Атлатль: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: 'thumb|Выкарыстанне атлатля '''Атла{{subst:націск}}тль''' (ад науатль: ''atlatl'') — прыстасаванне для кідання дзіды, адзін з найстаражытнейшых відаў зброі. == Спасылкі == * [https://www.thoughtco.com/wh...'
 
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
[[Выява:Nativo do Novo Mundo lançando flecha com o propulsor ou estólica.jpg|thumb|Выкарыстанне атлатля]]
[[Выява:Nativo do Novo Mundo lançando flecha com o propulsor ou estólica.jpg|thumb|Выкарыстанне атлатля]]
'''Атла́тль''' (ад [[Астэкскія мовы|науатль]]: ''atlatl'') — прыстасаванне для кідання [[дзіда|дзіды]], адзін з найстаражытнейшых відаў [[зброя|зброі]].
'''Атла́тль''' (ад [[Астэкскія мовы|науатль]]: ''atlatl'') — прыстасаванне для кідання [[дзіда|дзіды]], адзін з найстаражытнейшых відаў [[зброя|зброі]].

Атлатль уяўляе сабою злёгку выгнуты кавалак [[драўніна|дрэва]] або [[косць|косці]] памерам ад 13 см да 61 см у даўжыню і ад 2 см да 7 см у шырыню. На заднім канцы мацуецца крук, да якога прыладжваецца дрэўка дзіды.

Найстаражытнейшы касцяны атлатль быў знойдзены [[археолаг]]амі ў [[Дардонь (дэпартамент)|Дардоні]]. Ён быў выраблены прадстаўнікамі [[Салютрэйская культура|Салютрэйскай культуры]] каля 17 500 гадоў таму. У пячоры Мас-Дазіль ({{lang-fr|Le Mas-d'Azil}}) на поўдні [[Францыя|Францыі]] выяўлены атлатль з узростам 15 300 гадоў, па-мастацку выразаны з [[алені|аленяй]] косці ў выглядзе [[Казуля еўрапейская|казы]]. Атлатлі таксама выраблялі людзі на іншых кантынентах. Адной з архаічных форм, якая дайшла да нашага часу, з'яўляецца аўстралійская ''вумера''. Аднак у [[Еўропа|Еўропе]] атлатль быў забыты да перыяду [[сярэднявечча]], так што [[канкістадоры]], якія трапілі ў [[Мексіка|Мексіку]] ў [[16 стагоддзе|XVI]] ст. былі непрыемна здзіўлены наяўнасцю ў [[ацтэкі|ацтэкаў]] прылады, што дазваляла вытыкаць [[браня|браню]].

У нашы дні існуе Сусветная асацыяцыя атлатля. Яе чальцы займаюцца як вырабам і выкарыстаннем, так і даследаваннем прыстасаванняў для кідання дзіды.


== Спасылкі ==
== Спасылкі ==

Версія ад 13:35, 2 жніўня 2021

Выкарыстанне атлатля

Атла́тль (ад науатль: atlatl) — прыстасаванне для кідання дзіды, адзін з найстаражытнейшых відаў зброі.

Атлатль уяўляе сабою злёгку выгнуты кавалак дрэва або косці памерам ад 13 см да 61 см у даўжыню і ад 2 см да 7 см у шырыню. На заднім канцы мацуецца крук, да якога прыладжваецца дрэўка дзіды.

Найстаражытнейшы касцяны атлатль быў знойдзены археолагамі ў Дардоні. Ён быў выраблены прадстаўнікамі Салютрэйскай культуры каля 17 500 гадоў таму. У пячоры Мас-Дазіль (фр.: Le Mas-d'Azil) на поўдні Францыі выяўлены атлатль з узростам 15 300 гадоў, па-мастацку выразаны з аленяй косці ў выглядзе казы. Атлатлі таксама выраблялі людзі на іншых кантынентах. Адной з архаічных форм, якая дайшла да нашага часу, з'яўляецца аўстралійская вумера. Аднак у Еўропе атлатль быў забыты да перыяду сярэднявечча, так што канкістадоры, якія трапілі ў Мексіку ў XVI ст. былі непрыемна здзіўлены наяўнасцю ў ацтэкаў прылады, што дазваляла вытыкаць браню.

У нашы дні існуе Сусветная асацыяцыя атлатля. Яе чальцы займаюцца як вырабам і выкарыстаннем, так і даследаваннем прыстасаванняў для кідання дзіды.

Спасылкі