Лунінец: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Вядомыя асобы: няма выявы
Няма тлумачэння праўкі
Радок 39: Радок 39:
|мова сайта 2 =
|мова сайта 2 =
}}
}}
'''Лу́нінец'''<ref name="NNP"/> ([[Інструкцыя па транслітарацыі (2007)|афіц. транс.]]: ''Luniniec'') — горад у [[Брэсцкая вобласць|Брэсцкай вобласці]] [[Беларусь|Беларусі]], адміністрацыйны цэнтр [[Лунінецкі раён|Лунінецкага раёна]]. Вузел чыгунак на [[Брэст]], [[Гомель]], [[Баранавічы]], [[Сарны]] і аўтадарог. За 240 км на ўсход ад Брэста. Насельніцтва 24&nbsp;712 чалавек (2017)<ref name="2017-Estimate"/>.
'''Лу́нінец'''<ref name="NNP"/> ([[Інструкцыя па транслітарацыі (2007)|афіц. транс.]]: ''Luniniec'') — горад у [[Брэсцкая вобласць|Брэсцкай вобласці]] [[Беларусь|Беларусі]], адміністрацыйны цэнтр [[Лунінецкі раён|Лунінецкага раёна]]. Вузел чыгунак на [[Брэст]], [[Гомель]], [[Баранавічы]], [[Сарны]] і аўтадарог. За 240 км на ўсход ад Брэста. Насельніцтва 24&nbsp;712 чалавек (2017)<ref name="2017-Estimate"/>.


{{змест злева}}
{{змест злева}}


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Вядомы з [[1449]] пад назвай '''Малы Лулін''', шляхецкае ўладанне. З [[1471]] года сяло '''Лулінец''' маёнтка [[Ішкалдзь]], належала [[Неміровічы|Неміровіч]]ам. У [[1552]] удава [[Я. П. Неміровіч]]а [[Ганна Сапяжанка]] перадала сяло свайму пасынку [[Полацкі ваявода|полацкаму ваяводз]]е [[Станіслаў Станіслававіч Давойна|С. С. Давойне]]. Потым сяло належала [[Друцкія-Любецкія|Друцкім-Любецкі]]м, Граўжышскім, [[Род Кунцэвічаў|Кунцэвіч]]ам, Долматам. З [[1561]] года сяло завецца '''Лунінец'''. З [[1588]] года ў [[Новагародскі павет|Новагародскім паве]]це [[ВКЛ|Вялікага Княства Літоўскага]], 484 жыхары, 74 домы, [[вінакурня]]. У [[1622]] годзе Канстанцін Долмат падарыў Лунінец разам з сялянамі Дзятлавіцкаму мужчынскаму манастыру.


=== Вялікае Княства Літоўскае ===
Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай ([[1793]]) у складзе Расійскай імперыі. У [[1842]] маёнткі манастыра былі перададзеныя ў казну, а жыхары пераведзеныя ў катэгорыю дзяржаўных сялян. Развіццю Лунінца спрыяла будаўніцтва [[Палескія чыгункі|Палескіх чыгунак]]. З лістапада 1911 па люты 1912 тут жыў і працаваў [[Я. Колас]]. З [[1921]] у складзе Польшчы, горад, цэнтр павета. З 1939 у [[БССР]], з [[1940]] — цэнтр раёна. У гады Вялікай Айчыннай вайны ў Лунінцы і раёне акупанты знішчылі 16,6 тыс. чалавек, вывезлі ў Германію 2,3 тыс. чалавек.
Вядомы з [[1449]] пад назвай '''Малы Лулін''', шляхецкае ўладанне. З [[1471]] года сяло '''Лулінец''' маёнтка [[Ішкалдзь]], належала [[Неміровічы|Неміровічам]]. У [[1552]] удава [[Я. П. Неміровіч]]а [[Ганна Сапяжанка]] перадала сяло свайму пасынку [[Полацкі ваявода|полацкаму ваяводзе]] [[Станіслаў Станіслававіч Давойна|С. С. Давойне]]. Потым сяло належала [[Друцкія-Любецкія|Друцкім-Любецкім]], Граўжышскім, [[Род Кунцэвічаў|Кунцэвічам]], Долматам. З [[1561]] года сяло завецца '''Лунінец'''. З [[1588]] года ў [[Новагародскі павет|Новагародскім павеце]] [[ВКЛ|Вялікага Княства Літоўскага]], 484 жыхары, 74 домы, [[вінакурня]]. У [[1622]] годзе Канстанцін Долмат падарыў Лунінец разам з сялянамі Дзятлавіцкаму мужчынскаму манастыру.

