Віленскі Свята-Духаўскі манастыр: Розніца паміж версіямі

Віленскі Свята-Духаўскі манастыр
	Манастыр
Віленскі Свята-Духаўскі манастыр
	54°40′31″ пн. ш. 25°17′33″ у. д.HGЯO
Краіна	Літва;
Месцазнаходжанне	Вільнюс;
Канфесія	праваслаўе
Епархія	Віленская і Літоўская епархія
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 18:43, 24 жніўня 2020

Ві́ленскі Свя́та-Ду́хаўскі манасты́р — праваслаўны мужчынскі манастыр у Вільні.

Упершыню ўпамінаецца ў 1604 годзе, заснаваны пры праваслаўнай царкве Святога Духа, пабудаванай у 1597 годзе на сродкі дачок смаленскага ваяводы Рыгора Валовіча Фядоры і Ганны.

З 1609 года пры манастыры дзейнічала брацтва (да гэтага знаходзілася пры Троіцкім манастыры) з уласнай друкарняй.

Да 1686 года манастыр падпарадкоўваўся канстанцінопальскаму патрыярху, пазней маскоўскаму. З’яўляўся архімандрыяй, яму былі падначалены 17 мужчынскіх і 2 жаночыя манастыры на Беларусі і ў Літве, у т.л. Петрапаўлаўскі ў Мінску, Еўінскі ў Троцкім, Цеперскі ў Наваградскім, Купяціцкі і Навадворскі ў Берасцейскім ваяводствах.

Настаяцелямі манастыра былі Л.Карповіч (першы настаяцель), М. Сматрыцкі, І. Бабрыковіч, І. Нелюбовіч-Тукальскі, Р. Яноўскі і інш.

Манастыр валодаў значнымі матэрыяльнымі сродкамі (маёнткамі, дамамі, млынамі), частка якіх складалася з ахвяраванняў членаў Святадухаўскага праваслаўнага брацтва.

У 1833 годзе манастыр быў прылічаны да манастыроў 1-га класа. Ад часу заснавання манастыр не перапыняў сваёй дзейнасці. Цяпер падпарадкоўваецца архіепіскапу віленскаму і літоўскаму. Сучасны архітэктурны ансамбль манастыра пабудаваны ў сярэдзіне 18 ст.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. С. 168.
Виленский Святодуховский монастырь // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.

Спасылкі

Царква і манастыр Святога Духа // сайт «О Вильнюсе» (руск.)

@@ Радок 2: / Радок 2: @@
 '''Ві́ленскі Свя́та-Ду́хаўскі манасты́р''' — праваслаўны мужчынскі [[манастыр]] у [[Горад Вільнюс|Вільні]].
-Упершыню ўпамінаецца ў [[1604]] годзе, заснаваны пры праваслаўнай царкве Святога Духа, пабудаванай у [[1597]] годзе на сродкі дачок [[Ваявода смаленскі|смаленскага ваяводы]] [[Р. Валовіч]]а Фядоры і Ганны.
+Упершыню ўпамінаецца ў [[1604]] годзе, заснаваны пры праваслаўнай царкве Святога Духа, пабудаванай у [[1597]] годзе на сродкі дачок [[Ваявода смаленскі|смаленскага ваяводы]] [[Рыгор Багданавіч Валовіч|Рыгора Валовіча]] Фядоры і Ганны.
 З [[1609]] года пры манастыры дзейнічала брацтва (да гэтага знаходзілася пры [[Віленскі Троіцкі манастыр|Троіцкім манастыры]]) з уласнай друкарняй.
-Да [[1686]] года манастыр падпарадкоўваўся [[канстанцінопальскі патрыярх|канстанцінопальскаму патрыярху]], пазней [[Маскоўскі патрыярхат|маскоўскаму]]. З'яўляўся [[архімандрыя]]й, яму былі падначалены 17 мужчынскіх і 2 жаночыя манастыры на [[Беларусь|Беларусі]] і ў [[Літва|Літве]], у т.л. [[Петрапаўлаўскі манастыр, Мінск|Петрапаўлаўскі]] ў [[Мінск]]у, [[Еўінскі манастыр|Еўінскі]] ў [[Троцкае ваяводства|Троцкім]], [[Цеперскі манастыр|Цеперскі]] ў [[Наваградскае ваяводства|Наваградскім]], [[Купяціцкі Увядзенскі манастыр|Купяціцкі]] і [[Навадворскі манастыр|Навадворскі]] ў [[Берасцейскае ваяводства|Берасцейскім ваяводствах]].
+Да [[1686]] года манастыр падпарадкоўваўся [[канстанцінопальскі патрыярх|канстанцінопальскаму патрыярху]], пазней [[Маскоўскі патрыярхат|маскоўскаму]]. З’яўляўся [[архімандрыя]]й, яму былі падначалены 17 мужчынскіх і 2 жаночыя манастыры на [[Беларусь|Беларусі]] і ў [[Літва|Літве]], у т.л. [[Петрапаўлаўскі манастыр, Мінск|Петрапаўлаўскі]] ў [[Мінск]]у, [[Еўінскі манастыр|Еўінскі]] ў [[Троцкае ваяводства|Троцкім]], [[Цеперскі манастыр|Цеперскі]] ў [[Наваградскае ваяводства|Наваградскім]], [[Купяціцкі Увядзенскі манастыр|Купяціцкі]] і [[Навадворскі манастыр|Навадворскі]] ў [[Берасцейскае ваяводства|Берасцейскім ваяводствах]].
 Настаяцелямі манастыра былі [[Лявонцій Карповіч|Л.Карповіч]] (першы настаяцель), [[М. Сматрыцкі]], [[І. Бабрыковіч]], [[І. Нелюбовіч-Тукальскі]], [[Р. Яноўскі]] і інш.
-Манастыр валодаў значнымі матэрыяльнымі сродкамі ([[маёнтак|маёнткамі]], [[дом|дамамі]], [[млын|млынамі]]), частка якіх складалася з ахвяраванняў членаў Святадухаўскага праваслаўнага брацтва.
+Манастыр валодаў значнымі матэрыяльнымі сродкамі ([[маёнтак|маёнткамі]], [[дом|дамамі]], [[млын]]амі), частка якіх складалася з ахвяраванняў членаў Святадухаўскага праваслаўнага брацтва.
 У [[1833]] годзе манастыр быў прылічаны да манастыроў 1-га класа. Ад часу заснавання манастыр не перапыняў сваёй дзейнасці. Цяпер падпарадкоўваецца [[Віленская і Літоўская епархія|архіепіскапу віленскаму і літоўскаму]]. Сучасны архітэктурны ансамбль манастыра пабудаваны ў сярэдзіне [[18 ст.]]