Плошча Незалежнасці (Мінск): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{Вуліца
[[Image:Belarus-Minsk-Independence Square-2.jpg|thumb|Плошча Незалежнасці, Мінск]]
|назва =Плошча Незалежнасцi
|населены пункт =[[Мінск]]
|мясцовасць =
|раён =[[Маскоўскі раён, Мінск|Маскоўскі]]
|на карце =
|выява = Belarus-Minsk-Independence Square-2.jpg
|памер =300px
|тлумачэнне =
|назва ў гонар =
|былыя назвы =Плошча Леніна
|працягласць =
|насельніцтва =
|каардынаты п = <!-- {{Coord}} -->
|каардынаты = <!-- {{Coord}} -->
|каардынаты к = <!-- {{Coord}} -->
|пакрыцце =
|рух =
|індэкс =
|тэлефоны =
|метро =[[станцыя метро Плошча Леніна, Мінск|Плошча Леніна]]
|аўтобус =
|трамвай =
|тралейбус =
|чыгунка =
|маршрутныя таксі =
|прыпынкі =
|будынкі =
|архітэктурныя помнікі =
|помнікі =
|храмы =
|дзяржаўныя ўстановы =
|навучальныя ўстановы =
|установы культуры =
|медыцынскія ўстановы =
|аптэкі =
|пошта =
|камерцыя =
|забудова =
|прадпрыемствы =
|паркі =
}}
'''Плошча Незалежнасці''' — цэнтральная і найбуйнейшая [[плошча, архітэктура|плошча]] [[Мінск]]а.
'''Плошча Незалежнасці''' — цэнтральная і найбуйнейшая [[плошча, архітэктура|плошча]] [[Мінск]]а.


На плошчы размешчаны будынка Дома Урада, Мінгарвыканкама, Беларускага дзяржаўнага універсітэта, Беларускага дзяржаўнага педагагічнага універсітэта, гасцініцы «Мінск», Галоўпаштамта, кіравання метрапалітэна, а таксама Чырвоны касцёл і помнік У. І. Леніну. У падземнай частцы плошчы размешчаны 3-павярховы гандлёвы цэнтр "Сталіца" і 4-павярховы паркінг на 500 месцаў.
На плошчы размешчаны будынка Дома Урада, Мінгарвыканкама, [[Беларускі дзяржаўны універсітэт|Беларускага дзяржаўнага універсітэта]], [[Беларускі дзяржаўны педагагічны універсітэт імя Максіма Танка|Беларускага дзяржаўнага педагагічнага універсітэта]], гасцініцы «Мінск», [[Галоўпаштамт]]а, кіравання метрапалітэна, а таксама Чырвоны касцёл і помнік [[У.І. Ленін]]у. У падземнай частцы плошчы размешчаны 3-павярховы гандлёвы цэнтр "Сталіца" і 4-павярховы паркінг на 500 месцаў.


На плошчы размяшчаецца выхад станцыі метро «Плошча Леніна».
На плошчы размяшчаецца выхад станцыі метро «Плошча Леніна».
Радок 8: Радок 49:
== Гісторыя ==
== Гісторыя ==


Плошча спачатку забудоўвацца ў пачатку 30-х гадоў XX стагоддзя па праекту архітэктара І. Р. Лангбарда як галоўная плошча сталіцы і першапачаткова насіла імя Леніна. На ёй быў пабудаваны Дом Урада БССР і ўсталяваны помнік Леніну. З 1934 г. на плошчы праводзіліся парады Чырвонай арміі.
Плошча спачатку забудоўвацца ў пачатку [[1930-х|30-х]] гадоў [[XX стагоддзе|XX стагоддзя]] па праекту архітэктара [[І. Лангбард|І.Р. Лангбарда]] як галоўная плошча сталіцы і першапачаткова насіла імя Леніна. На ёй быў пабудаваны Дом Урада [[БССР]] і ўсталяваны помнік Леніну. З [[1934]] г. на плошчы праводзіліся парады [[Чырвоная Армія|Чырвонай Арміі]].


Падчас акупацыі Мінска нямецка-фашысцкімі войскамі помнік быў знішчаны (адноўлены ў 1945 г.). Дом Урада і Чырвоны касцёл апынуліся сярод нямногіх будынкаў Мінска даваеннай забудовы, не разбураных падчас Вялікай Айчыннай вайны.
Падчас акупацыі Мінска нямецка-фашысцкімі войскамі помнік быў знішчаны (адноўлены ў 1945 г.). [[Дом урада, Мінск|Дом Урада]] і [[Чырвоны касцёл]] апынуліся сярод нямногіх будынкаў Мінска даваеннай забудовы, не разбураных падчас [[Вялікая Айчынная вайна 1941-1945|Вялікай Айчыннай вайны]].


