Дзюна: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '{{значэнні|Дзюна}} thumb|Дзюна ў Намібіі Файл:DuneAtDarsz_BalticSea.jpg|thumb|Дзюна...' |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{значэнні|Дзюна}} |
|||
[[Файл:Düne_S-Schlag_Sossusvlei.JPG|thumb|Дзюна ў Намібіі]] |
[[Файл:Düne_S-Schlag_Sossusvlei.JPG|thumb|Дзюна ў Намібіі]] |
||
[[Файл:DuneAtDarsz_BalticSea.jpg|thumb|Дзюна на ўзбярэжжы Балтыйскага мора]] |
[[Файл:DuneAtDarsz_BalticSea.jpg|thumb|Дзюна на ўзбярэжжы Балтыйскага мора]] |
Версія ад 08:40, 7 ліпеня 2020
Дзю́на (ням.: Düne, адз. л.), вы́дма — форма рэльефу пяскоў, утвораныя ветравой акумуляцыяй. Трапляюцца на ўзбярэжжах мораў, азёр, на рачных тэрасах, зандравых раўнінах, напрыклад, на ўзбярэжжах Балтыйскага, Белага, Аральскага, Каспійскага мораў, на берагах Балхаша і інш.
У адрозненне ад барханаў «рогі» дзюны накіраваны супраць ветру. Наветраны схіл доўгі і спусцісты, падветраны — стромкі і пукаты. Вышыня да 30 м, зрэдку да 100 м. Не замацаваныя расліннасцю дзюны могуць перамяшчацца ў напрамку пануючых вятроў са скорасцю 1—20 м за год. Адрозніваюць папярочныя, падоўжаныя і парабалічныя дзюны.
На Беларусі старажытная дзюны трапляюцца на Палессі, Полацкай, Нарачана-Вілейскай і Нёманскай нізінах.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дзюна
- Дюна // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.