуліца Урыцкага была Захар’еўскім завулкам.