=== У складзе Расійскай імперыі ===
Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай ([[1793]]) у складзе Расійскай імперыі. У [[1842]] маёнткі манастыра былі перададзеныя ў казну, а жыхары пераведзеныя ў катэгорыю дзяржаўных сялян. Развіццю Лунінца спрыяла будаўніцтва [[Палескія чыгункі|Палескіх чыгунак]]. З лістапада 1911 па люты 1912 тут жыў і працаваў [[Я. Колас]].

=== Найноўшы час ===
[[25 сакавіка]] 1918 года згодна з [[Трэцяя Устаўная грамата|Трэцяй Устаўной граматай]] Лунінецы абвяшчалася часткай [[Беларуская Народная Рэспубліка|Беларускай Народнай Рэспублікі]]. З [[1 студзеня]] 1919 года адпаведнасці з пастановай [[I з’езд КП(б)Б|І з’езда КП(б) Беларусі]] яна ўвайшла у склад [[Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка Беларусі|Савецкай Беларусі]].

З [[1921]] у складзе Польшчы, горад, цэнтр павета. З 1939 у [[БССР]], з [[1940]] — цэнтр раёна. У гады Вялікай Айчыннай вайны ў Лунінцы і раёне акупанты знішчылі 16,6 тыс. чалавек, вывезлі ў Германію 2,3 тыс. чалавек.


== Насельніцтва ==
== Насельніцтва ==
Радок 80: Радок 88:
</div>
</div>


* '''[[16 стагоддзе|XVI стагоддзе]]''': [[1588]] — 484 чал., 74 дамы́
* '''[[16 стагоддзе|XVI стагоддзе]]''': [[1588]] — 484 чал., 74 дамы́
* '''[[18 стагоддзе|XVIII стагоддзе]]''': [[1795]] — 624 чал., 75 дамоў
* '''[[18 стагоддзе|XVIII стагоддзе]]''': [[1795]] — 624 чал., 75 дамоў
* '''[[19 стагоддзе|XIX стагоддзе]]''': [[1897]] — 3&nbsp;167 чал., 855 двароў
* '''[[19 стагоддзе|XIX стагоддзе]]''': [[1897]] — 3&nbsp;167 чал., 855 двароў
* '''[[20 стагоддзе|XX стагоддзе]]''': [[1939]] — 8,3 тыс. чал.
* '''[[20 стагоддзе|XX стагоддзе]]''': [[1939]] — 8,3 тыс. чал.
* '''[[21 стагоддзе|XXI стагоддзе]]''': [[2006]] — 23,8 тыс. чал.; [[2015]] — 24&nbsp;220 чал.<ref name="2015-Estimate"/>; [[2016]] — 24&nbsp;412 чал.<ref name="2016-Estimate"/>; [[2017]] — 24&nbsp;712 чал.<ref name="2017-Estimate"/>
* '''[[21 стагоддзе|XXI стагоддзе]]''': [[2006]] — 23,8 тыс. чал.; [[2015]] — 24&nbsp;220 чал.<ref name="2015-Estimate"/>; [[2016]] — 24&nbsp;412 чал.<ref name="2016-Estimate"/>; [[2017]] — 24&nbsp;712 чал.<ref name="2017-Estimate"/>


