Ірына Антонаўна Іода: Розніца паміж версіямі

Ірына Антонаўна Іода
Ірына Антонаўна Іода
Дата нараджэння	5 кастрычніка 1932
Месца нараджэння	Менск, БССР, СССР;
Дата смерці	23 студзеня 2021 (88 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Грамадзянства	Беларусь;
Альма-матар	Мінскі будаўнічы тэхнікум (1952); БПІ (1959);
Працы і дасягненні
Месца працы	Мінскпраект; ІБіА Дзяржбуда БССР; БелНДІПгорадабудаўніцтва; БНТУ;
Навуковая ступень	доктар архітэктуры (1987)
Член у	Саюз архітэктараў СССР;
Горадабудаўнічыя праекты	Генплан Мінска (1963)
Прэміі
Узнагароды	Прэмія Міністэрства архітэктуры і будаўніцтва Рэспублікі Беларусь імя У. А. Караля[d] (1999)

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 13:30, 22 верасня 2019

Ірына Антонаўна Іода (нар. 5 кастрычніка 1932, Мінск) — беларускі архітэктар. Доктар архітэктуры (1987), прафесар (1988). Член Саюза архітэктараў СССР (1962), правадзейны член Беларускага аб’яднання архітэктараў і навуковых работнікаў будаўніцтва (1996), член-карэспандэнт Беларускага акадэмічнага цэнтра Міжнароднай акадэміі архітэктуры (2009), замежны член Расійскай акадэміі архітэктуры і будаўнічых навук (1998).

Біяграфія

Скончыла ў 1952 годзе Мінскі архітэктурна-будаўнічы тэхнікум; у 1959 годзе Беларускі політэхнічны інстытут. Працавала ў інстытуце «Мінскпраект» (1959—1962); Інстытуце будаўніцтва і архітэктуры АН БССР (1962—1964); загадчыца навуковага аддзела БелНДІПгорадабудаўніцтва (1981—1990); адначасова з 1968 — у Беларускім нацыянальным тэхнічным універсітэце (архітэктурны факультэт, кафедра «Горадабудаўніцтва», прафесар)^[1]. Кандыдат архітэктуры (1968), дацэнт (1970)^[2].

Член Саюза архітэктараў СССР з 1962 года, у 1980—1988 гадах член Упраўлення і член Рэвізійнай камісіі Саюза архітэктараў^[2].

У 1982—1986 гадах член Белсаўпрафа БССР^[2].

Дзейнасць

У складзе аўтарскіх калектываў удзельнічала ў распрацоўцы шэрагу праектных матэрыялаў: генеральны план Мінска (1963), праекты забудовы жылых раёнаў і гарадскіх цэнтраў у Мінску, Жлобіне, Слуцку, Брэсце, схемы і праекты раённай планіроўкі на тэрыторыі БССР^[2], «Схема размяшчэння і развіцця гарадскіх і сельскіх паселішчаў БССР да 2000 года» (1975), «Генеральная схема комплекснай тэрытарыяльнай арганізацыі БССР» (1987)^[1] і інш. Выконвала конкурсныя праекты па забудове Мінска і Брэста (адзначаны прэміямі)^[2].

Нацыянальны каардынатар і кіраўнік рабочай групы па падрыхтоўцы справаздачы пра чалавечае развіццё «Беларусь: Асяроддзе для чалавека» (ААН/ПРААН, 1996), член рэдакцыйных калегій перыядычных выданняў па архітэктуры; навуковы кансультант «Энцыклапедыі літаратуры i мастацтва Белapyci» (у 5 т., 1984—1987). Член увесь час дзеючых навукова-тэхнічных і мастацкіх саветаў у Беларусі^[2].

У навуковых працах даследуе тэарэтычныя і метадалагічныя асновы горадабудаўніцтва, фарміраванне і развіццё сеткі населеных месцаў^[1]. У вобласці тэорыі, практыкі і метадалогіі выкладання ў ВНУ, а таксама ў вобласці планіроўкі і забудовы населеных месцаў выканана каля 300 прац. Апублікавана ў адкрытым друку больш 180 прац (у тым ліку аўтар і сааўтар 9 кніг); выдадзена 14 навучальна-метадычных прац, сярод іх 4 падручнікі. Удзельнічала ў падрыхтоўцы закона «Аб асновах архітэктурнай і горадабудаўнічай дзейнасці ў Рэспубліцы Беларусь» (1993), у распрацоўцы Горадабудаўнічай Хартыі СНД (1997), Горадабудаўнічай дактрыны Рэспублікі Беларусь (2003), у падрыхтоўцы дакладаў Ураду краіны. Удзельнічала ў падрыхтоўцы 7 прававых і нарматыўных дакументаў, у распрацоўцы больш 30 праектна-практычных прац, каля 40 справаздач па навукова-даследчых тэмах міжнароднага, саюзнага, рэспубліканскага і ведамаснага значэння. Узначальвала савет па абароне кандыдацкіх і доктарскіх дысертацый у вобласці архітэктуры (1996—2011). Асабіста падрыхтавала 10 кандыдатаў архітэктуры^[2].

