Віцебскі чыгуначны вакзал

Вакзал у Віцебску (2011 год)

Чыгуначны вакзал станцыі Віцебск размешчаны ў аднайменным горадзе на цэнтральнай восі Прывакзальнай плошчы, замыкае перспектыву вуліцы Кірава.

Гісторыя

Першы будынак вакзалу станцыі Віцебск быў пабудаваны ў 1866 годзе — каменны, трохпавярховы, з пешаходным пераходным мостам закрытага тыпу на пасажырскія платформы. У 1912 году вакзал быў пашыраны за кошт прыбудовы аднапавярховага будынка. На ніжнім паверсе размяшчаліся залі для пасажыраў І, ІІ, ІІІ класаў, тэлеграф і паштовае аддзяленне. На верхніх паверхах знаходзіліся службовыя кабінеты і жылыя памяшканні.

Панарама старога будынка вакзалу (1930-я гг)

Падчас Вялікай Айчыннай вайны стары будынак вакзала быў цалкам разбураны, сучасны тэрмінал быў пабудаваны ў 1952 годзе.

На будынку былі ўстаноўлены дзве мемарыяльныя дошкі: у 1965 годзе ў памяць аб выступленні М. І. Калініна на мітынгу чыгуначнікаў 12 чэрвеня 1919 года і ў 1966 годзе ў гонар 100-годдзя віцебскага чыгуначнага вузла.

У канцы 2009 года пачалася рэканструкцыя будынка вакзала, якая завершылася ў ліпені 2010 года.

Архітэктура

Цяперашні будынак вакзалу пабудаваны ў 1952 годзе. Архітэктар — Барыс Мезенцаў. Двухпавярховы будынак у стылі савецкага неакласіцызму. Складаецца з прастакутных у плане цэнтральнага і двух бакавых аб'ёмаў. Галоўны фасад цэнтральнага корпуса выдзелены трыма шырокімі ваконнымі арачнымі праёмамі і дэкараваны карынфскімі калонкамі, ляпнымі прастакутнымі нішамі, барэльефамі. Пасярэдзіне галоўнага фасада ўсталяваны гадзіннік.

• Вакзал да рэканструкцыі, 2009 год
• 
  з боку горада
• 
  з боку чыгуначных пуцей

Паштовая марка СССР з выявай карціны «Улада Саветам — мір народам»

У інтэр'еры былі ўжытыя мармуровае аздабленне, ляпныя дэталі, разеткі ў столі, масіўныя люстры.

У савецкі час на вакзале вісела вялікае палатно, якое ўяўляла сабой рэпрадукцыю карціны «Улада Саветам — мір народам». У адрозненне ад арыгінала, замест Сталіна побач з Леніным намаляваны чалавек у зялёнай папасе. У 90-я гады дэмантавана, цяпер вісіць у холе будынку УП «Віцебскжылпраект» (вуліца Праўды, 38).

Вітраж

У сакавіку 1992 года на другім паверсе, у залі чакання, у высокіх шыбах былі ўсталяваныя вітражы. На адным з іх была выява герба «Пагоня», ніжэй — бел-чырвона-белы сцяг з надпісам «Беларусь». Аўтар — мастак-графік Вікенцій Ральцэвіч. Падчас рэканструкцыі 2009–2010 гадоў замест вітражоў было ўсталявана таніраванае люстэркавае шкло.

У 2009–2010 гадах праведзена рэканструкцыя будынка вакзала, падчас якой было абноўлена ўнутранае і знешняе аздабленне. Колер фасада з ружовага стаў бела-жоўтым, на карнізе будынка з'явіліся надпісы: з боку горада — «Вакзал», а з боку чыгуначных пуцей — «Віцебск». Драўляныя шыбы змянілі на шклопакеты.

У інтэр'еры з'явіліся новыя люстры і электронныя інфармацыйныя табло, усталяваныя два ліфты з панарамнымі кабінамі. На першым паверсе ў цэнтральнай частцы вакзала — 7 білетных кас далёкага накіравання і даведачнае бюро. Таксама на першым паверсе знаходзяцца крамы, шапікі, кавярня, камеры захоўвання, медпункт, памяшканне для супрацоўнікаў транспартнай міліцыі. На другім паверсе — дзве залы чакання. Адна з іх транзітная, дзе таксама размешчаны рэстаран, аптэка, банк, салон аператара сувязі. Другая зала чакання — платная, для пасажыраў цягнікоў далёкага накіравання. У платнай залі — кінатэатр-атракцыён 5D.

• Вакзал пасля рэканструкцыі
• 
  з боку горада
• 
  з боку чыгуначных пуцей

Літаратура

• Железнодорожный вокзал // Витебск: Энциклопедический справочник (руск.) / Гл. редактор И. П. Шамякин. — Мн.: БелСЭ им. П. Бровки, 1988. — 408 с. — ISBN 5-85700-004-1.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
• Вокзал станции Витебск // rw.by (руск.)
• Віцебск на wikimapia.org
• Станцыя Віцебск на Фоталініях БЧ
• Как выглядит лучший в Беларуси железнодорожный вокзал. Фоторепортаж TUT.BY (руск.). tut.by (16 жніўня 2013). Праверана 26 сакавіка 2021.
• Четыре возраста железнодорожного вокзала в Витебске (руск.). vkurier.by (30 кастрычніка 2018). Праверана 26 сакавіка 2021.
• Вокзал в Витебске тринадцать лет назад и сегодня (руск.). vkurier.by (7 лютага 2019). Праверана 26 сакавіка 2021.