Сверкер Карлсан: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др аўтаматычнае выдаленне шаблонаў стабаў
афармленне
Радок 14: Радок 14:
|месца нараджэння =
|месца нараджэння =
|дата смерці =
|дата смерці =
|месца смерці = Замак Нес, востраў [[Вісінгсё]].
|месца смерці =
|у шлюбе =
|у шлюбе =
|дзеці =
|дзеці =
Радок 41: Радок 41:
{{end box}}
{{end box}}
{{Каралі Швецыі}}
{{Каралі Швецыі}}
{{Wikidata/Ancestors}}

{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Каралі шведскія]]
[[Катэгорыя:Каралі шведскія]]

Версія ад 13:09, 7 лютага 2020

Сверкер II Малодшы Карлсан
Манета Сверкера Карлсана
Манета Сверкера Карлсана
17-ы Кароль Швецыі
1196 — 1208
Папярэднік Кнут I Эрыксан
Пераемнік Эрык X Кнутсан

Нараджэнне 1164
Смерць 17 ліпеня 1210(1210-07-17)[1] ці 1210[2]
Месца пахавання
Род Сверкеры
Бацька Карл Сверкерсан
Маці Крысціна Стыгсдотэр Хвідэ
Жонка Бенедыкта Эбесдотэр[3] і Інгегерд Біргерсдотэр[3]
Дзеці Хелена Сверкерсдотэр, Юхан I, Маргарэта Сверкерсдотэр[d], Крысціна, фурсціна Мекленбургская[d] і Carl Sverkersson[d][4]
Веравызнанне каталіцтва
Дзейнасць падарожнік-даследчык
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сверкер II Малодшы (Карлсан) (шведск.: Sverker den yngre Karlsson; 1167 (магчыма ў 1164) - 12 ліпеня 1210) — кароль Швецыі (11961208) з дынастыі Сверкераў.

Жыццяпіс

Сын караля Карла Сверкерсана і яго жонкі каралевы Крысціны Стыгсдотэр, дацкай дваранкі, якія ажаніліся каля 1162—1163 гадоў. У 1167 годзе яго бацька быў забіты на востраве Вісінгсё, і малалетні спадчыннік быў вывезены ў Данію, на востраў Зеландыя, дзе клан яго маці меў вялікі ўплыў. У 1196 годзе, па смерці караля Кнута I вярнуўся ў Швецыю і быў абраны каралём дзякуючы ярлу Біргеру Бросу. Праводзіў спрыяльную для царквы палітыку, павялічваючы яе прывілеі, і прывілеі асабіста архібіскупа Упсальскага. У 1203 годзе разам з братамі бег у Нарвегію сын папярэдняга караля Кнута I — Эрык Кнутсан, і пачаў рыхтавацца да барацьбы за шведскі трон. У 1205 годзе ён уварваўся ў Швецыю з войскам, але быў разбіты каралём Сверкерам, і бег. У 1208 годзе, Эрык ізноў змагаўся са Сверкерам Малодшым, і пры значнай нарвежскай дапамозе разбіў яго ў бітве пры Лене, заняўшы прастол. Сверкер бег у Данію, і паспрабаваў вярнуць карону пры дапамозе Папы Інакенція III, аднак поспеху не дамогся. У 1210 годзе, сабраўшы ў Даніі войска, ён распачаў у Швецыю ваенны паход, і загінуў у бітве пры Гестылрэне.

Быў пахаваны ў Даніі.

Сям'я

Першы раз ажаніўся з Бенедыктай Эбесдотэр (нар. 1165-70, пам. 1200), вяселле адбылося ў 1190 годзе. Пасля смерці першай жонкі ажаніўся ў другі раз з дачкой ярла Біргера Броса Інгрыд. Яго першы сын ад гэтага шлюбу Юхан (12011222) быў каралём Швецыі з 1216 па 1222 года. Таксама меў дачку Алену[5][6].

Зноскі

Спасылкі