Узнагароды

Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (2001);
медаль і граматы Міжнароднай біенале па архітэктуры (Сафія, Балгарыя, 1985, 2000);
прэмія імя У. А. Караля (1999).

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Іода Ірына Антонаўна // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Иодо Ирина Антоновна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)

Літаратура

Іода Ірына Антонаўна // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
Іода Ірына Антонаўна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
Иодо Ирина Антоновна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
Кто есть кто: доктора наук, профессора, заслуженные деятели науки и лауреаты премий Белорусской государственной политехнической академии : справочник / ред. кол. : М. И. Демчук [и д.р.]. — Мн. : Ураджай, 2000. — 164 с. [1]

[АБ-1] а ^б ^в Іода Ірына Антонаўна // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.

[ХЕХ-2] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Иодо Ирина Антоновна // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)

[1]

[2]

@@ Радок 25: / Радок 25: @@
 == Біяграфія ==
 Скончыла ў [[1952]] годзе [[Мінскі архітэктурна-будаўнічы тэхнікум]]; у [[1959]] годзе [[Беларускі політэхнічны інстытут]].
 Працавала ў інстытуце «[[Мінскпраект]]» (1959—1962); [[Інстытут будаўніцтва і архітэктуры АН БССР|Інстытуце будаўніцтва і архітэктуры АН БССР]] (1962—1964); загадчыца навуковага аддзела [[БелНДІПгорадабудаўніцтва]] (1981—1990); адначасова з 1968 — у [[Беларускі нацыянальны тэхнічны ўніверсітэт|Беларускім нацыянальным тэхнічным універсітэце]] ([[архітэктурны факультэт БНТУ|архітэктурны факультэт]], кафедра «Горадабудаўніцтва», прафесар)<ref name="АБ">{{крыніцы/Архітэктура Беларусі (1993)|Іода Ірына Антонаўна}}</ref>. [[Кандыдат архітэктуры]] (1968), дацэнт (1970)<ref name="ХЕХ"/>.
 Член [[Саюза архітэктараў СССР]] з [[1962]] года, у [[1980]]—[[1988]] гадах член Упраўлення і член Рэвізійнай камісіі Саюза архітэктараў<ref name="ХЕХ"/>.
 У [[1982]]—[[1986]] гадах член [[Белсаўпраф БССР|Белсаўпрафа БССР]]<ref name="ХЕХ"/>.
 == Дзейнасць ==
-У складзе аўтарскіх калектываў удзельнічала ў распрацоўцы шэрагу праектных матэрыялаў: [[генеральны план Мінска]] (1963), праекты забудовы жылых раёнаў і гарадскіх цэнтраў у [[Мінск]]у, [[Жлобін]]е, [[Слуцк]]у, [[Брэст|Брэсце]], схемы і праекты раённай планіроўкі на тэрыторыі БССР, Генеральная схема комплекснай тэрытарыяльнай арганізацый Беларусі і інш. Выконвала конкурсныя праекты па забудове Мінска і Брэста (адзначаны прэміямі)<ref name="ХЕХ">{{крыніцы/Хто ёсць хто ў Беларусі. Архітэктары|Иодо Ирина Антоновна}}</ref>.
+У складзе аўтарскіх калектываў удзельнічала ў распрацоўцы шэрагу праектных матэрыялаў: [[генеральны план Мінска]] (1963), праекты забудовы жылых раёнаў і гарадскіх цэнтраў у [[Мінск]]у, [[Жлобін]]е, [[Слуцк]]у, [[Брэст|Брэсце]], схемы і праекты раённай планіроўкі на тэрыторыі БССР<ref name="ХЕХ"/>, «Схема размяшчэння і развіцця гарадскіх і сельскіх паселішчаў БССР да 2000 года» ([[1975]]), «Генеральная схема комплекснай тэрытарыяльнай арганізацыі БССР»  (1987)<ref name="АБ"/> і інш. Выконвала конкурсныя праекты па забудове Мінска і Брэста (адзначаны прэміямі)<ref name="ХЕХ">{{крыніцы/Хто ёсць хто ў Беларусі. Архітэктары|Иодо Ирина Антоновна}}</ref>.
