Була: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: 'Була (ад {{lang-la|Bulla}} - «пячатка», літар. - «пузырок») - асноўны сярэднявечны [[Па...'
 
інтэрвікі, ілюстрацыя
Радок 1: Радок 1:
[[Выява:Papal.bull.JPG|thumb|300px|Булл папы Урбана VIII, [[1637]]]]
Була (ад {{lang-la|Bulla}} - «пячатка», літар. - «пузырок») - асноўны [[Сярэднявечча|сярэднявечны]] [[Папства|папскі]] дакумент з свінцовай (пры асаблівых выпадках - залаты) пячаткай, пасля [[XV стагоддзе|XV стагоддзя]] выдаваўся радзей.
'''Була''' (ад {{lang-la|Bulla}} — «пячатка», літар. — «пузырок») — асноўны [[Сярэднявечча|сярэднявечны]] [[Папства|папскі]] дакумент з свінцовай (пры асаблівых выпадках — залаты) пячаткай, пасля [[XV стагоддзе|XV стагоддзя]] выдаваўся радзей.
==Гісторыя==

== Гісторыя ==


Була ў сярэднія стагоддзя называлі металічную пячатку, затым капсулу, у якую была пячатка, замацоўваўшая дзяржаўны [[акт]]; таксама назва самога акту ([[імператар]]скага або папскага). У пазнейшых стагоддзя буляй сталі называць толькі важныя указы і ўрачыстыя пасланні пап.
Була ў сярэднія стагоддзя называлі металічную пячатку, затым капсулу, у якую была пячатка, замацоўваўшая дзяржаўны [[акт]]; таксама назва самога акту ([[імператар]]скага або папскага). У пазнейшых стагоддзя буляй сталі называць толькі важныя указы і ўрачыстыя пасланні пап.
==Папская була==


== Папская була ==
Як і энцыкліка, называецца па першых двух словах лацінскага тэксту, прадубляваных у загалоўку. На пячатцы, прымацоўванай да булы чырвонай і жоўтай шаўковай ніткай, ставілася лацінская манаграма «SPSP» ў гонар святых [[Апостал Пётр|Пятра]] і [[Апостал Павел|Паўла]] з імем Папы на абароце. З канца XVIII ст. друку была заменена адпаведнай чырвонай пячаткай непасрэдна на дакуменце, хоць напрыклад була [[Іаан XXIII|Іаана XXIII]] пры скліканні [[Другі Ватыканскі сабор|Другога Ватыканскага сабора]] была традыцыйнай свінцовай. У сучаснай булы, якая замацоўваецца металічнай пячаткай толькі пры асаблівых аказіях, пасля імя Папы стаіць традыцыйны надпіс «episcopus, servus servorum Dei» ( «[[біскуп]], раб рабоў Божых»). Булы падпісваюцца членам [[Рымская курыя|Рымскай курыі]], звычайна дзяржаўным сакратаром [[Ватыкан]]а, але на асаблівых булях стаяць асабістыя подпісы пап.


Як і энцыкліка, называецца па першых двух словах лацінскага тэксту, прадубляваных у загалоўку. На пячатцы, прымацоўванай да булы чырвонай і жоўтай шаўковай ніткай, ставілася лацінская манаграма «SPSP» ў гонар святых [[Апостал Пётр|Пятра]] і [[Апостал Павел|Паўла]] з імем Папы на абароце. З канца XVIII ст. друку была заменена адпаведнай чырвонай пячаткай непасрэдна на дакуменце, хоць напрыклад була [[Іаан XXIII|Іаана XXIII]] пры скліканні [[Другі Ватыканскі сабор|Другога Ватыканскага сабора]] была традыцыйнай свінцовай. У сучаснай булы, якая замацоўваецца металічнай пячаткай толькі пры асаблівых аказіях, пасля імя Папы стаіць традыцыйны надпіс «episcopus, servus servorum Dei» («[[біскуп]], раб рабоў Божых»). Булы падпісваюцца членам [[Рымская курыя|Рымскай курыі]], звычайна дзяржаўным сакратаром [[Ватыкан]]а, але на асаблівых булях стаяць асабістыя подпісы пап.


