Легенда аб Палемоне: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{вызнч|1=Легенда аб Палемоне}}: [[легенда]] пра паходжанне [[князі літоўскія|літоўскіх князёў]] ад [[Старажытны Рым|рымскіх]] арыстакратаў. Упершыню выкладзена ў [[летапісны звод|летапісным зводзе]] «''[[Хроніка ВКЛ|Хроніка Вялікага княства Літоўскага, Рускага і Жамойцкага]]''» (1520-я гг.), паўторана (у варыянтах) [[Міхалон Літвін|Міхалонам Літвіна]]м і інш. |
{{вызнч|1=Легенда аб Палемоне}}: [[легенда]] пра паходжанне [[князі літоўскія|літоўскіх князёў]] ад [[Старажытны Рым|рымскіх]] арыстакратаў. Упершыню выкладзена ў [[летапісны звод|летапісным зводзе]] «''[[Хроніка ВКЛ|Хроніка Вялікага княства Літоўскага, Рускага і Жамойцкага]]''» (1520-я гг.), паўторана (у варыянтах) [[Міхалон Літвін|Міхалонам Літвіна]]м і інш. |
||
Паводле легенды, 500 сем'яў рымскай знаці уцяклі марскім шляхам у [[Жмудзь]] ад жорсткасцяў імператара [[Нерон]]а (версія [[Хроніка ВКЛ|Хронікі ВКЛ]]), альбо ад [[Атыла|Атылы]], які у [[452 год]]зе узяў у |
Паводле легенды, 500 сем'яў рымскай знаці уцяклі марскім шляхам у [[Жмудзь]] ад жорсткасцяў імператара [[Нерон]]а (версія [[Хроніка ВКЛ|Хронікі ВКЛ]]), альбо ад [[Атыла|Атылы]], які у [[452 год]]зе узяў у аблогу [[Аквілея|Аквілею]] (версія [[Хроніка Быхаўца|Хронікі Быхаўца]]). На чале эмігрантаў быў [[радня|родзіч]] Нерона {{сюды|Палемон}}{{вызн2|1=Палемон}}—{{вызн2|1=Публій Лібон}}, а яго сын {{сюды|Кунас}}{{вызн2|1=Кунас}} (эпанім [[Каўнас]]а) заснаваў дынастыю [[князі літоўскія|літоўскіх князёў]], да якой належаў і заснавальнік [[ВКЛ]] [[Міндоўг]]. Сама назва «Літва» у легендзе выводзіцца ад [[лаціна|лацінскага]] слова ''lituus'': «труба, ваенны сігнальны ражок». |
||
== Ацэнкі == |
== Ацэнкі == |
||
Версія ад 04:17, 18 лістапада 2009
Шаблон:Вызнч: легенда пра паходжанне літоўскіх князёў ад рымскіх арыстакратаў. Упершыню выкладзена ў летапісным зводзе «Хроніка Вялікага княства Літоўскага, Рускага і Жамойцкага» (1520-я гг.), паўторана (у варыянтах) Міхалонам Літвінам і інш.
Паводле легенды, 500 сем'яў рымскай знаці уцяклі марскім шляхам у Жмудзь ад жорсткасцяў імператара Нерона (версія Хронікі ВКЛ), альбо ад Атылы, які у 452 годзе узяў у аблогу Аквілею (версія Хронікі Быхаўца). На чале эмігрантаў быў родзіч Нерона Шаблон:Вызн2—Шаблон:Вызн2, а яго сын Шаблон:Вызн2 (эпанім Каўнаса) заснаваў дынастыю літоўскіх князёў, да якой належаў і заснавальнік ВКЛ Міндоўг. Сама назва «Літва» у легендзе выводзіцца ад лацінскага слова lituus: «труба, ваенны сігнальны ражок».
Ацэнкі
Навуковае абгрунтаванне непраўдападобнасці легенды было выказана яшчэ М. Улашчыкам. Мяркуецца, што гэтая легенда, як і наогул большасць легенд, мелася служыць новым грамадска-палітычным мэтам літоўскай арыстакратыі, якія аформіліся ў пачатку 16 ст., а таксама сведчыла аб патрэбе этнічнага самавызначэння літоўцаў. Наяўнасць рымскіх продкаў узносіла літоўцаў над іншымі народамі, служыла іх нацыянальнаму гонару. Апроч таго, згодна з легендай літоўцы вялі свой радавод ад каталіцкага Захаду і не мелі нічога супольнага з Усходам (Руссю).[1]
Магчымыя крыніцы
На падставе параўнання тэкстаў выказвалася меркаванне, што адной з літаратурных крыніц легендарнай часткі Хронікі ВКЛ магла паслужыць польская версія рамана «Александрыя»[2].