Царква Уваскрасення Хрыстова (Мінск): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
неэнцыклапедычная інфармацыя
Dzmitry L (размовы | уклад)
Радок 43: Радок 43:


== Архітэктура ==
== Архітэктура ==
Архітэктура храма вырашана ў стылізаваных формах старажытнарускага царкоўнага дойлідства. У аснове кампазіцыі кубападобны аб’ём, завершаны 5-купаллем на цыліндрычных барабанах. Прытвор вырашаны 3 прасламі з закамарным завяршэннем. Бакавыя фасады вылучаны арачнымі рызалітамі. Пласкасныя фасады прарэзаны высокімі арачнымі аконнымі праёмамі. Ніжні крыптавы храм у імя святога праведнага Іаана Кармянскага. Капліца ў гонар Спаса Нерукатворнага<ref>[https://hram.by/Уваскрасенская_царква_Мінск_Мінскі_Раён Уваскрасенская царква]</ref>.
Архітэктура храма вырашана ў стылізаваных формах старажытнарускага царкоўнага дойлідства. У аснове кампазіцыі кубападобны аб’ём, завершаны 5-купаллем на цыліндрычных барабанах. Прытвор вырашаны 3 прасламі з закамарным завяршэннем. Бакавыя фасады вылучаны арачнымі рызалітамі. Пласкасныя фасады прарэзаны высокімі арачнымі аконнымі праёмамі. Ніжні крыптавы храм у імя святога праведнага Іаана Кармянскага. Капліца ў гонар Спаса Нерукатворнага<ref>[https://hram.by/Уваскрасенская_царква_Мінск_Мінскі_Раён Уваскрасенская царква]</ref>.

Актыўны ўдзел у будаўніцтве царквы Уваскрасення Хрыстава прыняў ганаровы беларускі заслужаны штуман грамадзянскай авіяцыі - Лагун Леанід Дземідовіч (03.09.1935-20.01.2020 гг). Адпісаўшы на будаўніцтва храма ўсе чэкі сям'і "жыллё" замест прыватызацыі сваёй кватэры. У [[Царква Уваскрасення Хрыстова (Мінск)|царкве Уваскрасення Хрыстова]] ў Мінску па [[Леанід Дзямідавіч Лагун]] (1935—2020) праводзіцца пастаяннае памінанне за спачын.


{{зноскі}}
{{зноскі}}
Радок 53: Радок 55:
* {{Глобус Беларусі|https://globus.tut.by/minsk/index6.htm#gamarnika_church}}
* {{Глобус Беларусі|https://globus.tut.by/minsk/index6.htm#gamarnika_church}}
* [https://www.voskresprihod.by/ Храм (царква) Уваскрасення Хрыстова]
* [https://www.voskresprihod.by/ Храм (царква) Уваскрасення Хрыстова]
* [[Леанід Дзямідавіч Лагун]] (1935—2020)


[[Катэгорыя:Праваслаўныя храмы Мінска]]
[[Катэгорыя:Праваслаўныя храмы Мінска]]

Версія ад 10:43, 8 ліпеня 2020

Славутасць
Царква Уваскрасення Хрыстова
53°57′22″ пн. ш. 27°36′14″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Горад Мінск
Канфесія БПЦ і праваслаўе
Епархія Мінская епархія
Першае згадванне 1998
Дата заснавання 1994
Будаўніцтва 19982008 гады
Сайт voskresprihod.org
Праблемы з <mapframe>:
  • Атрыбут «latitude» мае няслушнае значэнне
  • Атрыбут «longitude» мае няслушнае значэнне
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Царква Уваскрасення Хрыстова — мураваны праваслаўны храм у горадзе Мінску. Знаходзіцца на вул. Гамарніка.

Гісторыя

Пабудава з цэглы на месцы масавых пахаванняў ахвяр палітычных рэпрэсій 1930-х гадоў. У 1998 годзе закладны камень асвячоны экзархам Мінскім і Слуцкім Філарэтам. 4 мая 2008 года мітрапаліт Мінскі і Слуцкі Філарэт асвяціў храм.

Архітэктар царквы В. І. Раманенка.

Архітэктура

Архітэктура храма вырашана ў стылізаваных формах старажытнарускага царкоўнага дойлідства. У аснове кампазіцыі кубападобны аб’ём, завершаны 5-купаллем на цыліндрычных барабанах. Прытвор вырашаны 3 прасламі з закамарным завяршэннем. Бакавыя фасады вылучаны арачнымі рызалітамі. Пласкасныя фасады прарэзаны высокімі арачнымі аконнымі праёмамі. Ніжні крыптавы храм у імя святога праведнага Іаана Кармянскага. Капліца ў гонар Спаса Нерукатворнага[1].

Актыўны ўдзел у будаўніцтве царквы Уваскрасення Хрыстава прыняў ганаровы беларускі заслужаны штуман грамадзянскай авіяцыі - Лагун Леанід Дземідовіч (03.09.1935-20.01.2020 гг). Адпісаўшы на будаўніцтва храма ўсе чэкі сям'і "жыллё" замест прыватызацыі сваёй кватэры. У царкве Уваскрасення Хрыстова ў Мінску па Леанід Дзямідавіч Лагун (1935—2020) праводзіцца пастаяннае памінанне за спачын.

Зноскі

Літаратура

  • Праваслаўныя храмы Беларусі: энцыклапедычны даведнік / А. М. Кулагін; [рэдакцыйны савет: Г. П. Пашкоў, Л. В. Календа]. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 653 с. 2000 экз. ISBN 978-985-11-0389-4.

Спасылкі