Міхал Карвоўскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне
Радок 51: Радок 51:
[[Катэгорыя:Выкладчыкі Пінскага езуіцкага калегіума]]
[[Катэгорыя:Выкладчыкі Пінскага езуіцкага калегіума]]
[[Катэгорыя:Выкладчыкі Нясвіжскага езуіцкага калегіума]]
[[Катэгорыя:Выкладчыкі Нясвіжскага езуіцкага калегіума]]
{{DEFAULTSORT:Карвоўскі Міхал}}

Версія ад 16:12, 23 красавіка 2020

Міхал Карвоўскі
польск.: Michał Karwowski
Род дзейнасці каталіцкі святар
Дата нараджэння 27 верасня 1652(1652-09-27)
Месца нараджэння
Дата смерці 24 студзеня 1706(1706-01-24) (53 гады)
Месца смерці
Месца працы
Альма-матар

Міхал Карвоўскі (польск.: Michał Karwowski; 27 верасня 1652, Прусія24 студзеня 1706, Нясвіж[1]) – езуіцкі святар і педагог.

Уступіў у Таварыства Ісуса 20 жніўня 1671 г. у Вільні. Прайшоўшы выпрабаванні ў навіцыяце (1671–1673), выкладаў у Полацкім езуіцкім калегіуме ў класах інфімы, паэтыкі і рыторыкі (1673–1676). Вывучаў філасофію (1676–1679) і тэалогію (1680–1684) у Віленскай акадэміі. У Вільні быў высвечаны на ксяндза[2].

Прафесар рыторыкі для экстэрнаў (1685–1687) і этыкі (1687–1688) у Віленскай акадэміі, прафесар філасофіі ў Полацкім езуіцкім калегіуме (1688–1691). У 1687 г. атрымаў у Віленскай акадэміі ступень магістра філасофіі і вольных навук, роўную доктарскай ступені[2].

Прафесар рыторыкі для семінарыстаў-езуітаў у настаўніцкай семінарыі і адначасова прэфектам школ у Пінску (1691–1693) і ў Крожах (1693–1694). Прафесар этыкі і прэфект сярэдніх школ у Нясвіжы (1697–1699), прафесар маральнай тэалогіі і прэфект сярэдніх школ у Віленскай кадэміі (1699–1700). З 1700 па 1703 гг. – рэктар Пултускага езуіцкага калегіума. У Качыцах, маёнтку, які належаў калегіуму, пабудаваў касцёл Св. Станіслава Косткі. Апошнім месцам працы Міхала Карвоўскага стаў Нясвіж, дзе ў 1705–1706 гг. ён займаў пасаду прэфекта сярэдніх школ[3].

Згодна з некралогам меў намер выдаць ўласныя панегірычныя творы у гонар каралёў і магнатаў. У віленскіх бібліятэках захоўваюцца рукапісы лекцый па рыторыцы (Віленская акадэмія, 1685/1686 навучальны год; настаўніцкая семінарыя ў Пінску, 1691/1692), а таксама па логіцы і фізіцы (Полацкі езуіцкі калегіум, 1688/1689 і 1689/1690)[3].

Зноскі

  1. Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.
  2. а б Królikowska, A. Profesorowie jezuickich seminariów nauczycielskich od XVI do XVIII wieku. Słownik biograficzny. / A.Królikowska. – Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie –Wydawnictwo WAM, 2017. – s. 73.
  3. а б Królikowska, A. Profesorowie jezuickich seminariów nauczycielskich od XVI do XVIII wieku. Słownik biograficzny. / A.Królikowska. – Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie –Wydawnictwo WAM, 2017. – s. 74.

Літаратура

  • Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995 / оprac. L. Grzebień. – Kraków: Wyd-wo WAM, 1996. – 882 s.
  • Królikowska, A. Profesorowie jezuickich seminariów nauczycielskich od XVI do XVIII wieku. Słownik biograficzny. / A.Królikowska. – Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie –Wydawnictwo WAM, 2017. – 188 s.