Тыпавы від: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др аўтаматычнае выдаленне шаблонаў стабаў |
|||
Радок 17: | Радок 17: | ||
* [http://www.iczn.org/iczn/ International Code of the Zoological Nomenclature] (4th Edition, 2000) |
* [http://www.iczn.org/iczn/ International Code of the Zoological Nomenclature] (4th Edition, 2000) |
||
* [http://www.bgbm.fu-berlin.de/iapt/nomenclature/code/SaintLouis/0000St.Luistitle.htm International Code of the Botanical Nomenclature] («St. Louis Code», 2000) |
* [http://www.bgbm.fu-berlin.de/iapt/nomenclature/code/SaintLouis/0000St.Luistitle.htm International Code of the Botanical Nomenclature] («St. Louis Code», 2000) |
||
{{biosci-stub}} |
|||
[[Катэгорыя:Біялагічная сістэматыка]] |
[[Катэгорыя:Біялагічная сістэматыка]] |
Версія ад 08:25, 7 лістапада 2019
Тыпавы від (у біялагічнай сістэматыцы) — від, які выступае ў якасці наменклатурнага тыпу роду.
Ва ўсіх спрэчных сітуацыях тыпавы від выступае ў якасці адзінага аб'ектыўнага носьбіта дадзенага радавога імя.
Правілы і рэкамендацыі, якія тычацца тыпавых відаў, сфармуляваны ў адпаведных міжнародных кодэксах: заалагічнай і батанічнай наменклатуры, а таксама адмысловым кодэксе наменклатуры бактэрый.
Відавочнае і недвухсэнсоўнае ўказанне тыпавога віду стала агульнапрынятай практыкай толькі у канцы XIX стагоддзя. Тыпавыя віды шматлікіх родаў, вылучаных у XVIII і пачатку XIX стагоддзяў, былі пазначаны пазней на падставе правіл і рэкамендацый, запісаных у кодэксах.
Гл. таксама
Артыкулы пра прыватныя выпадкі наменклатурнага тыпу:
- Тыпавыя асобнікі (у артыкуле дадзены вызначэнні галатыпу, паратыпу, лектатыпу і да т.п.)
- Тыпавы род
Спасылкі
- Международный кодекс зоологической номенклатуры. Издание четвёртое. Принят Международным союзом биологических наук. Пер. с англ. и фр. СПб. 2000. 221 с. опубликован в Интернете
- International Code of the Zoological Nomenclature (4th Edition, 2000)
- International Code of the Botanical Nomenclature («St. Louis Code», 2000)