Беларуская партыя сацыялістаў-федэралістаў: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: ''''Беларуская партыя сацыялістаў-федэралістаў''' ''(БПС-Ф)'' - палітычная партыя ў 1918 - 1921 гг...' |
JerzyKundrat (размовы | уклад) др лінк |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Беларуская партыя сацыялістаў-федэралістаў''' ''(БПС-Ф)'' - палітычная партыя ў [[1918]] - [[1921]] гг. Аформілася ў ліпені [[1918]] г. у выніку распаду [[Беларуская |
'''Беларуская партыя сацыялістаў-федэралістаў''' ''(БПС-Ф)'' - палітычная партыя ў [[1918]] - [[1921]] гг. Аформілася ў ліпені [[1918]] г. у выніку распаду [[Беларуская сацыялістычная грамада|Беларуская сацыялістычнай грамады]]. Аб’ядноўвала каля 2000 чалавек. У склад ЦК БПС-Ф уваходзілі А. Аўсянік, [[Язэп Якаўлевіч Варонка|Я.Я. Варонка]], [[Канстанцін Барысавіч Езавітаў |К.Б. Езавітаў]], [[Васіль Іванавіч Захарка|В.І. Захарка]], [[Пётр Антонавіч Крачэўскі|П.А. Крачэўскі]], [[Іван Мікітавіч Серада|І.М. Серада]], [[Аляксандр Іванавіч Цвікевіч|А.І. Цвікевіч]] і іншыя. Друкаваны орган – газета "Бацькаўшчына". Займала цэнтрысцкія пазіцыі. Выступала за скасаване буйнога землеўладання і паступовую нацыяналізацыю прамысловасці, рабіла стаўку на сярэднія слаі вёскі і горада. Падтрымала абвяшчэнне [[25 сакавіка]] [[1918]] г. незалежнасці [[БНР]], у той жа час схілялася да ідэі сусветнай федэрацыі. Большасць членаў партыі ў [[1918]] г. выступала супраць нямецкай арыентацыі [[Рада БНР|Рады БНР]], у той жа час знаходзілася ў апазіцыі да бальшавікоў. Польскі акупацыйны рэжым 1919-1920 зрушыў БПС-Ф улева, яна ўступіла ў блок з партыяй беларускіх эсэраў, адмовілася ад "федэралісцкай канцэпцыі" і стала на пазіцыі поўнай незалежнасці і непадзельнасці Беларусі. У [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] асобныя яе групы дзейнічалі да сярэдзіны 1920-х г. |
||
[[Катэгорыя:Палітычныя партыі Беларусі]] |
[[Катэгорыя:Палітычныя партыі Беларусі]] |
||
Версія ад 16:34, 5 жніўня 2010
Беларуская партыя сацыялістаў-федэралістаў (БПС-Ф) - палітычная партыя ў 1918 - 1921 гг. Аформілася ў ліпені 1918 г. у выніку распаду Беларуская сацыялістычнай грамады. Аб’ядноўвала каля 2000 чалавек. У склад ЦК БПС-Ф уваходзілі А. Аўсянік, Я.Я. Варонка, К.Б. Езавітаў, В.І. Захарка, П.А. Крачэўскі, І.М. Серада, А.І. Цвікевіч і іншыя. Друкаваны орган – газета "Бацькаўшчына". Займала цэнтрысцкія пазіцыі. Выступала за скасаване буйнога землеўладання і паступовую нацыяналізацыю прамысловасці, рабіла стаўку на сярэднія слаі вёскі і горада. Падтрымала абвяшчэнне 25 сакавіка 1918 г. незалежнасці БНР, у той жа час схілялася да ідэі сусветнай федэрацыі. Большасць членаў партыі ў 1918 г. выступала супраць нямецкай арыентацыі Рады БНР, у той жа час знаходзілася ў апазіцыі да бальшавікоў. Польскі акупацыйны рэжым 1919-1920 зрушыў БПС-Ф улева, яна ўступіла ў блок з партыяй беларускіх эсэраў, адмовілася ад "федэралісцкай канцэпцыі" і стала на пазіцыі поўнай незалежнасці і непадзельнасці Беларусі. У Заходняй Беларусі асобныя яе групы дзейнічалі да сярэдзіны 1920-х г.