Кіёта: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др выдалена Катэгорыя:Японія; дадана Катэгорыя:Гарады Японіі (праз HotCat) |
|||
Радок 126: | Радок 126: | ||
{{DEFAULTSORT:Кіота}} |
{{DEFAULTSORT:Кіота}} |
||
[[Катэгорыя:Былыя сталіцы]] |
[[Катэгорыя:Былыя сталіцы]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Гарады Японіі]] |
||
Версія ад 00:56, 28 лютага 2011
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||
Кіота — горад у Японіі; насельніцтва каля 1,5 млн чал.
Гісторыя
Перыяд Хэйан
Стары назоў горада — Хэйан, Хэйан-ке, «сталіца Міры і спакоі»). Горад быў сталіцай Японіі ў перыяд Хэйан (794—1192). Пляц каля 26 кв. км. Насельніцтва ў IX у. складала парадку 100 тыс. чалавек, з іх парадку 10 тыс. — прыдворная арыстакратыя і службоўцы.
Горад быў закладзены пры імператару Камму ў 793 г. і ў асноўным завершаны да 806 г.
Горад быў пабудаваны па ўзоры кітайскай сталіцы Чанъань (перыяд Тан). Уяўляў сабой выцягнуты па кірунку з поўначы на поўдзень прастакутнік, падзелены вуліцамі на прастакутныя жа кварталы; з поўначы на поўдзень было пракладзена 10 вуліц, з захаду на ўсход — 11. У паўночнай частцы горада размяшчаўся комплекс будынкаў імператарскага палаца. У паўночнай і северо-усходняй частцы горада знаходзіліся сядзібы вяльможаў, у паўднёвай сялілася просты люд: рамеснікі, гарадская бяднота. Праспект Судзаку дзяліў горад на заходнюю і ўсходнюю частцы. З трох бакоў горад атачалі рэкі; з чацвёртай — горы. З пункта гледжання геомантии, гэта вельмі выгодная пазіцыя.
У сталіцы былі засяроджаныя амаль усе адукаваныя людзі таго часу; менавіта яны стварылі высокую культуру Хэйан. Да нашага часу дайшлі шматлікія літаратурныя творы, прыналежныя да сусветнай класікі і створаныя ў Хэйан-ке. Гэта, першым чынам, раман «Гэндзи-моногатари» Мурасаки Сикибу і дзуйхицу «Цыдулкі ў падгалоўя» Сэй Сенагон.
Сядзіба арыстакрата магла займаць цэлы квартал; просты народ будаваўся кучно. Так або інакш, пажары былі галоўным бедствам сталіцы; не раз і не два яна выгарала амаль уся; таму дарэмна было бы шукаць у сучасным Кіёта помнікі той эпохі.
Эканоміка
Асноўны прыбытак горада Кіёта складае турызм. На поўначы Кіёта на паўвостраве Танга займаюцца лоўляй рыбы і воднымі перавозкамі, а ў цэнтры — сельскім і лясным гаспадаркамі. Штаб-кватэра сусветна вядомай кампаніі па вытворчасці кампутарных гульняў Nintendo размешчаная ў горадзе Кіёта.
Турызм
Горад Кіёта — гэта адно з найболей папулярных турыстычных месцаў у Японіі, і шматлікія людзі са ўсяго святла прыязджаюць туды на экскурсіі. Нараўне з Накапай Кіёта з'яўляецца ўпадабаным горадам для выпускных вандраванняў пачатковых і малодшых класаў.
Культура
Кіёта лічыцца асноўным культурным цэнтрам Японіі. Падчас Другой сусветнай вайны, калі Японія падвергнулася грунтоўнаму бамбаванню, Кіёта з 1600 буддийскими храмамі і 400 синтоистскими кумирнями, садамі і палацамі не быў закрануты.