Пасля вайны плошчу Леніна забудоўвалася па новым генеральным плане Мінска. Ад яе пачыналася галоўная вуліца сталіцы - праспект Сталіна (пазней Ленінскі, Францыска Скарыны, цяпер праспект Незалежнасці). Пры гэтым функцыі галоўнай плошчы сталіцы перайшлі да Цэнтральнай плошчы, на ёй з 50-х гадоў праходзілі парады і дэманстрацыі. У 60-х гадах плошча Леніна стала ўяўляць сабой прастакутнік памерамі 450 × 160 м, вакол плошчы было арганізавана кругавы рух аўтатранспарту. На плошчы размяшчаліся аўтастаянка і сквер. З 1984 г., з пачаткам будаўніцтва на Кастрычніцкай плошчы Палаца Рэспублікі, плошча Леніна зноў стала месцам правядзення дэманстрацый.
Пасля вайны плошчу Леніна забудоўвалася па новым генеральным плане Мінска. Ад яе пачыналася галоўная вуліца сталіцы - праспект Сталіна (пазней Ленінскі, Францыска Скарыны, цяпер праспект Незалежнасці). Пры гэтым функцыі галоўнай плошчы сталіцы перайшлі да Цэнтральнай плошчы, на ёй з [[1950-х|50-х]] гадоў праходзілі парады і дэманстрацыі. У [[1960-х|60-х]] гадах плошча Леніна стала ўяўляць сабой прастакутнік памерамі 450 × 160 м, вакол плошчы было арганізавана кругавы рух аўтатранспарту. На плошчы размяшчаліся аўтастаянка і сквер. З [[1984]] г., з пачаткам будаўніцтва на [[Кастрычніцкая плошча, Мінск|Кастрычніцкай плошчы]] [[Палац Рэспублікі ў Мінску|Палаца Рэспублікі]], плошча Леніна зноў стала месцам правядзення дэманстрацый.


У 1991 г. плошча пачала называцца плошчай Незалежнасці. У 2002-2006 гг. плошча была рэканструявана. Рух аўтатранспарту было спрямлено, пад зямлёй былі пабудаваны гандлёвы цэнтр "Сталіца" і паркінг. Надземная частка плошчы стала зонай адпачынку са святломузычным [[фантан]]ам.
У [[1991]] г. плошча пачала называцца плошчай Незалежнасці. У [[2002]]-[[2006]] гг. плошча была рэканструявана. Рух аўтатранспарту было спрямлено, пад зямлёй былі пабудаваны гандлёвы цэнтр "Сталіца" і паркінг. Надземная частка плошчы стала зонай адпачынку са святломузычным [[фантан]]ам.

{{Commonscat|Independence square, Minsk}}


[[Катэгорыя:Плошчы Мінска|Незалежнасці]]
[[Катэгорыя:Плошчы Мінска|Незалежнасці]]

Версія ад 21:33, 25 лютага 2011

Плошча Незалежнасцi
[[Мінск|Мінск]]
Фатаграфія
Агульная інфармацыя
Краіна
Горад [[Мінск|Мінск]]
Раён Маскоўскі
Найбліжэйшыя
станцыі метро
Плошча Леніна
Ранейшыя назвы Плошча Леніна
Назва ў гонар Незалежнасць
На карце гарады
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Плошча Незалежнасці — цэнтральная і найбуйнейшая плошча Мінска.

На плошчы размешчаны будынка Дома Урада, Мінгарвыканкама, Беларускага дзяржаўнага універсітэта, Беларускага дзяржаўнага педагагічнага універсітэта, гасцініцы «Мінск», Галоўпаштамта, кіравання метрапалітэна, а таксама Чырвоны касцёл і помнік У.І. Леніну. У падземнай частцы плошчы размешчаны 3-павярховы гандлёвы цэнтр "Сталіца" і 4-павярховы паркінг на 500 месцаў.

На плошчы размяшчаецца выхад станцыі метро «Плошча Леніна».

Гісторыя

Плошча спачатку забудоўвацца ў пачатку 30-х гадоў XX стагоддзя па праекту архітэктара І.Р. Лангбарда як галоўная плошча сталіцы і першапачаткова насіла імя Леніна. На ёй быў пабудаваны Дом Урада БССР і ўсталяваны помнік Леніну. З 1934 г. на плошчы праводзіліся парады Чырвонай Арміі.

Падчас акупацыі Мінска нямецка-фашысцкімі войскамі помнік быў знішчаны (адноўлены ў 1945 г.). Дом Урада і Чырвоны касцёл апынуліся сярод нямногіх будынкаў Мінска даваеннай забудовы, не разбураных падчас Вялікай Айчыннай вайны.

Пасля вайны плошчу Леніна забудоўвалася па новым генеральным плане Мінска. Ад яе пачыналася галоўная вуліца сталіцы - праспект Сталіна (пазней Ленінскі, Францыска Скарыны, цяпер праспект Незалежнасці). Пры гэтым функцыі галоўнай плошчы сталіцы перайшлі да Цэнтральнай плошчы, на ёй з 50-х гадоў праходзілі парады і дэманстрацыі. У 60-х гадах плошча Леніна стала ўяўляць сабой прастакутнік памерамі 450 × 160 м, вакол плошчы было арганізавана кругавы рух аўтатранспарту. На плошчы размяшчаліся аўтастаянка і сквер. З 1984 г., з пачаткам будаўніцтва на Кастрычніцкай плошчы Палаца Рэспублікі, плошча Леніна зноў стала месцам правядзення дэманстрацый.

У 1991 г. плошча пачала называцца плошчай Незалежнасці. У 2002-2006 гг. плошча была рэканструявана. Рух аўтатранспарту было спрямлено, пад зямлёй былі пабудаваны гандлёвы цэнтр "Сталіца" і паркінг. Надземная частка плошчы стала зонай адпачынку са святломузычным фантанам.