Лейбарысцкая партыя (Вялікабрытанія): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
др У асноўным шаблоне дадаў лагатып і спасылкі на крыніцы, якія пацвярджаюць лідэрства Джэрэмі Корбіна і яго плануемы сыход з пасады.
Тэгі: Праўка з маб. прылады Праўка праз маб. дадатак Праўка праз дадатак IOS
Радок 2: Радок 2:
| назва партыі = Лейбарысцкая партыя
| назва партыі = Лейбарысцкая партыя
| назва на мове арыгінала = Labour Party
| назва на мове арыгінала = Labour Party
| лагатып = [[Файл:New Labour new Britain logo.png|300px|center|Лагатып новага лейбарызма: "Новы лейбарызм, новая Брытанія"]]
| лагатып =
| шырыня лагатыпа =
| шырыня лагатыпа =
| лідар = Джэрэмі Корбін (з 2015 года, адыходзячы)<ref> [https://www.washingtonpost.com/world/leftist-jeremy-corbyn-elected-leader-of-britains-labour-party/2015/09/12/abbee19e-5678-11e5-9f54-1ea23f6e02f3_story.html Leftist Jeremy Corbyn elected leader of Britain’s Labour Party], ''The Washington Post'' (12 верасня 2015) {{ref-en}}</ref><ref> [https://www.nytimes.com/2015/09/13/world/europe/labour-party-election-jeremy-corbyn.html With Jeremy Corbyn Elected as New Leader, Britain’s Labour Party Takes a Hard Left Turn], ''The New York Times'' (12 верасня 2015) {{ref-en}}</ref><ref> [https://www.telegraph.co.uk/politics/2019/12/12/jeremy-corbyn-labour-party-results-live/ Jeremy Corbyn will quit as Labour Party leader after election failure], ''The Telegraph'' (13 снежня 2019) {{ref-en}}</ref>
| лідар = Джэрэмі Корбін (з 2015 года, адыходзячы)
| дата заснавання = [[1900]]
| дата заснавання = [[1900]]
| дата роспуску =
| дата роспуску =
Радок 23: Радок 23:
}}
}}
{{Значэнні|Лейбарысцкая партыя}}
{{Значэнні|Лейбарысцкая партыя}}
'''Лейбарысцкая партыя Вялікабрытаніі''' ({{lang-en|Labour Party}} — Рабочая партыя) — адна з дзвюх вядучых палітычных партый у [[Вялікабрытанія|Злучаным Каралеўстве]]. Партыя з’яўляецца левацэнтрысцкай, падкрэслівае неабходнасць узмацнення дзяржаўнага ўмяшання ў эканоміку, сацыяльнай справядлівасці і ўмацавання правоў працоўных. З 11 мая 2010 года знаходзіцца ў апазіцыі і з’яўляецца Вернай апазіцыяй Яе Вялікасці (афіцыйная апазіцыя).
'''Лейбарысцкая партыя Вялікабрытаніі''' ({{lang-en|Labour Party}} — Рабочая партыя) — адна з дзвюх вядучых палітычных партый у [[Вялікабрытанія|Злучаным Каралеўстве]]. Партыя з’яўляецца левацэнтрысцкай, падкрэслівае неабходнасць узмацнення дзяржаўнага ўмяшання ў эканоміку, сацыяльнай справядлівасці і ўмацавання правоў працоўных. З 11 мая 2010 года знаходзіцца ў апазіцыі і з’яўляецца Вернай апазіцыяй Яе Вялікасці (афіцыйная апазіцыя).
Заснавана ў [[1900]] як Камітэт працоўнага прадстаўніцтва; з [[1906]] называецца «Лейбарысцкай». У лютым [[1918]] года быў прыняты Статут Лейбарысцкай партыі — Канстытуцыя ЛПВ. У жніўні таго ж года быў прыняты праграмны дакумент «Праца і новы сацыяльны парадак».
Заснавана ў [[1900]] як Камітэт працоўнага прадстаўніцтва; з [[1906]] называецца «Лейбарысцкай». У лютым [[1918]] года быў прыняты Статут Лейбарысцкай партыі — Канстытуцыя ЛПВ. У жніўні таго ж года быў прыняты праграмны дакумент «Праца і новы сацыяльны парадак».
