Міхал Ян Зянковіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up, replaced: Катэгорыя:Вялікія духоўныя пісары літоўскія → Катэгорыя:Пісары вялікія духоўныя літоўскія using AWB
Радок 53: Радок 53:
[[Катэгорыя:Памерлі 23 студзеня]]
[[Катэгорыя:Памерлі 23 студзеня]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1762 годзе]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1762 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Семятыцкім павеце]]

Версія ад 04:23, 6 красавіка 2020

Міхал Ян Зянковіч
Міхал Ян Зянковіч. Невядомы мастак, 1762
Міхал Ян Зянковіч. Невядомы мастак, 1762
Герб «Сястрэнец»
Герб «Сястрэнец»
біскуп віленскі
з 15 красавіка 1730
Дыяцэзія Віленскае біскупства
Папярэднік Караль Пётр Панцажынскі
Пераемнік Ігнацы Якуб Масальскі
тытулярны біскуп
з 27 чэрвеня 1718
Дыяцэзія Juliopolis[d]
дапаможны біскуп
з 27 чэрвеня 1718
Дыяцэзія Жамойская дыяцэзія
пісар вялікі духоўны літоўскі
1724 — 1729
Папярэднік Багуслаў Гасеўскі
Пераемнік Антоній Юзаф Война

Нараджэнне 1670(1670)
Смерць 23 студзеня 1762(1762-01-23)
Род Зянковічы-Ператрускія
Веравызнанне Каталіцкая Царква[1]
Дзейнасць тытулярны біскуп, каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Узнагароды
ордэн Белага арла
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міхал Ян Зянковіч (1670, каля Дарагічына на Падляшшы — 23 студзеня 1762) — рэлігійны і дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Біскуп-суфраган жамойцкі (ад 1718), пісар вялікі літоўскі (17241729), біскуп віленскі (ад 1730).

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Зянковічаў-Ператрускіх гербу «Сястрэнец»[2].

Доўгі час быў пробашчам у Барысаве і Лідзе. Ад 1699 канонік віленскі, архідыякан жамойцкі. 27 красавіка 1718 зрабіўся біскупам-суфраганам жамойцкім, а ў 1724 — пісарам вялікім літоўскім. Ад 2 кастрычніка 1730 біскуп віленскі.

Падтрымліваў караля і вялікага князя Станіслава Ляшчынскага. У сувязі з перамогай Аўгуста Моцнага быў вымушаны з'ехаць у Прусію (1734), адкуль вярнуўся ў 1736.

Аднавіў Віленскую кафедру, фундаваў у месце касцёл Св. Іосіфа і Нікадзіма, шпіталь Св. Лазара. Дзеля павышэння ўзроўню навучання ў Віленскай духоўнай семінарыі запрасіў для яе кіравання ксяндзоў-камуністаў.

8 верасня 1750 быў каранатарам абраза Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў бернардзінскім касцёле Св. Міхала (Вільня)[3].

Зноскі

Літаратура