==Асноўныя булы==
== Асноўныя булы ==
* «Omne datum optimum», [[1139]];
* «Omne datum optimum», [[1139]];
* «Milites Templi», [[1144]];
* «Milites Templi», [[1144]];
Радок 24: Радок 26:
* «Munificentissimus Deus», [[1950]];
* «Munificentissimus Deus», [[1950]];


==Асаблівыя булы==
== Асаблівыя булы ==

Пры непасрэдным удзеле айца Дыега дэ Торэс Больо, заснавальніка індзейскай місіі [[Езуіты|езуітаў]] у [[Парагвай|Парагваі]], у [[1603]] г. была выдадзена першая і адзіная ў гісторыі каталіцкай царквы папская була не на латыні, а на мове [[Кечуа]]. Яна была адрасавана братэрству Імя Ісусава ў горадзе [[Куска]], [[Перу]], і інкскай шляхты папам [[Клімент VIII|Кліментам VIII]].


[[Катэгорыя:Каталіцтва]]
Пры непасрэдным удзеле айца Дыега дэ Торэс Больо, заснавальніка індзейскай місіі [[Езуіты|езуітаў]] у [[Парагвай|Парагваі]], у [[1603]] г. была выдадзена першая і адзіная ў гісторыі каталіцкай царквы папская була не на латыні, а на мове [[Кечуа]]. Яна была адрасавана братэрству Імя Ісусава ў горадзе [[Куска]], [[Перу]], і інкскай шляхты папам [[Клімент VIII|Кліментам VIII]].
[[Катэгорыя:Гісторыя папства]]
[[Катэгорыя:Папскія дакументы]]


[[ru:Булла]]
[[Катэгорыя:Каталіцтва]] [[Катэгорыя:Гісторыя папства]] [[Катэгорыя:Папскія дакументы]]

Версія ад 22:31, 2 снежня 2010

Булл папы Урбана VIII, 1637

Була (ад лац.: Bulla — «пячатка», літар. — «пузырок») — асноўны сярэднявечны папскі дакумент з свінцовай (пры асаблівых выпадках — залаты) пячаткай, пасля XV стагоддзя выдаваўся радзей.

Гісторыя

Була ў сярэднія стагоддзя называлі металічную пячатку, затым капсулу, у якую была пячатка, замацоўваўшая дзяржаўны акт; таксама назва самога акту (імператарскага або папскага). У пазнейшых стагоддзя буляй сталі называць толькі важныя указы і ўрачыстыя пасланні пап.

Папская була

Як і энцыкліка, называецца па першых двух словах лацінскага тэксту, прадубляваных у загалоўку. На пячатцы, прымацоўванай да булы чырвонай і жоўтай шаўковай ніткай, ставілася лацінская манаграма «SPSP» ў гонар святых Пятра і Паўла з імем Папы на абароце. З канца XVIII ст. друку была заменена адпаведнай чырвонай пячаткай непасрэдна на дакуменце, хоць напрыклад була Іаана XXIII пры скліканні Другога Ватыканскага сабора была традыцыйнай свінцовай. У сучаснай булы, якая замацоўваецца металічнай пячаткай толькі пры асаблівых аказіях, пасля імя Папы стаіць традыцыйны надпіс «episcopus, servus servorum Dei» («біскуп, раб рабоў Божых»). Булы падпісваюцца членам Рымскай курыі, звычайна дзяржаўным сакратаром Ватыкана, але на асаблівых булях стаяць асабістыя подпісы пап.

Асноўныя булы

  • «Omne datum optimum», 1139;
  • «Milites Templi», 1144;
  • «Militia Dei», 1145;
  • «Clericis laicos», 1296;
  • «Unam sanctam», 1302;
  • Ad decorem militantis Ecclesiae, 1475;
  • «Summis desiderantes», 1484;
  • «Exsurge Domine», 1520;
  • «Regimini militantis», 1540;
  • «Inter gravissimas», 1582;
  • «Unigenitus», 1713;
  • «Sollicitudo omnium ecclesiarum», 1814;
  • «Quanta cura», 1864;
  • «Munificentissimus Deus», 1950;

Асаблівыя булы

Пры непасрэдным удзеле айца Дыега дэ Торэс Больо, заснавальніка індзейскай місіі езуітаў у Парагваі, у 1603 г. была выдадзена першая і адзіная ў гісторыі каталіцкай царквы папская була не на латыні, а на мове Кечуа. Яна была адрасавана братэрству Імя Ісусава ў горадзе Куска, Перу, і інкскай шляхты папам Кліментам VIII.