Арыентацыя — сацыял-дэмакратычная, партыя звязана з прафсаюзным рухам, а таксама накіраваная на грамадскае рэгуляванне эканомікі. Упершыню прыйшла да ўлады ў [[1924]] годзе.
Арыентацыя — сацыял-дэмакратычная, партыя звязана з прафсаюзным рухам, а таксама накіраваная на грамадскае рэгуляванне эканомікі. Упершыню прыйшла да ўлады ў [[1924]] годзе.
Лейбарысты знаходзіліся ва ўладзе з [[1997]] года, калі на выбарах ім удалося апярэдзіць сваіх традыцыйных праціўнікаў, кансерватараў, на 253 мандаты. На выбарах 2001 года лейбарысты паўтарылі поспех папярэдніх выбараў. На парламенцкіх выбараў 2005 года лейбарысты атрымалі 9.562.122 галасоў і 356 мандатаў у Палаце абшчын супраць 198 у кансерватараў. Усе гэтыя выбары партыя выйграла пад кіраўніцтвам [[Тоні Блэр]]а рэфарматара партыі. Блэр сышоў у адстаўку ў 2007 годзе пад ціскам грамадскасці, якая абвінавачвала яго ў развязванні іракскай вайны 2003 года. На выбарах у [[Еўрапарламент]] 2009 года Партыя заняла трэцяе месца па колькасці галасоў (2.381.760 або 15,7 %) і атрымала 13 мандатаў — удвая менш кансерватараў і столькі ж, колькі Партыя незалежнасці Злучанага Каралеўства. Прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі [[Гордан Браўн]], які ўзначальваў партыю, расцаніў паражэнне лейбарыстаў на выбарах у парламент, якія прайшлі 6 мая 2010 года, як негатыўную ацэнку яго дзейнасці выбаршчыкамі. Пасля гэтага Браўн не стаў ні прэтэндаваць на пасаду лідара Лейбарысцкай партыі, ні падтрымліваць каго-небудзь з кандыдатаў.
Лейбарысты знаходзіліся ва ўладзе з [[1997]] года, калі на выбарах ім удалося апярэдзіць сваіх традыцыйных праціўнікаў, кансерватараў, на 253 мандаты. На выбарах 2001 года лейбарысты паўтарылі поспех папярэдніх выбараў. На парламенцкіх выбараў 2005 года лейбарысты атрымалі 9.562.122 галасоў і 356 мандатаў у Палаце абшчын супраць 198 у кансерватараў. Усе гэтыя выбары партыя выйграла пад кіраўніцтвам [[Тоні Блэр]]а рэфарматара партыі. Блэр сышоў у адстаўку ў 2007 годзе пад ціскам грамадскасці, якая абвінавачвала яго ў развязванні іракскай вайны 2003 года. На выбарах у [[Еўрапарламент]] 2009 года Партыя заняла трэцяе месца па колькасці галасоў (2.381.760 або 15,7 %) і атрымала 13 мандатаў — удвая менш кансерватараў і столькі ж, колькі Партыя незалежнасці Злучанага Каралеўства. Прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі [[Гордан Браўн]], які ўзначальваў партыю, расцаніў паражэнне лейбарыстаў на выбарах у парламент, якія прайшлі 6 мая 2010 года, як негатыўную ацэнку яго дзейнасці выбаршчыкамі. Пасля гэтага Браўн не стаў ні прэтэндаваць на пасаду лідара Лейбарысцкай партыі, ні падтрымліваць каго-небудзь з кандыдатаў.
Пасаду лідара Лейбарысцкай партыі з верасня 2015 года займае прадстаўнік яе левага крыла Джэрэмі Корбін.
Пасаду лідара Лейбарысцкай партыі з верасня 2015 года займае прадстаўнік яе левага крыла Джэрэмі Корбін.

