Легенда аб Палемоне: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др робат Дадаем: pl:Palemonowicze |
Luckas-bot (размовы | уклад) др r2.5.2) (робат Дадаем: fi:Palemonit |
||
| Радок 18: | Радок 18: | ||
[[be-x-old:Палямонавічы]] |
[[be-x-old:Палямонавічы]] |
||
[[en:Palemonids]] |
[[en:Palemonids]] |
||
[[fi:Palemonit]] |
|||
[[lt:Palemono dinastija]] |
[[lt:Palemono dinastija]] |
||
[[pl:Palemonowicze]] |
[[pl:Palemonowicze]] |
||
Версія ад 21:28, 7 снежня 2010
Шаблон:Вызнч: легенда пра паходжанне літоўскіх князёў ад рымскіх арыстакратаў. Упершыню выкладзена ў летапісным зводзе «Хроніка Вялікага княства Літоўскага, Рускага і Жамойцкага» (1520-я гг.), паўторана (у варыянтах) Міхалонам Літвінам і інш.
Паводле легенды, 500 сем'яў рымскай знаці уцяклі марскім шляхам у Жмудзь ад жорсткасцяў імператара Нерона (версія Хронікі ВКЛ), альбо ад Атылы, які у 452 годзе узяў у аблогу Аквілею (версія Хронікі Быхаўца). На чале эмігрантаў быў родзіч Нерона Шаблон:Вызн2—Шаблон:Вызн2, а яго сын Шаблон:Вызн2 (эпанім Каўнаса) заснаваў дынастыю літоўскіх князёў, да якой належаў і заснавальнік ВКЛ Міндоўг. Сама назва «Літва» у легендзе выводзіцца ад лацінскага слова lituus: «труба, ваенны сігнальны ражок».
Ацэнкі
Навуковае абгрунтаванне непраўдападобнасці легенды было выказана яшчэ М. Улашчыкам. Мяркуецца, што гэтая легенда, як і наогул большасць легенд, мелася служыць новым грамадска-палітычным мэтам літоўскай арыстакратыі, якія аформіліся ў пачатку 16 ст., а таксама сведчыла аб патрэбе этнічнага самавызначэння літоўцаў. Наяўнасць рымскіх продкаў узносіла літоўцаў над іншымі народамі, служыла іх нацыянальнаму гонару. Апроч таго, згодна з легендай літоўцы вялі свой радавод ад каталіцкага Захаду і не мелі нічога супольнага з Усходам (Руссю).[1]
Магчымыя крыніцы
На падставе параўнання тэкстаў выказвалася меркаванне, што адной з літаратурных крыніц легендарнай часткі Хронікі ВКЛ магла паслужыць польская версія рамана «Александрыя»[2].