Небытаў: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Радок 69: Радок 69:
Найранейшая пакуль пісьмовая згадка пра вёску Небытаў Мазырскага павету Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага сустракаецца ў судовым дэкрэце ад 9 мая 1618 г. аб выданні збеглых адтуль, а таксама з Юравічаў, Козіх Лозаў (Лужаў) у Хойнікі альбо Новы Харленж да суджэнцаў Мікалая і Гальшкі Харлінскіх падданых маці і сына Гальшкі з Гулевічаў і Міхала Лозкаў<ref>Źródła dziejowe. T. XXI: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym; T. X: Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów – Bracław). / A. Jabłonowski. – Warszawa, 1894. S. 234</ref>. У XVII—XVIII стст. вёска належала да Загальскага староства. Паводле рэвізіі 1716 г., wieś Niebytów налічвала пяць дымоў: Амяльян Верабей, Назар Скорчанка, Марозенка Прышчэп, Лук'ян Астапенка, Павел Лук'яненка плацілі старосце князю Дамініку Яну Шуйскаму 13 злотых чыншу і даніны мядовай 7 з паловай бельцаў<ref>НГАБ у Мінску. Ф. 320. Воп. 1. Спр. 1. А. 144</ref>.
Найранейшая пакуль пісьмовая згадка пра вёску Небытаў Мазырскага павету Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага сустракаецца ў судовым дэкрэце ад 9 мая 1618 г. аб выданні збеглых адтуль, а таксама з Юравічаў, Козіх Лозаў (Лужаў) у Хойнікі альбо Новы Харленж да суджэнцаў Мікалая і Гальшкі Харлінскіх падданых маці і сына Гальшкі з Гулевічаў і Міхала Лозкаў<ref>Źródła dziejowe. T. XXI: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym; T. X: Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów – Bracław). / A. Jabłonowski. – Warszawa, 1894. S. 234</ref>. У XVII—XVIII стст. вёска належала да Загальскага староства. Паводле рэвізіі 1716 г., wieś Niebytów налічвала пяць дымоў: Амяльян Верабей, Назар Скорчанка, Марозенка Прышчэп, Лук'ян Астапенка, Павел Лук'яненка плацілі старосце князю Дамініку Яну Шуйскаму 13 злотых чыншу і даніны мядовай 7 з паловай бельцаў<ref>НГАБ у Мінску. Ф. 320. Воп. 1. Спр. 1. А. 144</ref>.


Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Небытаў – у складзе Рэчыцкага павету Чарнігаўскага намесніцтва, потым Маларасійскай губерні, ад 1797 г. – Мінскай губерні Расійскай імперыі. На 1795 год вёска ў складзе Загальскага староства належала “малолетнему Станиславу Бужинскому по жизни его”, але была ў арэндзе ў суддзі Віцэнція Жука<ref>Петреченко І. Є. “Камеральное описание… Речицкой округи” 1796 р.: інформаційний потенціал пам’ятки // Днепровский паром. Природное единство и историко-культурноевзаимодействие белорусско-украинского пограничья / Материалы международной конференции (26-27 апреля 2018 г., г. Гомель). – Минск: Четыре четверти, 2018. С. 72</ref>. Тады ў ёй налічвалася 13 двароў. У 1834 г. 18 двароў, 90 жыхароў. на 1850 год у Небытаве 21 двор, 124 жыхары, уласнасць казны. Пад 1879 г. вёска названа сярод паселішчаў Хойніцкага царкоўнага прыходу<ref>Описание церквей и приходов Минской епархии. — Минск, 1879. С. 140</ref>.
Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Небытаў – у складзе Рэчыцкага павету Чарнігаўскага намесніцтва, потым Маларасійскай губерні, ад 1797 г. – Мінскай губерні Расійскай імперыі. На 1795 год вёска ў складзе Загальскага староства належала “малолетнему Станиславу Бужинскому по жизни его”, але была ў арэндзе ў суддзі Віцэнція Жука<ref>Петреченко І. Є. “Камеральное описание… Речицкой округи” 1796 р.: інформаційний потенціал пам’ятки // Днепровский паром. Природное единство и историко-культурноевзаимодействие белорусско-украинского пограничья / Материалы международной конференции (26-27 апреля 2018 г., г. Гомель). – Минск: Четыре четверти, 2018. С. 72</ref>. Тады ў ёй налічвалася 13 двароў. У 1834 г. 18 двароў, 90 жыхароў. на 1850 год у Небытаве 21 двор, 124 жыхары, уласнасць казны. Пад 1879 г. вёска названа сярод паселішчаў Хойніцкага царкоўнага прыходу<ref>Описание церквей и приходов Минской епархии. VIII. Речицкий уезд. — Минск, 1879. С. 140</ref>.