Версія ад 23:48, 18 студзеня 2020

Лейбарысцкая партыя
Labour Party
Лагатып новага лейбарызма: "Новы лейбарызм, новая Брытанія"
Лагатып новага лейбарызма: "Новы лейбарызм, новая Брытанія"
Лідар Джэрэмі Корбін (з 2015 года, адыходзячы)[1][2][3]
Дата заснавання 1900
Штаб-кватэра Лондан
Краіна
Ідэалогія Сацыял-дэмакратыя, левацэнтрызм
Інтэрнацыянал
Саюзнікі і блокі Партыя еўрапейскіх сацыялістаў,Сацыялістычны Інтэрнацыянал
Маладзёжная арганізацыя Маладыя лейбарысты[d]
Колькасць членаў 552 000[5]
Месцаў у Палаце обшчын 202 з 650 (2019)
Месцаў у Палаце лордаў 183 з 795 (2019)
Месцаў у Еўрапарламенце 10 з 73 (2019)
Сайт labour.org.uk
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Лейбарысцкая партыя.

Лейбарысцкая партыя Вялікабрытаніі (англ.: Labour Party — Рабочая партыя) — адна з дзвюх вядучых палітычных партый у Злучаным Каралеўстве. Партыя з’яўляецца левацэнтрысцкай, падкрэслівае неабходнасць узмацнення дзяржаўнага ўмяшання ў эканоміку, сацыяльнай справядлівасці і ўмацавання правоў працоўных. З 11 мая 2010 года знаходзіцца ў апазіцыі і з’яўляецца Вернай апазіцыяй Яе Вялікасці (афіцыйная апазіцыя).

Заснавана ў 1900 як Камітэт працоўнага прадстаўніцтва; з 1906 называецца «Лейбарысцкай». У лютым 1918 года быў прыняты Статут Лейбарысцкай партыі — Канстытуцыя ЛПВ. У жніўні таго ж года быў прыняты праграмны дакумент «Праца і новы сацыяльны парадак».

Арыентацыя — сацыял-дэмакратычная, партыя звязана з прафсаюзным рухам, а таксама накіраваная на грамадскае рэгуляванне эканомікі. Упершыню прыйшла да ўлады ў 1924 годзе.

Лейбарысты знаходзіліся ва ўладзе з 1997 года, калі на выбарах ім удалося апярэдзіць сваіх традыцыйных праціўнікаў, кансерватараў, на 253 мандаты. На выбарах 2001 года лейбарысты паўтарылі поспех папярэдніх выбараў. На парламенцкіх выбараў 2005 года лейбарысты атрымалі 9.562.122 галасоў і 356 мандатаў у Палаце абшчын супраць 198 у кансерватараў. Усе гэтыя выбары партыя выйграла пад кіраўніцтвам Тоні Блэра рэфарматара партыі. Блэр сышоў у адстаўку ў 2007 годзе пад ціскам грамадскасці, якая абвінавачвала яго ў развязванні іракскай вайны 2003 года. На выбарах у Еўрапарламент 2009 года Партыя заняла трэцяе месца па колькасці галасоў (2.381.760 або 15,7 %) і атрымала 13 мандатаў — удвая менш кансерватараў і столькі ж, колькі Партыя незалежнасці Злучанага Каралеўства. Прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі Гордан Браўн, які ўзначальваў партыю, расцаніў паражэнне лейбарыстаў на выбарах у парламент, якія прайшлі 6 мая 2010 года, як негатыўную ацэнку яго дзейнасці выбаршчыкамі. Пасля гэтага Браўн не стаў ні прэтэндаваць на пасаду лідара Лейбарысцкай партыі, ні падтрымліваць каго-небудзь з кандыдатаў.

Пасаду лідара Лейбарысцкай партыі з верасня 2015 года займае прадстаўнік яе левага крыла Джэрэмі Корбін.

Зноскі

  1. ↑ Leftist Jeremy Corbyn elected leader of Britain’s Labour Party, The Washington Post (12 верасня 2015) (англ.)
  2. ↑ With Jeremy Corbyn Elected as New Leader, Britain’s Labour Party Takes a Hard Left Turn, The New York Times (12 верасня 2015) (англ.)
  3. ↑ Jeremy Corbyn will quit as Labour Party leader after election failure, The Telegraph (13 снежня 2019) (англ.)
  4. ↑ http://progressive-alliance.info/2810-2/ Праверана 15 сакавіка 2019.
  5. ↑ https://researchbriefings.parliament.uk/ResearchBriefing/Summary/SN05125

Спасылкі

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Лейбарысцкая_партыя_(Вялікабрытанія)&oldid=3538846"