== Эканоміка ==
== Эканоміка ==
Радок 98: Радок 106:


== СМІ ==
== СМІ ==
* Газета «Інформ-прагулка». Недзяржаўнае выданне. Уваходзіць у склад [[Аб'яднаныя Масмедыі|«Асацыяцыі выдаўцоў рэгіянальнай прэсы „Аб'яднаныя Масмедыі“»]].
* Газета «Інформ-прагулка». Недзяржаўнае выданне. Уваходзіць у склад [[Аб'яднаныя Масмедыі|«Асацыяцыі выдаўцоў рэгіянальнай прэсы „Аб’яднаныя Масмедыі“»]].
* Газета «Лунінецкія навіны». Орган мясцовых улад.
* Газета «Лунінецкія навіны». Орган мясцовых улад.


Радок 104: Радок 112:
[[Файл:Лунінец. Касцёл (03).jpg|thumb|Касцёл Святога Іосіфа]]
[[Файл:Лунінец. Касцёл (03).jpg|thumb|Касцёл Святога Іосіфа]]
[[Файл:Лунінец. Свята-Крыжаўзвіжанская царква (03).jpg|thumb|Свята-Крыжаўзвіжанская царква]]
[[Файл:Лунінец. Свята-Крыжаўзвіжанская царква (03).jpg|thumb|Свята-Крыжаўзвіжанская царква]]
* [[Касцёл Святога Іосіфа, Лунінец|Касцёл Св. Іосіфа]] ([[1931]]).
* [[Касцёл Святога Юзафа (Лунінец)|Касцёл Св. Іосіфа]] ([[1931]]).
* [[Свята-Крыжаўзвіжанская царква, Лунінец|Свята-Крыжаўзвіжанская царква]] ([[1912]]—[[1921]]).
* [[Свята-Крыжаўзвіжанская царква, Лунінец|Свята-Крыжаўзвіжанская царква]] ([[1912]]—[[1921]]).
* [[Курган Бессмяротнасці (Лунінец)|Курган Бессмяротнасці]] ([[1967]])
* [[Курган Бессмяротнасці (Лунінец)|Курган Бессмяротнасці]] ([[1967]])


'''Страчаная спадчына:'''
'''Страчаная спадчына:'''
* Сінагога.
* [[Сінагога]].


== Вядомыя асобы ==
== Вядомыя асобы ==
* [[Аляксандр Васілевіч Петрушэўскі|А. В. Петрушэўскі]] (1898—1976), генерал-палкоўнік, Герой Савецкага Саюза
* [[Аляксандр Васілевіч Петрушэўскі|А. В. Петрушэўскі]] (1898—1976), генерал-палкоўнік, Герой Савецкага Саюза
* [[Мікалай Мікалаевіч Калінковіч|М. М. Калінковіч]] (1950—1990), беларускі пісьменнік, гісторык
* [[Мікалай Мікалаевіч Калінковіч|М. М. Калінковіч]] (1950—1990), беларускі пісьменнік, гісторык
* [[Аксана Спрынчан]] (нар. 1973), беларуская пісьменніца.
* [[Аксана Спрынчан]] (нар. 1973), беларуская пісьменніца.
* [[Ірына Хлюстава]], беларускі лёгкаатлет
* [[Ірына Хлюстава]], беларускі лёгкаатлет
Радок 131: Радок 139:


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* Беларуская энцыклапедыя. Т. 9. — Мн., 1999.
* Беларуская энцыклапедыя. Т. 9. — Мн., 1999.
* Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 4. — Мн., 1997.
* Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 4. — Мн., 1997.
* Белорусская ССР: крат. энцикл. Т. 1. — Мн., 1979.
* Белорусская ССР: крат. энцикл. Т. 1. — Мн., 1979.


