Уільям Лэм

Уільям Лэм
William Lamb
27-ы прэм'ер-міністр Вялікабрытаніі 16 ліпеня — 14 лістапада 1834
Манарх	Вільгельм IV
Папярэднік	Чарльз Грэй
Пераемнік	Артур Уэлслі Велінгтан
30-ы прэм'ер-міністр Вялікабрытаніі 18 красавіка 1835 — 30 жніўня 1841
Манарх	Вільгельм IV Каралева Вікторыя
Папярэднік	Роберт Піл
Пераемнік	Роберт Піл
Нараджэнне	15 сакавіка 1779(1779-03-15) Лондан, Англія, Каралеўства Вялікабрытанія
Смерць	24 лістапада 1848(1848-11-24) (69 гадоў) Brocket Hall[d], Хатфілд[d], Уэлін-Хатфілд[d], Хартфардшыр, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Месца пахавання	Parish Church of St Etheldreda, Old Hatfield[d]
Бацька	Peniston Lamb, 1st Viscount Melbourne[d]
Маці	Elizabeth Lamb, Viscountess Melbourne[d]
Жонка	Lady Caroline Lamb[d][…]
Дзеці	George Augustus Frederick Lamb[d]
Партыя	Вігі
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства
Адукацыя	Трыніці-каледж Ітанскі каледж
Дзейнасць	палітык
Аўтограф
Род войскаў	Army Reserve[d]
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства (1841)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уільям Лэм (англ.: William Lamb, 2nd Viscount Melbourne, 15 сакавіка 1779 — 24 лістапада 1848) — 27-ы, 30-ы прэм'ер-міністр Вялікабрытаніі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Лондане ў сям'і Пеністана Лэма, 1-га віконта Мельбурна. Атрымаў адукацыю ў Ітане і кембрыджскім Трыніці-каледжы. У 1806 годзе абраны членам Палаты абшчын ад партыі вігаў. З 1827 па 1828 займаў пасаду Сакратара па ірландскіх пытаннях. Пасля смерці бацькі ў 1828 атрымаў у спадчыну тытул і сяброўства ў Палаце лордаў. З прыходам вігаў да ўлады ў 1830 годзе заняў пасаду Дзяржаўнага сакратара ва ўрадзе Чарльза Грэя. Пасля сыходу апошняга на супакой ў 1834 годзе, узначаліў кабінет вігаў. Аднак, пасля рашэння Вільгельма IV, суперніка радыкальных рэформаў, аб роспуску ўрада вігаў, Мельбурн быў вымушаны саступіць крэсла лідару торы Роберту Пілю (на працягу трох тыдняў пасля роспуску кабінета Лэма функцыі прэм'ер-іністра выконваў іншы лідар торы Артур Уэлслі Уэлінгтан, герцаг Уэлінгтан, бо Роберт Піль быў у Італіі). На парламенцкіх выбарах 1835 Піль не змог атрымаць перамогу, і віконт Мельбурн быў абраны прэм'ер-міністрам Вялікабрытаніі на другі тэрмін, які доўжыўся па 1839 год, калі нягледзячы на папулярнасць торы, Уільям Лэм зноў змог перамагчы Піля пры істотнай падтрымцы Каралевы Вікторыі. Тым не менш, у 1841 кансерватары набралі большасць пры разглядзе пытання аб даверы ўраду, і Мельбурн у другі раз перадаў свой ​​пост Роберту Пілю.