Сянаж: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
VladimirZhV (размовы | уклад) |
VladimirZhV (размовы | уклад) |
||
| Радок 13: | Радок 13: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{Крыніцы/БелЭн|15|Сянаж|||}} |
|||
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2002|том=15|старонкі=|старонак=552|isbn=985-11-0251-2 (Т. 15)|тыраж=10 000}} |
|||
* {{ВСЭ3|артыкул=Сенаж|аўтар=Евсеев Н. К.}} |
|||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
||
Версія ад 18:18, 10 чэрвеня 2021
Сяна́ж — грубы корм з правяленых дзікарослых траў і кармавых культур.
Скошаныя і правяленыя расліны пасля правяльвання да вільготнасці 45—55[1] % шчыльна закладваюць у герметычныя сянажныя сховішчы (сянажныя вежы або траншэі). З мэтай паскарэння падвяльвання сыравіну здрабняюць, бабовыя расліны дадаткова плюшчаць. Ва ўмовах нізкай вільготнасці затрымліваецца рост бактэрый, а герметызацыя дазваляе пазбегнуць развіцця плесні.
Спажывецкая каштоўнасць сенажу абумоўлена высокім утрыманнем сухога рэчыва і захоўваннем найбольш каштоўных частак раслін. Здрабненне зыходнай сыравіны дазваляе праводзіць механізаваную раздачу корму жывёлам. Дзякуючы нізкай вільготнасці, сянаж не замярзае.
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ ГОСТ 23637-90
Літаратура
- Сянаж // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Сенаж / Евсеев Н. К. // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
Спасылкі
Слоўнікі і энцыклапедыі |
|---|
