Іштван V: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
→Гл. таксама: афармленне |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Іншыя значэнні|тып=імя|Іштван}} |
|||
{{Дзяржаўны дзеяч |
{{Дзяржаўны дзеяч |
||
| імя = Іштван V |
| імя = Іштван V |
||
Радок 44: | Радок 43: | ||
Яго кіраванне, аднак, было непапулярна сярод яго новых падданых, і яны паўсталі супраць яго пры падтрымцы Караля Багеміі [[Пржэмысл Отакар II|Отакара II]]. Іштван і яго бацька пачалі напад на землі [[Пржэмысл Отакар II|Отакара II]], але іх войскі былі разбіты [[12 ліпеня]] [[1260]] года ў [[бітве пры Кроісенбруне]]. Пасля бітвы два караля Венгрыі саступілі [[герцагства Штырыя]] [[Спіс кіраўнікоў Чэхіі|Каралю Багеміі]], падпісаўшы [[мір у Пожані]] (славац. [[Браціслава]]). |
Яго кіраванне, аднак, было непапулярна сярод яго новых падданых, і яны паўсталі супраць яго пры падтрымцы Караля Багеміі [[Пржэмысл Отакар II|Отакара II]]. Іштван і яго бацька пачалі напад на землі [[Пржэмысл Отакар II|Отакара II]], але іх войскі былі разбіты [[12 ліпеня]] [[1260]] года ў [[бітве пры Кроісенбруне]]. Пасля бітвы два караля Венгрыі саступілі [[герцагства Штырыя]] [[Спіс кіраўнікоў Чэхіі|Каралю Багеміі]], падпісаўшы [[мір у Пожані]] (славац. [[Браціслава]]). |
||
== Гл. таксама == |
|||
* [[Каралі Венгрыі]] |
|||
{{start box}} |
{{start box}} |
||
Радок 55: | Радок 51: | ||
{{Wikidata/Ancestors}} |
{{Wikidata/Ancestors}} |
||
{{Бібліяінфармацыя}} |
{{Бібліяінфармацыя}} |
||
{{стыль}} |
|||
[[Катэгорыя:Каралі венгерскія]] |
[[Катэгорыя:Каралі венгерскія]] |
Версія ад 17:07, 6 снежня 2019
Іштван V | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
V. István | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Бела IV | ||||||
Пераемнік | Ласла IV Кун | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Бела IV | ||||||
Пераемнік | Пржэмысл Отакар II | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
18 кастрычніка 1239 |
||||||
Смерць |
6 жніўня 1272 (32 гады)
|
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Арпады | ||||||
Бацька | Бела IV | ||||||
Маці | Марыя Ласкарына | ||||||
Жонка | каля Лізавета Куманская[d][2] | ||||||
Дзеці | Лізавета Венгерская[d][3], Кацярына Венгерская[d][3], Марыя Венгерская[d], Ганна Венгерская[d], Ласла IV Кун[d] і Андрэй[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Дзейнасць | палітык, манарх | ||||||
Навуковая дзейнасць | |||||||
Навуковая сфера | гісторыя[1] | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Іштван (Стэфан) V (венг.: V. István, харв.: Stjepan V, славацк.: Štefan V) (каля 18 кастрычніка 1239, Буда, Венгрыя — 6 жніўня 1272, Востраў Кшэпель, Венгрыя) — кароль Венгрыі ў 1246—1272 гг.
Першыя гады
Ён быў старэйшым сынам венгерскага караля Белы IV і каралевы, Марыі Ласкарыны, дачкі Імператара Нікеі Феадора I Ласкарыса. На другім годзе пасля яго нараджэння, 11 красавіка 1241, мангольскія войскі разбілі армію яго бацькі ў бітве рацэ Шаё. Пасля прайгранай бітвы каралеўская сям’я вымушана была бегчы да Трау, добра ўмацаванага горада ў Далмацыі. Яны змаглі вярнуцца ў Венгрыю толькі пасля нечаканага сыходу сіл манголаў з Еўропы.
Малодшы Кароль Венгрыі
У 1246 годзе Іштван быў каранаваны як малодшы Кароль Венгрыі, і яго бацька даручыў яму кіраванне Харватыяй, Славоніяй і Далмацыяй, але гэтымі трыма абласцямі дэ-факта кіраваў Бан Стэфан Гут-Келед. Бацька Іштвана, спрабуючы ўціхамірыць моцнае племя язычнікаў полаўцаў-куманаў, арганізваў шлюб Іштвана (прыблізна ў 1253 годзе), з Элізабет, дачкой хана куманаў Кётэна.
У 1257 годзе Іштван запатрабаваў ад свайго бацькі, каб ён падзяліў каралеўства паміж імі, пасля чаго сабраў армію для барацьбы супраць старэйшага караля. Нарэшце, у 1258 годзе кароль Бела IV быў вымушаны саступіць яму кіраванне Трансільваніяй.
Герцаг Штырыі
Іштван прыняў удзел у ваеннай кампаніі свайго бацькі супраць штырыйцаў, якія паўсталі супраць кіравання венгерскага караля ў 1258 годзе. Пасля паспяховай кампаніі Кароль Бела IV прызначыў яго герцагам Штырыі.
Яго кіраванне, аднак, было непапулярна сярод яго новых падданых, і яны паўсталі супраць яго пры падтрымцы Караля Багеміі Отакара II. Іштван і яго бацька пачалі напад на землі Отакара II, але іх войскі былі разбіты 12 ліпеня 1260 года ў бітве пры Кроісенбруне. Пасля бітвы два караля Венгрыі саступілі герцагства Штырыя Каралю Багеміі, падпісаўшы мір у Пожані (славац. Браціслава).