Ігнасіа Альварэс Тамас: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
→‎Біяграфія: афармленне
Радок 38: Радок 38:


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Альварэс Тамас нарадзіўся ў [[Арэкіпа|Арэкіпе]], Перу, затым некаторы час жыў з сям'ёй у [[горад Ліма|Ліме]]. Калі яго бацьку, які знаходзіўся на іспанскай службе, адклікалі ў [[Мадрыд]] ў 1797 годзе, сям'я пераехала ў [[Буэнас-Айрэс]]. Тут Альварэс уступіў у шэрагі ўзброеных сіл ў 1799 годзе, прыняў удзел у вайне за незалежнасць Аргенціны.
Альварэс Тамас нарадзіўся ў [[Арэкіпа|Арэкіпе]], Перу, затым некаторы час жыў з сям’ёй у [[горад Ліма|Ліме]]. Калі яго бацьку, які знаходзіўся на іспанскай службе, адклікалі ў [[Мадрыд]] ў 1797 годзе, сям’я пераехала ў [[Буэнас-Айрэс]]. Тут Альварэс уступіў у шэрагі ўзброеных сіл ў 1799 годзе, прыняў удзел у вайне за незалежнасць Аргенціны.


Пад пачаткам генерала [[Карлас Марыя дэ Альвеар|Альвеара]] ён удзельнічаў у званні палкоўніка ў баях паблізу [[Мантэвідэа]], за што быў узнагароджаны медалём. Нягледзячы на гэта, пазней Альварэс Тамас перайшоў у адкрытую апазіцыю да ўрада [[Карлас Марыя дэ Альвеар|Альвеара]]. Пасля ён быў абраны на пасаду Вярхоўнага кіраўніка Аб'яднаных правінцый Ла-Платы . Гэтую пасаду ён займаў з 20 красавіка 1815 года да 16 красавіка 1816 года.
Пад пачаткам генерала [[Карлас Марыя дэ Альвеар|Альвеара]] ён удзельнічаў у званні палкоўніка ў баях паблізу [[Мантэвідэа]], за што быў узнагароджаны медалём. Нягледзячы на гэта, пазней Альварэс Тамас перайшоў у адкрытую апазіцыю да ўрада [[Карлас Марыя дэ Альвеар|Альвеара]]. Пасля ён быў абраны на пасаду Вярхоўнага кіраўніка Аб’яднаных правінцый Ла-Платы . Гэтую пасаду ён займаў з 20 красавіка 1815 года да 16 красавіка 1816 года.


У 1825 годзе ён быў прызначаны паслом у Перу, а ў кастрычніку таго ж года ён таксама заняў пасаду пасла ў Чылі. Пасля вяртання ў Буэнас-Айрэс ён быў арыштаваны і некаторы час правёў у турме з-за сваіх апазіцыйных дзеянняў у дачыненні да ўрада Хуана Мануэля дэ Росаса. Затым ён эміграваў у [[Рыа-дэ-Жанейра]], адкуль працягваў процістаяць рэжыму Росаса. Пасля падзення ўрада апошняга Альварэс вярнуўся ў Буэнас-Айрэс ў 1852 годзе.
У 1825 годзе ён быў прызначаны паслом у Перу, а ў кастрычніку таго ж года ён таксама заняў пасаду пасла ў Чылі. Пасля вяртання ў Буэнас-Айрэс ён быў арыштаваны і некаторы час правёў у турме з-за сваіх апазіцыйных дзеянняў у дачыненні да ўрада Хуана Мануэля дэ Росаса. Затым ён эміграваў у [[Рыа-дэ-Жанейра]], адкуль працягваў процістаяць рэжыму Росаса. Пасля падзення ўрада апошняга Альварэс вярнуўся ў Буэнас-Айрэс ў 1852 годзе.

{{зноскі}}

{{Бібліяінфармацыя}}
{{Бібліяінфармацыя}}
{{DEFAULTSORT:Тамас}}
{{DEFAULTSORT:Тамас}}

Версія ад 21:47, 27 кастрычніка 2020

Ігнасіа Альварэс Тамас
ісп.: José Ignacio Álvarez Thomas
Нараджэнне 15 лютага 1787(1787-02-15)[1]
Смерць 9 ліпеня 1857(1857-07-09) (70 гадоў), 19 ліпеня 1857(1857-07-19) (70 гадоў) ці 29 ліпеня 1857(1857-07-29)[2] (70 гадоў)
Месца пахавання
Веравызнанне каталіцтва
Дзейнасць палітык, салдат, дыпламат
Званне генерал
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ігнасіа Альварэс Тамас (ісп.: Ignacio Álvarez Thomas; 15 лютага 1787 — 19 ліпеня 1857) — лацінаамерыканскі ваенны і палітычны дзеяч, вярхоўны кіраўнік Аб'яднаных правінцый Ла-Платы ў 1815—1816 гг.

Біяграфія

Альварэс Тамас нарадзіўся ў Арэкіпе, Перу, затым некаторы час жыў з сям’ёй у Ліме. Калі яго бацьку, які знаходзіўся на іспанскай службе, адклікалі ў Мадрыд ў 1797 годзе, сям’я пераехала ў Буэнас-Айрэс. Тут Альварэс уступіў у шэрагі ўзброеных сіл ў 1799 годзе, прыняў удзел у вайне за незалежнасць Аргенціны.

Пад пачаткам генерала Альвеара ён удзельнічаў у званні палкоўніка ў баях паблізу Мантэвідэа, за што быў узнагароджаны медалём. Нягледзячы на гэта, пазней Альварэс Тамас перайшоў у адкрытую апазіцыю да ўрада Альвеара. Пасля ён быў абраны на пасаду Вярхоўнага кіраўніка Аб’яднаных правінцый Ла-Платы . Гэтую пасаду ён займаў з 20 красавіка 1815 года да 16 красавіка 1816 года.

У 1825 годзе ён быў прызначаны паслом у Перу, а ў кастрычніку таго ж года ён таксама заняў пасаду пасла ў Чылі. Пасля вяртання ў Буэнас-Айрэс ён быў арыштаваны і некаторы час правёў у турме з-за сваіх апазіцыйных дзеянняў у дачыненні да ўрада Хуана Мануэля дэ Росаса. Затым ён эміграваў у Рыа-дэ-Жанейра, адкуль працягваў процістаяць рэжыму Росаса. Пасля падзення ўрада апошняга Альварэс вярнуўся ў Буэнас-Айрэс ў 1852 годзе.

Зноскі

  1. José Ignacio Álvarez Thomas // Diccionario biográfico españolReal Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Find a Grave — 1996. Праверана 29 жніўня 2019.