Да [[1 снежня]] [[2009]] года вёска ўваходзіла ў склад [[Казялужскі сельсавет|Казялужскага сельсавета]]<ref>[http://pravo.by/pdf/2009-309/2009-309(003-022).pdf «Об изменении административно-территориального устройства Хойникского района Гомельской области». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 1 декабря 2009 г. № 290]{{Ref-ru}}</ref>.
Да [[1 снежня]] [[2009]] года вёска ўваходзіла ў склад [[Казялужскі сельсавет|Казялужскага сельсавета]]<ref>[http://pravo.by/pdf/2009-309/2009-309(003-022).pdf «Об изменении административно-территориального устройства Хойникского района Гомельской области». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 1 декабря 2009 г. № 290]{{Ref-ru}}</ref>.

Версія ад 18:01, 21 мая 2020

Вёска
Небытаў
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
1618 год
Насельніцтва
  • ▼110 чал. (2021)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2346
Паштовыя індэксы
247625
Аўтамабільны код
3
Небытаў на карце Беларусі ±
Небытаў (Беларусь)
Небытаў
Небытаў (Гомельская вобласць)
Небытаў

Не́бытаў[1] (трансліт.: Niebytaŭ, руск.: Небытов) — вёска ў Хойніцкім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Судкоўскага сельсавета.

Гісторыя

Найранейшая пакуль пісьмовая згадка пра вёску Небытаў Мазырскага павету Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага сустракаецца ў судовым дэкрэце ад 9 мая 1618 г. аб выданні збеглых адтуль, а таксама з Юравічаў, Козіх Лозаў (Лужаў) у Хойнікі альбо Новы Харленж да суджэнцаў Мікалая і Гальшкі Харлінскіх падданых маці і сына Гальшкі з Гулевічаў і Міхала Лозкаў[2]. У XVII—XVIII стст. вёска належала да Загальскага староства. Паводле рэвізіі 1716 г., wieś Niebytów налічвала пяць дымоў: Амяльян Верабей, Назар Скорчанка, Марозенка Прышчэп, Лук'ян Астапенка, Павел Лук'яненка плацілі старосце князю Дамініку Яну Шуйскаму 13 злотых чыншу і даніны мядовай 7 з паловай бельцаў[3].

Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Небытаў – у складзе Рэчыцкага павету Чарнігаўскага намесніцтва, потым Маларасійскай губерні, ад 1797 г. – Мінскай губерні Расійскай імперыі. На 1795 год вёска ў складзе Загальскага староства належала “малолетнему Станиславу Бужинскому по жизни его”, але была ў арэндзе ў суддзі Віцэнція Жука[4]. Тады ў ёй налічвалася 13 двароў. У 1834 г. 18 двароў, 90 жыхароў. на 1850 год у Небытаве 21 двор, 124 жыхары, уласнасць казны. Пад 1879 г. вёска названа сярод паселішчаў Хойніцкага царкоўнага прыходу[5].

Да 1 снежня 2009 года вёска ўваходзіла ў склад Казялужскага сельсавета[6].

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары

Зноскі

  1. ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).. Сустракаецца таксама варыянт Не́бутаў
  2. ↑ Źródła dziejowe. T. XXI: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym; T. X: Ziemie ruskie. Ukraina (Kijów – Bracław). / A. Jabłonowski. – Warszawa, 1894. S. 234
  3. ↑ НГАБ у Мінску. Ф. 320. Воп. 1. Спр. 1. А. 144
  4. ↑ Петреченко І. Є. “Камеральное описание… Речицкой округи” 1796 р.: інформаційний потенціал пам’ятки // Днепровский паром. Природное единство и историко-культурноевзаимодействие белорусско-украинского пограничья / Материалы международной конференции (26-27 апреля 2018 г., г. Гомель). – Минск: Четыре четверти, 2018. С. 72
  5. ↑ Описание церквей и приходов Минской епархии. VIII. Речицкий уезд. — Минск, 1879. С. 140
  6. ↑ «Об изменении административно-территориального устройства Хойникского района Гомельской области». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 1 декабря 2009 г. № 290 (руск.)

Спасылкі

Літаратура

  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.2, кн.2. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелЭн, 2005. 520с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0330-6 ISBN 985-11-0302-0
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Небытаў&oldid=3629677"