Органы свячэння часцей за ўсё размешчаны пад празрыстай куцікулай, утвораны буйнымі фотагеннымі клеткамі, якія шчыльна аплецены трахеямі і нервамі. Пад гэтымі клеткамі знаходзяцца адбівальнікі святла — клеткі, запоўненыя крышталямі [[мачавая кіслата|мачавой кіслаты]]. Па трахеі да фотагенных клетак паступае [[кісларод]], неабходны для акісляльных працэсаў. Здольнасцю свяціцца валодаюць не толькі [[імага]] жукоў, але і іх [[лічынкі]] і яйкі.
Органы свячэння часцей за ўсё размешчаны пад празрыстай куцікулай, утвораны буйнымі фотагеннымі клеткамі, якія шчыльна аплецены трахеямі і нервамі. Пад гэтымі клеткамі знаходзяцца адбівальнікі святла — клеткі, запоўненыя крышталямі [[мачавая кіслата|мачавой кіслаты]]. Па трахеі да фотагенных клетак паступае [[кісларод]], неабходны для акісляльных працэсаў. Здольнасцю свяціцца валодаюць не толькі [[імага]] жукоў, але і іх [[лічынкі]] і яйкі.
Светлякі[1] (Lampyridae) — сямейства жукоў, характэрнай асаблівасцю якіх з'яўляецца наяўнасць органаў свячэння на апошніх брушных сегментах. Сямейства налічвае каля 2000 відаў.
Асаблівасці біялогіі
Органы свячэння часцей за ўсё размешчаны пад празрыстай куцікулай, утвораны буйнымі фотагеннымі клеткамі, якія шчыльна аплецены трахеямі і нервамі. Пад гэтымі клеткамі знаходзяцца адбівальнікі святла — клеткі, запоўненыя крышталямі мачавой кіслаты. Па трахеі да фотагенных клетак паступае кісларод, неабходны для акісляльных працэсаў. Здольнасцю свяціцца валодаюць не толькі імага жукоў, але і іх лічынкі і яйкі.