У Кіёта праводзяцца наступныя фэсты: Аой Мацури (з 544), Гион Мацури (з 869), Инэ Мацури (з эпохі Эдо), Даймондзи Годзан Окуриби (з 1662) і Дзидай Мацури (з 1895). Кожны храм уладкоўвае які-небудзь свята, і шматлікія з іх даступныя для публічнага прагляду.
Найболей вядомыя наступныя помнікі:
Найболей вядомыя буддийские храмы
Школа Сингон
- Нинна-дзи — Стары імператарскі палац Омуро — шырокі храмавы комплекс школы сингон на северо-захадзе Кіёта;
- То-дзи — храмавы комплекс школы сингон на поўдні Кіёта
- Дайго-дзи — храм школы сюгэндо (зараз сингон) у Дайго на поўдні Кіёта
Школы Риндзай (дзэн)
- Кинкаку-дзи — Залаты Павільён на северо-захадзе Кіёта;
- Реан-дзи — дзэнаўскі храм на северо-захадзе Кіёта, знакаміты садам камянёў;
- Гинкаку-дзи — Срэбны Павільён; дзэнаўскі храм з хупавым садам на северо-усходзе Кіёта
- Нандзэн-дзи — буйны храмавы комплекс школы риндзай-сю на ўсходзе Кіёта
- Кодай-дзи — школы риндзай-сю на юго-усходзе Кіёта
- Тофуку-дзи — школы риндзай-сю на юго-усходзе Кіёта
- Месин-дзи — комплекс з вялікай колькасці храмаў на северо-захадзе Кіёта, цэнтр самой вялікай подшколы школы риндзай (дзэн)
- Сюнко-ин — храм риндзай-сю
- Тэнрю-дзи школы риндзай-сю ў Арасияме (??) на захадзе Кіёта
- Дайкаку-дзи школы риндзай-сю ў Арасияме на захадзе Кіёта
- Секоку-дзи школы риндзай-сю
- Дайтоку-дзи школы риндзай-сю
Школа Дзедо-сю
- Тион-ин — храмавы комплекс амидаистской школы дзедо-сю з унікальным садам на ўсходзе Кіёта
- Эйкан-да — таксама — Дзэнрин-дзи) храмавы комплекс амидаистской школы дзедо-сю з унікальнымі павільёнамі і сажалкай на северо-усходзе Кіёта
Іншыя школы
- Киемидзу-дэра — хупавы драўляны храмавы комплекс школы хоссо на схіле гары з вадаспадам на юго-усходзе Кіёта;
- Серэн-ин — хупавы храмавы комплекс на ўсходзе Кіёта школы Тэндай-сю
- Хонган-дзи — галоўны храм школы дзедо-синсю, паасобны на ўсходні і заходні храмы
- Хонэн-ин, храм з вялікім могільнікам і парком на северо-усходзе Кіёта
- Анраку-ин, храм з хупавым садам на северо-усходзе Кіёта
Синтоистские кумирни
Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 688 рус. • англ. • фр. |
- Хэйан-дзингу, імператарская синтоистская кумирня (пабудаваная ў 1895);
- Ясака-дзиндзя
Іншыя культурныя помнікі
- Імператарскі палац Кіёта, рэзідэнцыя імператараў на працягу сотняў гадоў;
- Імператарская віла Кацура;
- Імператарская віла Сюгаку-ин з лепшымі ў Японіі садамі.
Гарады-пабрацімы
- Бостан, ЗША
- Парыж, Францыя
- Кёльн, Нямеччына
- Прага, Чэхія
- Фларэнцыя, Італія
- Кіеў, Украіна
- Сиань, Кітай
- Гвадалахара, Мексіка
- Чинджу, Рэспубліка Карэя
- Заграб, Харватыя
Гл. таксама
Спасылкі
Шаблон:Сусветная спадчына ў Японіі
- ↑ http://www.post.japanpost.jp/cgi-zip/zipcode.php Праверана 6 лістапада 2016.
- ↑ http://www.post.japanpost.jp/zipcode/index.html Праверана 4 лістапада 2017.