Протаіерэй: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Актуальная версія на 16:14, 24 чэрвеня 2022

Протаіерэй — (ад грэч. πρωτος «першы» і грэч. Ἱερεύς «жрэц») — сан, які даецца асобе белага духавенства як узнагарода ў Рускай праваслаўнай царкве і іншых праваслаўных цэрквах. Існуе таксама ў Каталіцтве (Каталіцкая Царква Візантыйскага абраду, Усходняя Каталіцкая Царква).

Протаіерэй звычайна яўляецца настаяцелем храма, але можа быць і звычайным клірыкам. Пасвячэнне ў протаіерэя здзяйсняе архірэй праз чын хіратэсіі.

У Маскоўскім Патрыярхаце протаіерэйства даецца не раней чым праз 5 гадоў пасля ўзнагароджання нагрудным крыжам ці праз 10 гадоў пасля хіратоніі (пасвячэння ў Сакрамент Святарства) пры ўмове прызначэння на кіруючую пасаду. Ва ўрачыстай або афіцыйнай прамовы да протаіерэю прынята звяртацца «Ваша Высокапрападобнасць». У той жа час выкарыстанне эпітэта «вялебны» («высокапрападобный») у звароце да прадстаўніка духавенства яўляецца каталіцкай традыцыяй. Раней зварот да протаіерэю насіл форму «Ваше Высокоблагаславенне» і цяпер практычна не ўжываецца.

Пры набажэнствах (за выключэннем святой Літургіі) святары (іярэі, протаіерэі, іераманахі) — над падраснікам і расы апранаюць фелонь (шату) і епітрахіль.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Даль В. И. Толковый словарь живого великорусского языка. — М.: Рус. яз., 2000. — Т. 3. — С. 394. — ISBN 5-200-02794-2.
Словник іншомовних слів, Київ, 1985. — с. 334, с. 690.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-'''Протаіерэй''' — (ад {{lang-el|πρωτος}} "першы" і {{lang-el|Ἱερεύς}} "жрэц") — тытул старэйшага [[святар]]а, званне галоўнага [[клірык]]а сярод роўных па [[сан]]у.
+'''Протаіерэй''' — (ад {{lang-el|πρωτος}} «першы» і {{lang-el|Ἱερεύς}} «жрэц») — сан, які даецца асобе белага духавенства як узнагарода ў [[Руская праваслаўная царква|Рускай праваслаўнай царкве]] і іншых праваслаўных цэрквах. Існуе таксама ў [[Каталіцтва|Каталіцтве]] (Каталіцкая Царква Візантыйскага абраду, Усходняя Каталіцкая Царква).
+Протаіерэй звычайна яўляецца настаяцелем храма, але можа быць і звычайным клірыкам. Пасвячэнне ў протаіерэя здзяйсняе архірэй праз чын хіратэсіі.
-* Існуе ў [[Каталіцтва|Каталіцтве]] ("Каталіцкай Царквы Візантыйскага абраду", Усходняй Каталіцкай Царквы) і [[Праваслаўе|Праваслаўі]].
-Якія даюцца асобе "белага духавенства" (сямейных [[святар]]оў) як узнагарода. Протаіерэй звычайна яўляецца настаяцелем храма. Пасвячэнне ў протаіерэя адбываецца праз хіратэсію. У Маскоўскім Патрыярхаце протаіерэйства даецца не раней чым праз 5 гадоў пасля ўзнагароджання нагрудным крыжам ці праз 10 гадоў пасля хіратоніі (пасвячэння ў Сакрамент Святарства) пры ўмове прызначэння на кіруючую пасаду.  Ва ўрачыстай або афіцыйнай прамовы да протаіерэю прынята звяртацца "Ваша Высокапрападобнасць". У той жа час выкарыстанне эпітэта "вялебны" («высокапрападобный») у звароце да прадстаўніка духавенства яўляецца [[Каталіцтва|каталіцкай]] традыцыяй. Раней зварот да протаіерэю насіл форму "Ваше Высокоблагаславенне" і цяпер практычна не ўжываецца.
+У Маскоўскім Патрыярхаце протаіерэйства даецца не раней чым праз 5 гадоў пасля ўзнагароджання нагрудным крыжам ці праз 10 гадоў пасля хіратоніі (пасвячэння ў Сакрамент Святарства) пры ўмове прызначэння на кіруючую пасаду. Ва ўрачыстай або афіцыйнай прамовы да протаіерэю прынята звяртацца «Ваша Высокапрападобнасць». У той жа час выкарыстанне эпітэта «вялебны» («высокапрападобный») у звароце да прадстаўніка духавенства яўляецца [[Каталіцтва|каталіцкай]] традыцыяй. Раней зварот да протаіерэю насіл форму «Ваше Высокоблагаславенне» і цяпер практычна не ўжываецца.
-* Пры набажэнствах (за выключэннем святой Літургіі) святары (іярэі, протаіерэі, іераманахі) - над падраснікам і расы апранаюць [[фелонь]] (шату) і [[епітрахіль]].
+Пры набажэнствах (за выключэннем святой Літургіі) святары (іярэі, протаіерэі, іераманахі) — над падраснікам і расы апранаюць [[фелонь]] (шату) і [[епітрахіль]].
+== Літаратура ==
-{{зноскі}}
+* Даль В. И. Толковый словарь живого великорусского языка. — М.: Рус. яз., 2000. — Т. 3. — С. 394. — ISBN 5-200-02794-2.
-* за ред. академіка АН УРСР О. С. Мельничука, "Словник іншомовних слів", м. Київ, 1985 р., с. 334, с. 690;
+* Словник іншомовних слів, Київ, 1985. — с. 334, с. 690.
-* Даль В. И. "Толковый словарь живого великорусского языка", г. Москва, изд. "Русский язык", 2000 г. ISBN 5-200-02794-2. Т.3, С. 394.
 {{Царкоўная іерархія}}