Іван Чыгрынаў: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Belarus2578 (размовы | уклад) Адхілена апошняя 1 змена (37.215.17.41) і адноўлена версія 3516833 Belarus2578 |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др аўтаматычнае выдаленне шаблона з дапамогай AWB |
||
Радок 33: | Радок 33: | ||
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Бацька — Гаўрыла Чыгрынаў быў старшыней сельсавета. Маці — Хадоска Ігнатаўна была звычайнай працаўніцай-калгасніцай. У дзяцінстве перажыў Вялікую Айчынную вайну. На вайне загінуў яго бацька. У 1940 годзе пайшоў у першы клас Вялікаборскай сямігодкі. Нямецкая акупацыя перапыніла вучобу, але пасля вызвалення Магілеўшчыны ад фашыстаў будучы пісьменнік зноў сеў за школьную парту і ў 1949 годзе паспяхова скончыў сямігодку. Далей вучыўся ў Саматэвіцкай сярэдняй школе, якую скончыў у 1952 годзе. Пасля школы паступіў на аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта [[БДУ]]. Пасля заканчэння ўніверсітэта (1957) працаваў рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі літаратуры і мастацтва ў выдавецтве [[АН БССР|Акадэміі навук БССР]]. У 1965—1975 — рэдактар аддзела публіцыстыкі і нарыса ў часопісе [[Полымя (1922)|«Полымя»]]. З 1975 года намеснік старшыні, а ў 1976—1986 гадах — сакратар праўлення [[Саюз пісьменнікаў БССР|Саюза пісьменнікаў БССР]]. У 1987 годзе абраны старшынёй праўлення Беларускага фонду культуры. З 1989 года — галоўны рэдактар часопіса [[Спадчына (1970)|«Спадчына»]]. |
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Бацька — Гаўрыла Чыгрынаў быў старшыней сельсавета. Маці — Хадоска Ігнатаўна была звычайнай працаўніцай-калгасніцай. У дзяцінстве перажыў Вялікую Айчынную вайну. На вайне загінуў яго бацька. У 1940 годзе пайшоў у першы клас Вялікаборскай сямігодкі. Нямецкая акупацыя перапыніла вучобу, але пасля вызвалення Магілеўшчыны ад фашыстаў будучы пісьменнік зноў сеў за школьную парту і ў 1949 годзе паспяхова скончыў сямігодку. Далей вучыўся ў Саматэвіцкай сярэдняй школе, якую скончыў у 1952 годзе. Пасля школы паступіў на аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта [[БДУ]]. Пасля заканчэння ўніверсітэта (1957) працаваў рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі літаратуры і мастацтва ў выдавецтве [[АН БССР|Акадэміі навук БССР]]. У 1965—1975 — рэдактар аддзела публіцыстыкі і нарыса ў часопісе [[Полымя (1922)|«Полымя»]]. З 1975 года намеснік старшыні, а ў 1976—1986 гадах — сакратар праўлення [[Саюз пісьменнікаў БССР|Саюза пісьменнікаў БССР]]. У 1987 годзе абраны старшынёй праўлення Беларускага фонду культуры. З 1989 года — галоўны рэдактар часопіса [[Спадчына (1970)|«Спадчына»]]. |
||
У 1978 годзе ў складзе дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце XXXIII сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1986—1990), старшыня пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета БССР па нацыянальных пытаннях і міжнацыянальных адносінах (1988—1990). |
У 1978 годзе ў складзе дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце XXXIII сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1986—1990), старшыня пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета БССР па нацыянальных пытаннях і міжнацыянальных адносінах (1988—1990). |
||
У 1988 г. ўваходзіў ў склад Дзяржаўнай камісіі па расследванні злачынстваў у [[Курапаты|Курапатах]]. |
У 1988 г. ўваходзіў ў склад Дзяржаўнай камісіі па расследванні злачынстваў у [[Курапаты|Курапатах]]. |
||
Радок 61: | Радок 61: | ||
* [http://knihi.com/cyhrynau/ Выбраныя творы] — эл. рэсурс knihi.com |
* [http://knihi.com/cyhrynau/ Выбраныя творы] — эл. рэсурс knihi.com |
||
{{Commonscat|Ivan Chigrinaǔ}} |
{{Commonscat|Ivan Chigrinaǔ}} |
||
{{Пісьменнікі і паэты Беларусі}} |
|||
{{Бібліяінфармацыя}} |
{{Бібліяінфармацыя}} |
||
{{DEFAULTSORT:Чыгрынаў Іван Гаўрылавіч}} |
{{DEFAULTSORT:Чыгрынаў Іван Гаўрылавіч}} |
||
[[Катэгорыя:Пісьменнікі Беларусі]] |
[[Катэгорыя:Пісьменнікі Беларусі]] |
Версія ад 21:55, 2 лютага 2020
Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў |
Дата нараджэння | 21 снежня 1934[1] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці | 5 студзеня 1996 (61 год) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | СССР, Беларусь |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, публіцыст, драматург, перакладчык, літаратурны крытык, сцэнарыст, рэдактар |
Гады творчасці | 1958 — 1996 |
Кірунак | проза |
Жанр | ваенная проза |
Мова твораў | беларуская |
Грамадская дзейнасць | |
Партыя | |
Член у | |
Прэміі | Дзяржаўная прэмія БССР |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Іва́н Гаўры́лавіч Чыгры́наў (21 снежня 1934, вёска Вялікі Бор Касцюковіцкага раёна Магілёўскай вобласці — 5 студзеня 1996) — беларускі пісьменнік, драматург, перакладчык, публіцыст. Народны пісьменнік Беларусі (1994 г.).
