Пенікі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 56: | Радок 56: | ||
'''П́ЕНІКІ''' ({{lang-fi|Penikkala}}) — [[вёска]] ў [[Ламаносаўскі раён Ленінградскай вобласці|Ламаносаўскім раёне]] [[Ленінградская вобласць|Ленінградскай вобласці]], адміністрацыйны цэнтр [[Пенікаўскага сельскага паселішча]]. |
'''П́ЕНІКІ''' ({{lang-fi|Penikkala}}) — [[вёска]] ў [[Ламаносаўскі раён Ленінградскай вобласці|Ламаносаўскім раёне]] [[Ленінградская вобласць|Ленінградскай вобласці]], адміністрацыйны цэнтр [[Пенікаўскага сельскага паселішча]]. |
||
==Гісторыя== |
|||
⚫ | Вядомая з [[19 стагоддзе|19 стагоддзі]], захаваліся апісанні мясцовай беднаты і перакупніцтва мясцовага папа часоў адмены прыгоннага права.<ref>[http://www.rambow.ru/rambow.files/history/history_6.html Ламаносаў — гісторыя горада.]</ref> Згадваецца ў ліку прыходаў [[Вялікая Іжора|вялікаіжорскай]] Мікалаеўскай царквы ў [[1884]] году.<ref>[http://www.countrysite.spb.ru/ISS/Peterhof.htm#16 Петергофский уезд. |
||
Каб пакласці канец руска‐швецкай вайне 1613—1617 гадоў, Расія ў 1617 году склала Столбовский мірная дамова, і была змушаная саступіць шведам частка наўгародскіх земляў. |
|||
Колькасць насельніцтва на [[1997]] год — 1309 чалавек. |
|||
Так, тэрыторыя цяперашняй вёскі Пеники была ўласнасцю [[Швецыя|Швецыі]] ([[Інгерманландія]]) з [[1617]] па [[1622]] гг. У гэты час на гэтым месцы з'явілася сядзіба, уладальнік якой займаўся гадоўляй ганчакоў сабак, продажам шчанюкоў, адкуль і пахабна назоў вёскі ([[Іжорская мова|іжорск.]] і [[Фінская мова|фин.]] ''penikkala'' — шчанюкі). |
|||
⚫ | Вядомая з [[19 стагоддзе|19 стагоддзі]], захаваліся апісанні мясцовай беднаты і перакупніцтва мясцовага папа часоў адмены прыгоннага права.<ref>[http://www.rambow.ru/rambow.files/history/history_6.html Ламаносаў — гісторыя горада.]</ref> Згадваецца ў ліку прыходаў [[Вялікая Іжора|вялікаіжорскай]] Мікалаеўскай царквы ў [[1884]] году.<ref>[http://www.countrysite.spb.ru/ISS/Peterhof.htm#16 Петергофский уезд. Сельскія цэрквы.]</ref>. |
||
==Грамадскі транспарт== |
==Грамадскі транспарт== |
Версія ад 18:10, 22 лістапада 2010
Вёска
Пенікі
Пеники
| ||||||||||||||||||||||||
П́ЕНІКІ (фінск.: Penikkala) — вёска ў Ламаносаўскім раёне Ленінградскай вобласці, адміністрацыйны цэнтр Пенікаўскага сельскага паселішча.
Гісторыя
Каб пакласці канец руска‐швецкай вайне 1613—1617 гадоў, Расія ў 1617 году склала Столбовский мірная дамова, і была змушаная саступіць шведам частка наўгародскіх земляў.
Так, тэрыторыя цяперашняй вёскі Пеники была ўласнасцю Швецыі (Інгерманландія) з 1617 па 1622 гг. У гэты час на гэтым месцы з'явілася сядзіба, уладальнік якой займаўся гадоўляй ганчакоў сабак, продажам шчанюкоў, адкуль і пахабна назоў вёскі (іжорск. і фин. penikkala — шчанюкі).
Вядомая з 19 стагоддзі, захаваліся апісанні мясцовай беднаты і перакупніцтва мясцовага папа часоў адмены прыгоннага права.[1] Згадваецца ў ліку прыходаў вялікаіжорскай Мікалаеўскай царквы ў 1884 году.[2].
Грамадскі транспарт
У вёсцы ажыццяўляецца аўтобусны рух рух (№ 691 і № 691А). Гэта асноўны выгляд грамадскага транспарта. Акрамя аўтобуснага руху, у вёсцы дзейнічае рух маршрутнага таксі № 502 (Ламаносаў — Малая Іжора — Пенікі — Дубкі — Вялікая Іжора). Найблізкая железопътна гара — Бро́нка.
Прадпрыемствы
ЗАТ «Балтыйскі бераг» — фірма, якая спецыялізуецца на рэалізацыі і перапрацоўцы рыбы і розных выглядаў рыбнай прадукцыі.
Рэлігія
У цяперашні час у вёсцы Пенікі вырабляецца будаўніцтва царквы Святых Царскіх пакутнікаў (Царскіх страстацерпцаў). Будаўніцтва ажыццяўляецца плябанам храма Св. Спірыдона Трыміфунцкага.