Спазма

Спазм (стар.-грэч.: Σπασμός, ад стар.-грэч.: σπάω — выцягваць) — міжвольнае скарачэнне (сутарга) цягліцы ці групы цягліц, звычайна суправаджаецца рэзким болем.

Адрозніваюць спазмы поперачнапаласатых (шкілетных) цягліц (напрыклад, пры некаторых паралюшах) і гладкіх цягліц — сасудзістай сценкі (напрыклад, пры стэнакардыі), бронх (гл. Бранхіяльная астма), стрававода (кардыёспазм), кішачніка і інш. Спазмы шкілетных цягліц абцяжарваюць рухі. Спазмы гладкіх цягліц парушаюць розныя функцыі органаў.

Лячэнне

Лячэнне заснавана на карэкцыі асноўнага захворвання ў спалучэнні з супрацьсутаргавымі прэпаратамі (фенабарбітал, гексамідзін, дыфенін); важныя абсалютная ўстрыманне ад алкаголю, захаванне рэжыму сну.

Цягліцавыя спазмы, канвульсіўныя паторгванні, ікаўка, нервовы цік — дадзеныя праявы выкліканыя дэфіцытам магнію. Магній блакуе залішні прыток кальцыя ў клеткі, дзякуючы чаму перашкаджае залішняга напружанню шкілетных цягліц і гладкай мускулатуры, і спрыяе іх натуральнаму паслабленню.