Літарна-гукавое пісьмо: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: {{вызнч|1=літарна-гукавое пісьмо}}, {{вызн2|1=фанаграфічнае пісьмо}}: адмена пісьма, у як... |
Артыкул азначаны як некатэгарызаваны using AWB |
||
Радок 8: | Радок 8: | ||
''Літ:'' {{крыніцы/сбмова 2006}}. С.60—63. |
''Літ:'' {{крыніцы/сбмова 2006}}. С.60—63. |
||
{{Няма катэгорый}} |
Версія ад 03:57, 30 ліпеня 2010
Шаблон:Вызнч, Шаблон:Вызн2: адмена пісьма, у якой знак (Шаблон:Вызн2) прадстаўляе асобны гук. Ідэальна збудаванае фанаграфічнае пісьмо ўлучае столькі літар, колькі гукаў у мове, і дакладна перадае ў напісаным гукавы склад кожнага слова. Трыма асноўнымі бакамі літарна-гукавога пісьма з'яўляюцца графіка, арфаграфія і алфавіт.
Літарна-гукавое пісьмо мае вялікія перавагі над усімі іншымі адменамі, з прычыны ўласнай прастаты, меншай колькасці знакаў і лёгкасцю перадачы граматычных форм словаў. Пры выкарыстанні такога пісьма спрашчаецца працэс авалодання чытаннем і пісаннем.
Найстарэйшае вядомае літарна-гукавое пісьмо ўзнікла на ўзбярэжжы Міжземнага мора, у Фінікіі каля 1600 да н.э. У сучасным свеце найбольш распаўсюджаныя сістэмы пісьма, заснаваныя на лацінскім, арабскім і кірылаўскім алфавітах.
Гл. таксама: піктаграфічнае пісьмо, ідэаграфічнае пісьмо, складовае пісьмо.
Літ: Сучасная беларуская мова: Вучэб. дапам.. — Мн. : Выш. школа, 2006. — 559 с. ISBN 985-06-1140-5. С.60—63.
У артыкуле не пастаўлены тэматычныя катэгорыі. |