Вуліца Гарадскі Вал: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др added Category:Вуліца Гарадскі Вал using HotCat |
|||
Радок 48: | Радок 48: | ||
* № 8 — {{ГККРБ 4|711Е000001}} |
* № 8 — {{ГККРБ 4|711Е000001}} |
||
* № 10 — {{ГККРБ 4|711Е000001}} |
* № 10 — {{ГККРБ 4|711Е000001}} |
||
[[Файл:Гарадскі вал.jpg|thumb|Дамы № 12, корпусы 2 і 1]] |
|||
* № 12 корпус 1 — [[Дэпо Мінскага добраахвотнага пажарнага таварыства]]. Пабудавана ў [[1885]] годзе<ref name="ЗП" /> — {{ГККРБ 4|711Е000001}} |
|||
* № 12 корпус 2 — трохпавярховы будынак — {{ГККРБ 4|711Е000001}} |
|||
* № 4 — будынак ([[1915]]) — {{ГККРБ 4|713Г000028}} |
* № 4 — будынак ([[1915]]) — {{ГККРБ 4|713Г000028}} |
||
* № 3 — будынак ([[1940-я|1940]]—[[1950-я]]) — {{ГККРБ 4|713Г000029}} |
* № 3 — будынак ([[1940-я|1940]]—[[1950-я]]) — {{ГККРБ 4|713Г000029}} |
Версія ад 10:38, 13 чэрвеня 2019
Вуліца Гарадскі Вал Мінск | |
---|---|
Агульная інфармацыя | |
Краіна | Беларусь |
Горад | Мінск |
Гістарычны раён | Верхні горад |
Працягласць |
|
Ранейшыя назвы | Рэспубліканская, Урыцкага |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Вуліца Гарадскі Вал (руск.: улица Городской Вал) — вуліца ў гістарычным цэнтры Мінска. Праходзіць ад праспекта Незалежнасці да вуліцы Няміга.
Гісторыя
Вуліца ўзнікла ў пачатку XIX стагоддзя на месцы гарадскога землянога вала[1].
Цяперашняя вуліца ўтворана ў 1993 годзе пасля злучэння ўчастку Рэспубліканскай вуліцы паміж Інтэрнацыянальнай вуліцай і Нямігай (іншая яе частка стала вуліцай Раманаўская Слабада) з вуліцай Урыцкага (праходзіла ад праспекта Леніна (цяпер праспект Незалежнасці) да Інтэрнацыянальнай вуліцы. Рэспубліканская вуліца да Кастрычніцкай рэвалюцыі называлася Раманаўскім завулкам, Старарараманаўскай, Новараманаўскай. Вуліца Урыцкага была Захар’еўскім завулкам.
Апісанне
Вуліца Гарадскі Вал праходзіць на паўночны захад ад праспекта Незалежнасці, з захаду прымыкае вуліца Валадарскага, з усходу — Інтэрнацыянальная і Рэвалюцыйная вуліцы, завяршаецца скрыжаваннем з вуліцай Няміга, працягваючыся далей як вуліца Раманаўская Слабада. На заходнім баку вуліцы — сквер Адама Міцкевіча. Нумарацыя дамоў — ад праспекта Незалежнасці.
Забудова
Вуліца часткова захавала забудову другой паловы XIX — пачала XX стагоддзя. Яна абмяжоўвае гістарычны Верхні горад з захаду[1].
- № 2 — Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь.
- № 8 — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 711Е000001
- № 10 — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 711Е000001
- № 12 корпус 1 — Дэпо Мінскага добраахвотнага пажарнага таварыства. Пабудавана ў 1885 годзе[1] — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 711Е000001
- № 12 корпус 2 — трохпавярховы будынак — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 711Е000001
- № 4 — будынак (1915) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000028
- № 3 — будынак (1940—1950-я) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000029
- № 6 — будынак (1930—1950-я) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000030
- № 7 — будынак (1914) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000032
- № 5 — будынак (пачатак ХХ стагоддзя) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Г000031. Включаны з Дзяржаўнага спісу гісторыка-культурных каштоўнасцей у 2015 годзе.
Помнікі
- Бронзавая скульптура мінскага гарадавога, устаноўленая ў 2017 годзе цераз дарогу ад будынка Міністэрства ўнутраных спраў Беларусі. Атрымала дурную славу ў часы міністра ўнутраных спраў Ігара Шуневіча пасля шматлікіх інцыдэнтаў з затрыманнем людзей, якія спрабавалі кантактаваць з ёй.
Транспарт
Па вуліцы праходзяць аўтобусныя маршруты 23, 40, 50с, 65. У сквера Міцкевіча на ёй маецца тралейбусная канцавая станцыя, якая выкарыстоўваецца маршрутамі 9, 13, 14, 57.
Зноскі
- ↑ а б в Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вуліца Гарадскі Вал