Юсефіна Дэланд: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Ellis Novak (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
Ellis Novak (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 25: | Радок 25: | ||
}} |
}} |
||
'''Юсефіна Дэланд''' ({{lang-sv|Josefina (Josephine) Deland}}, {{ДН|1|10|1814}}, {{МН|Стакгольм}}, [[Швецыя]] — {{ДС|8|3|1890}}, {{МС|Парыж}}, [[Францыя]]) — [[Швецыя|шведская]] [[пісьменніца]], праваабаронца, [[фемінізм у Швецыі|феміністка]], выкладчык [[французская мова|французскай мовы]]. Заснавальнік і старшыня (у [[1855]]—[[1859]] гадах) Фонда пенсіённага забеспячэння для жанчын-настаўніц ({{lang-sv|Svenska lärarinnors pensionsförening}}). |
'''Юсефіна Дэланд''' ({{lang-sv|Josefina (Josephine) Deland}}, {{ДН|1|10|1814}}, {{МН|Стакгольм}}, [[Швецыя]] — {{ДС|8|3|1890}}, {{МС|Парыж}}, [[Францыя]]) — [[Швецыя|шведская]] [[пісьменніца]], праваабаронца, [[фемінізм у Швецыі|феміністка]], выкладчык [[французская мова|французскай мовы]]. Заснавальнік і старшыня (у [[1855]]—[[1859]] гадах) Фонда пенсіённага забеспячэння для жанчын-настаўніц ({{lang-sv|Svenska lärarinnors pensionsförening}}). |
||
== Біяграфія == |
|||
Юсефіна Дэланд была дачкой артыста балета [[Луі Дэланд]]а і актрысы Марыі Дэланд. Яе бацька, які меў [[Люксембург|Люксембургскія карані]], трохі ведаў [[французская мова|французскую мову]]; сама Юсефіна здзейсніла паездку ў [[Францыя|Францыю]] ў юным узросце. Пасля яна стала настаўнікам французскай мовы ў [[Стакгольм]]е, а ў [[1839]] годзе апублікавала кнігу пра французскую мову. |
|||
Апроч працы настаўніка Дэланд актыўна займалася грамадскай дзейнасцю, стаўшы адной з першых [[фемінізм у Швецыі|шведскіх феміністак]] у гістарычны перыяд, калі ў краіне не існавала арганізаванага руху за правы жанчын. У [[1852]] годзе яна пачала публічную дыскусію пра тое, што дзяржава не дае пенсіі жанчынам-настаўнікам і гувернанткам, якія часта аказваюцца за рысай беднасці. У [[1855]] годзе, дзякуючы яе намаганням, быў створаны дзяржаўны пенсійны фонд ({{lang-sv|Svenska lärarinnors pensionsförening}}). Аднак яе першапачатковае патрабаванне, каб фонд быў арганізаваны жанчынамі, было асмяяна і адпрэчана сродкамі масавай інфармацыі.<ref name=":0">Josephine Deland, urn: sbl:17409, Svenskt biografiskt lexikon (art av O. WlESELGREN.), hämtad 2015-06-20.</ref> Сучаснікамі Юсефіна характарызавалася як «сладастрасная спакуслівая дама, мужчынскія паводзіны якой зрабілі б непрыемные ўражанне [на навакольных], калі б яно не было крыху змякчына залатым бляскам яе валасоў і яркай гульнёй яе вачэй».<ref name=":0" /> |
|||
У [[1859]] годзе Дэланд пакінула [[Швецыя|Швецыю]] і з’ехала ў [[Францыя|Францыю]]. На пасадзе старшыні пенсійнага фонду яе змяніла шведская грамадская дзяячка [[Сафія Альбум]]. |
|||
Версія ад 22:35, 19 мая 2021
| Юсефіна Дэланд | |
|---|---|
| шведск.: Josefina (Josephine) Deland | |
| Род дзейнасці | пісьменніца, праваабаронца, феміністка, выкладчык французскай мовы |
| Дата нараджэння | 1 кастрычніка 1814 |
| Месца нараджэння | Стакгольм |
| Дата смерці | 8 сакавіка 1890 |
| Месца смерці | Парыж |
| Грамадзянства | Швецыя |
| Бацька | Луі Дэланд |
Юсефіна Дэланд (шведск.: Josefina (Josephine) Deland, 1 кастрычніка 1814, Стакгольм, Швецыя — 8 сакавіка 1890, Парыж, Францыя) — шведская пісьменніца, праваабаронца, феміністка, выкладчык французскай мовы. Заснавальнік і старшыня (у 1855—1859 гадах) Фонда пенсіённага забеспячэння для жанчын-настаўніц (шведск.: Svenska lärarinnors pensionsförening).
Біяграфія
Юсефіна Дэланд была дачкой артыста балета Луі Дэланда і актрысы Марыі Дэланд. Яе бацька, які меў Люксембургскія карані, трохі ведаў французскую мову; сама Юсефіна здзейсніла паездку ў Францыю ў юным узросце. Пасля яна стала настаўнікам французскай мовы ў Стакгольме, а ў 1839 годзе апублікавала кнігу пра французскую мову.
Апроч працы настаўніка Дэланд актыўна займалася грамадскай дзейнасцю, стаўшы адной з першых шведскіх феміністак у гістарычны перыяд, калі ў краіне не існавала арганізаванага руху за правы жанчын. У 1852 годзе яна пачала публічную дыскусію пра тое, што дзяржава не дае пенсіі жанчынам-настаўнікам і гувернанткам, якія часта аказваюцца за рысай беднасці. У 1855 годзе, дзякуючы яе намаганням, быў створаны дзяржаўны пенсійны фонд (шведск.: Svenska lärarinnors pensionsförening). Аднак яе першапачатковае патрабаванне, каб фонд быў арганізаваны жанчынамі, было асмяяна і адпрэчана сродкамі масавай інфармацыі.[1] Сучаснікамі Юсефіна характарызавалася як «сладастрасная спакуслівая дама, мужчынскія паводзіны якой зрабілі б непрыемные ўражанне [на навакольных], калі б яно не было крыху змякчына залатым бляскам яе валасоў і яркай гульнёй яе вачэй».[1]
У 1859 годзе Дэланд пакінула Швецыю і з’ехала ў Францыю. На пасадзе старшыні пенсійнага фонду яе змяніла шведская грамадская дзяячка Сафія Альбум.