Іван Сямёнавіч Казлоўскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
шаблон
Няма тлумачэння праўкі
Радок 5: Радок 5:
З 7 гадоў спяваў у хоры Кіеўскага Міхайлаўскага манастыра, дзе быў заўважаны вядомым духоўным кампазітарам Аляксандрам Кошыцам. Пачаў спяваць у хоры Траецкага народнага дома ў Кіеве (тэатр Садоўскага), пазней — саліст Вялікага акадэмічнага хору. У 1920 годзе скончыў Кіеўскі музычна-драматычны інстытут (вакальны факультэт).
З 7 гадоў спяваў у хоры Кіеўскага Міхайлаўскага манастыра, дзе быў заўважаны вядомым духоўным кампазітарам Аляксандрам Кошыцам. Пачаў спяваць у хоры Траецкага народнага дома ў Кіеве (тэатр Садоўскага), пазней — саліст Вялікага акадэмічнага хору. У 1920 годзе скончыў Кіеўскі музычна-драматычны інстытут (вакальны факультэт).


Падчас службы ў шэрагах Чырвонай Арміі (1920—1923) ў горадзе Палтава ўдзельнічаў у спектаклях Украінскага музычна-драматычнага тэатра. У 1924 годзе — у трупе Харкаўскага опернага тэатра. У 1925—1926 гадах — саліст Свярдлоўскага опернага тэатра. У 1926 годзе быў запрошаны на службу ў [[Вялікі тэатр]]. Дэбютаваў у ролі Альфрэда («Травіята»), з першых гадоў службы ў Вялікім тэатры, выконваючы галоўныя теноровые партыі, набыў папулярнасць і масу прыхільнікаў, у канцы 1930-х Казлоўскі становіцца адным з любімых спевакоў [[Сталін]]а.
Падчас службы ў шэрагах Чырвонай Арміі (1920—1923) у горадзе Палтава ўдзельнічаў у спектаклях Украінскага музычна-драматычнага тэатра. У 1924 годзе — у трупе Харкаўскага опернага тэатра. У 1925—1926 гадах — саліст Свярдлоўскага опернага тэатра. У 1926 годзе быў запрошаны на службу ў [[Вялікі тэатр]]. Дэбютаваў у ролі Альфрэда («Травіята»), з першых гадоў службы ў Вялікім тэатры, выконваючы галоўныя тэнаравыя партыі, набыў папулярнасць і масу прыхільнікаў, у канцы 1930-х Казлоўскі становіцца адным з любімых спевакоў [[Сталін]]а.


У 1938 Казлоўскі стварае Дзяржаўны ансамбль оперы СССР і становіцца мастацкім кіраўніком гэтага калектыву. Выступаў як оперны рэжысёр. У 1954 годзе, знаходзячыся на піку папулярнасці, Іван Сямёнавіч назаўжды пакінуў Вялікі тэатр. І. С. Казлоўскі памёр 21 снежня 1993, (па іншых крыніцах — 24 снежня). Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках (участак № 10).
У 1938 годзе Казлоўскі стварае Дзяржаўны ансамбль оперы СССР і становіцца мастацкім кіраўніком гэтага калектыву. Выступаў як оперны рэжысёр. У 1954 годзе, знаходзячыся на піку папулярнасці, Іван Сямёнавіч назаўжды пакінуў Вялікі тэатр. І. С. Казлоўскі памёр 21 снежня 1993, (па іншых крыніцах — 24 снежня). Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках (участак № 10).


{{зноскі}}
{{зноскі}}
⚫
{{Бібліяінфармацыя}}


⚫
{{Бібліяінфармацыя}}
⚫
{{DEFAULTSORT:Казлоўскі}}


⚫
{{DEFAULTSORT:Казлоўскі Іван Сямёнавіч}}
[[Катэгорыя:Спевакі і спявачкі СССР]]
[[Катэгорыя:Спевакі і спявачкі Украіны]]
[[Катэгорыя:Спевакі і спявачкі Украіны]]
[[Катэгорыя:Оперныя спевакі і спявачкі СССР]]
[[Катэгорыя:Оперныя спевакі і спявачкі Украіны]]
[[Катэгорыя:Оперныя рэжысёры СССР]]

Версія ад 01:11, 7 кастрычніка 2020

Іван Сямёнавіч Казлоўскі
Дата нараджэння 11 (24) сакавіка 1900[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 21 снежня 1993(1993-12-21)[1][2] (93 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Galina Sergeyeva[d]
Адукацыя
Прафесія оперны спявак, оперны рэжысёр
Гады актыўнасці з 1922
Член у
Прэміі
Сталінская прэмія
Узнагароды
Герой Сацыялістычнай Працы
ордэн Леніна Ордэн «Знак Пашаны» медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
народны артыст СССР Заслужаны артыст РСФСР Народны артыст Украіны Нацыянальная прэмія Украіны імя Тараса Шаўчэнкі
IMDb ID 0468928
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Казлоўскі.

Іван Сямёнавіч Казлоўскі (11 [24] сакавіка 1900, вёска Мар’янаўка, Кіеўская губерня — 21 снежня 1993, Масква) — украінскі оперны і камерны спявак (лірычны спінтавы тэнар), рэжысёр. Народны артыст СССР (1940). Герой Сацыялістычнай Працы (1980).

З 7 гадоў спяваў у хоры Кіеўскага Міхайлаўскага манастыра, дзе быў заўважаны вядомым духоўным кампазітарам Аляксандрам Кошыцам. Пачаў спяваць у хоры Траецкага народнага дома ў Кіеве (тэатр Садоўскага), пазней — саліст Вялікага акадэмічнага хору. У 1920 годзе скончыў Кіеўскі музычна-драматычны інстытут (вакальны факультэт).

Падчас службы ў шэрагах Чырвонай Арміі (1920—1923) у горадзе Палтава ўдзельнічаў у спектаклях Украінскага музычна-драматычнага тэатра. У 1924 годзе — у трупе Харкаўскага опернага тэатра. У 1925—1926 гадах — саліст Свярдлоўскага опернага тэатра. У 1926 годзе быў запрошаны на службу ў Вялікі тэатр. Дэбютаваў у ролі Альфрэда («Травіята»), з першых гадоў службы ў Вялікім тэатры, выконваючы галоўныя тэнаравыя партыі, набыў папулярнасць і масу прыхільнікаў, у канцы 1930-х Казлоўскі становіцца адным з любімых спевакоў Сталіна.

У 1938 годзе Казлоўскі стварае Дзяржаўны ансамбль оперы СССР і становіцца мастацкім кіраўніком гэтага калектыву. Выступаў як оперны рэжысёр. У 1954 годзе, знаходзячыся на піку папулярнасці, Іван Сямёнавіч назаўжды пакінуў Вялікі тэатр. І. С. Казлоўскі памёр 21 снежня 1993, (па іншых крыніцах — 24 снежня). Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках (участак № 10).

Зноскі

  1. ↑ а б Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 6 мая 2014.
  2. ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Іван_Сямёнавіч_Казлоўскі&oldid=3707607"