== Спасылкі ==
== Спасылкі ==

Версія ад 16:32, 5 кастрычніка 2019

Горад
Лунінец
Плошча Леніна
Плошча Леніна
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Вобласць
Раён
Каардынаты
Першая згадка
1449
Горад з
Плошча
  • 55 км²
Вышыня цэнтра
139 м[1]
Насельніцтва
24 712 чалавек[2] (2017)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1647
Паштовы індэкс
225642 (43,44)
Аўтамабільны код
1
СААТА
1247501000
Афіцыйны сайт
luninets.info  (руск.)
Лунінец на карце Беларусі ±
Лунінец (Беларусь)
Лунінец
Лунінец (Брэсцкая вобласць)
Лунінец

Лу́нінец[3] (афіц. транс.: Luniniec) — горад у Брэсцкай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Лунінецкага раёна. Вузел чыгунак на Брэст, Гомель, Баранавічы, Сарны і аўтадарог. За 240 км на ўсход ад Брэста. Насельніцтва 24 712 чалавек (2017)[2].

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Вядомы з 1449 пад назвай Малы Лулін, шляхецкае ўладанне. З 1471 года сяло Лулінец маёнтка Ішкалдзь, належала Неміровічам. У 1552 удава Я. П. Неміровіча Ганна Сапяжанка перадала сяло свайму пасынку полацкаму ваяводзе С. С. Давойне. Потым сяло належала Друцкім-Любецкім, Граўжышскім, Кунцэвічам, Долматам. З 1561 года сяло завецца Лунінец. З 1588 года ў Новагародскім павеце Вялікага Княства Літоўскага, 484 жыхары, 74 домы, вінакурня. У 1622 годзе Канстанцін Долмат падарыў Лунінец разам з сялянамі Дзятлавіцкаму мужчынскаму манастыру.

У складзе Расійскай імперыі

Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у складзе Расійскай імперыі. У 1842 маёнткі манастыра былі перададзеныя ў казну, а жыхары пераведзеныя ў катэгорыю дзяржаўных сялян. Развіццю Лунінца спрыяла будаўніцтва Палескіх чыгунак. З лістапада 1911 па люты 1912 тут жыў і працаваў Я. Колас.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай Лунінецы абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 года адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла у склад Савецкай Беларусі.

З 1921 у складзе Польшчы, горад, цэнтр павета. З 1939 у БССР, з 1940 — цэнтр раёна. У гады Вялікай Айчыннай вайны ў Лунінцы і раёне акупанты знішчылі 16,6 тыс. чалавек, вывезлі ў Германію 2,3 тыс. чалавек.

Насельніцтва

Эканоміка

Прадпрыемствы машынабудавання, будаўнічых матэрыялаў, дрэваапрацоўчай і харчовай прамысловасці. Гасцініца «Юбілейная».

  • РУВП «Лунінецкі рамонтна-механічны завод»
  • Філіял «Нарыхтоўча-вытворчы камбінат „Палессе“» Лунінецкага раённага спажывецкага таварыства
  • ААТ «Лунінецкі малочны завод»
  • ААТ «Лунінецлес»
  • Філіял «Лунінецкі хлебазавод» РУВП «Брэстхлебпрам»

Культура

Лунінецкі краязнаўчы музей.

СМІ

Славутасці

Касцёл Святога Іосіфа
Свята-Крыжаўзвіжанская царква

Страчаная спадчына:

Вядомыя асобы

Гл. таксама

Зноскі

  1. GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.
  2. а б в Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.
  3. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)
  4. Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2015 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2014 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (31 сакавіка 2015). Праверана 3 красавіка 2017.
  5. Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2016 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2015 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (30 сакавіка 2016). Праверана 3 красавіка 2017.

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя. Т. 9. — Мн., 1999.
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 4. — Мн., 1997.
  • Белорусская ССР: крат. энцикл. Т. 1. — Мн., 1979.

Спасылкі