-Нацыянальны каардынатар і кіраўнік рабочай групы па падрыхтоўцы справаздачы пра чалавечае развіццё «Беларусь: Асяроддзе для чалавека» (ААН/[[ПРААН]], [[1996]]), член рэдакцыйных калегій перыядычных выданняў па архітэктуры; навуковы кансультант «[[Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Белapyci|Энцыклапедыі літаратуры i мастацтва Белapyci]]» (у 5 т., [[1984]]-[[1987]]). Член увесь час дзеючых навукова-тэхнічных і мастацкіх саветаў у Беларусі<ref name="ХЕХ"/>.
-<!--У вобласці тэорыі, практыкі і метадалогіі выкладання ў ВНУ, а таксама ў вобласці планіроўкі і забудовы населеных месцаў выканана каля 300 прац. Апублікавана ў адкрытым друку больш 180 прац (у тым ліку аўтар і сааўтар 9 кніг); выдадзена 14 навучальна-метадычных прац, сярод іх 4 падручніка. Удзельнічала ў падрыхтоўцы закона аб асновах архітэктурнай і горадабудаўнічай дзейнасці ў Рэспубліцы Беларусь" (1993), у распрацоўцы Горадабудаўнічай Хартыі СНД (1997), Горадабудаўнічай дактрыны Рэспублікі Беларусь (2003), у падрыхтоўцы дакладаў Ураду краіны. Удзельнічала ў падрыхтоўцы 7 прававых і нарматыўных дакументаў, у распрацоўцы больш 30 праектна-практычных прац, каля 40 справаздач па навукова-даследчых тэмах міжнароднага, саюзнага, рэспубліканскага і ведамаснага значэння. Узначальвала савет па абароне кандыдацкіх і доктарскіх дысертацый у вобл. архітэктуры (1996—2011). Асабіста падрыхтавала 10 кандыдатаў архітэктуры<ref name="ХЕХ"/>.
--->
-У навуковых працах (больш за 100) даследуе тэарэтычныя і метадалагічныя асновы [[горадабудаўніцтва]], фарміраванне і развіццё [[сетка населеных месцаў|сеткі населеных месцаў]]. Адзін з аўтараў «Схемы размяшчэння і развіцця гарадскіх і сельскіх паселішчаў БССР да 2000 года» ([[1975]]), а таксама «Генеральнай схемы комплекснай тэрытарыяльнай арганізацыі БССР» (1987)<ref name="АБ"/>.
+Нацыянальны каардынатар і кіраўнік рабочай групы па падрыхтоўцы справаздачы пра чалавечае развіццё «Беларусь: Асяроддзе для чалавека» ([[ААН]]/[[ПРААН]], [[1996]]), член рэдакцыйных калегій перыядычных выданняў па архітэктуры; навуковы кансультант «[[Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Белapyci|Энцыклапедыі літаратуры i мастацтва Белapyci]]» (у 5 т., [[1984]]—[[1987]]). Член увесь час дзеючых навукова-тэхнічных і мастацкіх саветаў у Беларусі<ref name="ХЕХ"/>.
+У навуковых працах даследуе тэарэтычныя і метадалагічныя асновы [[горадабудаўніцтва]], фарміраванне і развіццё [[сетка населеных месцаў|сеткі населеных месцаў]]<ref name="АБ"/>. У вобласці тэорыі, практыкі і метадалогіі выкладання ў [[ВНУ]], а таксама ў вобласці планіроўкі і забудовы населеных месцаў выканана каля 300 прац. Апублікавана ў адкрытым друку больш 180 прац (у тым ліку аўтар і сааўтар 9 кніг); выдадзена 14 навучальна-метадычных прац, сярод іх 4 [[падручнік]]і. Удзельнічала ў падрыхтоўцы закона «Аб асновах архітэктурнай і горадабудаўнічай дзейнасці ў Рэспубліцы Беларусь» ([[1993]]), у распрацоўцы Горадабудаўнічай Хартыі СНД ([[1997]]), Горадабудаўнічай дактрыны Рэспублікі Беларусь ([[2003]]), у падрыхтоўцы дакладаў Ураду краіны. Удзельнічала ў падрыхтоўцы 7 прававых і нарматыўных дакументаў, у распрацоўцы больш 30 праектна-практычных прац, каля 40 справаздач па навукова-даследчых тэмах міжнароднага, саюзнага, рэспубліканскага і ведамаснага значэння. Узначальвала савет па абароне кандыдацкіх і доктарскіх дысертацый у вобласці архітэктуры (1996—2011). Асабіста падрыхтавала 10 [[кандыдат архітэктуры|кандыдатаў архітэктуры]]<ref name="ХЕХ"/>.