Біяграфія
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Бацька — Гаўрыла Чыгрынаў быў старшыней сельсавета. Маці — Хадоска Ігнатаўна была звычайнай працаўніцай-калгасніцай. У дзяцінстве перажыў Вялікую Айчынную вайну. На вайне загінуў яго бацька. У 1940 годзе пайшоў у першы клас Вялікаборскай сямігодкі. Нямецкая акупацыя перапыніла вучобу, але пасля вызвалення Магілеўшчыны ад фашыстаў будучы пісьменнік зноў сеў за школьную парту і ў 1949 годзе паспяхова скончыў сямігодку. Далей вучыўся ў Саматэвіцкай сярэдняй школе, якую скончыў у 1952 годзе. Пасля школы паступіў на аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта БДУ. Пасля заканчэння ўніверсітэта (1957) працаваў рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі літаратуры і мастацтва ў выдавецтве Акадэміі навук БССР. У 1965—1975 — рэдактар аддзела публіцыстыкі і нарыса ў часопісе «Полымя». З 1975 года намеснік старшыні, а ў 1976—1986 гадах — сакратар праўлення Саюза пісьменнікаў БССР. У 1987 годзе абраны старшынёй праўлення Беларускага фонду культуры. З 1989 года — галоўны рэдактар часопіса «Спадчына».
У 1978 годзе ў складзе дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце XXXIII сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1986—1990), старшыня пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета БССР па нацыянальных пытаннях і міжнацыянальных адносінах (1988—1990).
У 1988 г. ўваходзіў ў склад Дзяржаўнай камісіі па расследванні злачынстваў у Курапатах.
Народны пісьменнік Беларусі (1994 г.).
Творчасць
У друку дэбютаваў вершам «Сон трактарыста» у 1952 годзе, як празаік — у 1958 годзе (газета «Чырвоная змена»). Аўтар кніг апавяданняў і аповесцей «Птушкі ляцяць на волю» (1965), «Самы шчаслівы чалавек» (1967), «Ішоў на вайну чалавек» (1973), «Ці бываюць у выраі ластаўкі?» (1983).
Найбольш вядомы як аўтар пенталогіі раманаў: «Плач перапёлкі» (1972), «Апраўданне крыві» (1977), «Свае і чужыя» (1984), «Вяртанне да віны» (1992), «Не ўсе мы згінем» (1996).
Аўтар п'ес — «Дзівак з Ганчарнай вуліцы» (1986), «Следчая справа Вашчылы» (1988), «Чалавек з мядзвежым тварам» (1988), «Звон — не малітва» (1988), «Толькі мёртвыя не вяртаюцца» (1989), «Ігракі» (1989), «Прымак» (1994), кнігі крытыкі і публіцыстыкі — «Новае ў жыцці, новае ў літаратуры» (1983), «Паміж сонцам і месяцам» (1994). У 1984 годзе выйшлі выбраныя творы ў 3 тамах.
Адзін з аўтараў сцэнарыя шматсерыйнага тэлевізійнага фільма «Руіны страляюць…» (пастаўлены ў 1973).
Пераклаў з рускай мовы «Аптымістычную трагедыю » У. Вішнеўскага?!
Прызнанне
Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя А.Фадзеева (1979) за раманы «Плач перапёлкі», «Апраўданне крыві», Дзяржаўнай прэміі БССР (1974) як сааўтар сцэнарыя тэлефільма «Руіны страляюць…».
Зноскі
- ↑ Чигринов Иван Гаврилович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура
- Беларускія пісьменнікі: 1917—1990. Уклад.: А. Гардзіцкі. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. ISBN 5-340-00709-X
Спасылкі
- Выбраныя творы — эл. рэсурс knihi.com
Іван Чыгрынаў на Вікісховішчы |
- Нарадзіліся 21 снежня
- Нарадзіліся ў 1934 годзе
- Нарадзіліся ў Касцюковіцкім раёне
- Памерлі 5 студзеня
- Памерлі ў 1996 годзе
- Памерлі ў Мінску
- Пахаваныя на Усходніх могілках Мінска
- Выпускнікі філалагічнага факультэта БДУ
- Супрацоўнікі часопіса «Полымя»
- Супрацоўнікі часопіса «Спадчына»
- Члены КПСС
- Члены Саюза пісьменнікаў СССР
- Члены Саюза беларускіх пісьменнікаў
- Кавалеры ордэна Дружбы народаў
- Узнагароджаныя медалём Францыска Скарыны
- Народныя пісьменнікі Беларусі
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Пісьменнікі Беларусі
- Драматургі Беларусі
- Перакладчыкі Беларусі
- Публіцысты Беларусі
- Беларускамоўныя пісьменнікі
- Сцэнарысты Беларусі
- Перакладчыкі прозы і драматургіі на беларускую мову
- Перакладчыкі з рускай мовы