Мікалай Міхайлавіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 26: Радок 26:
|Rodovid =
|Rodovid =
}}
}}
{{вызнч|1=Мікалай Міхайлавіч}} ([[14 красавіка]] ([[26 красавіка]]) [[1859]], [[Царскае сяло]], каля [[Санкт-Пецярбург]]а — [[24 студзеня]] [[1919]], [[Петраград]]) — член расійскага імператарскага дома, унук [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]], сын [[Міхаіл Мікалаевіч|Міхаіла Мікалаевіча]], гісторык.
{{вызнч|1=Мікалай Міхайлавіч}} ([[14 красавіка|14]] ([[26 красавіка]]) [[1859]], [[Царскае сяло]], каля [[Санкт-Пецярбург]]а — [[24 студзеня]] [[1919]], [[Петраград]]) — член расійскага імператарскага дома, унук [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]], сын [[Міхаіл Мікалаевіч|Міхаіла Мікалаевіча]], гісторык.


Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 году выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.
Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 году выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.

Версія ад 06:54, 5 сакавіка 2011

Мікалай Міхайлавіч
руск.: Николай Михайлович
Файл:Grand Duke Nicholas Mikhailovich of Russia (1859-1919) , young.jpg
Род дзейнасці гісторык, лепідаптэрыст, ваенны, энтамолаг, некрапаліст, арыстакрат
Дата нараджэння 26 красавіка
Месца нараджэння
Дата смерці 24 студзеня
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Міхаіл Мікалаевіч
Маці Вольга Фёдараўна[d]
Альма-матар
Член у
Прыналежнасць Расійская імперыя
Бітвы/войны
Узнагароды і прэміі
ордэн Святога апостала Андрэя Першазванага ордэн Святога Георгія IV ступені ордэн Святога Уладзіміра I ступені кавалер Ордэна Святога Аляксандра Неўскага ордэн Белага арла ордэн Святой Ганны I ступені ордэн Святога Станіслава I ступені ордэн Святога Уладзіміра 3 ступені ордэн Святога Уладзіміра 4 ступені ордэн Зоркі Румыніі Pour le Mérite ордэн Збавіцеля кавалер ордэна Ганаровага Легіёна Ордэн Князя Данііла I ордэн Серафімаў ордэн Слана Order of the Wendish Crown Order of the Crown (Württemberg) Order of Fidelity ордэн Філіпа Вялікадушнага залатая зброя «За храбрасць» House and Merit Order of Peter Frederick Louis
ордэн Высакароднай Бухары
ордэн Святога Станіслава
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах

Шаблон:Вызнч (14 (26 красавіка) 1859, Царскае сяло, каля Санкт-Пецярбурга — 24 студзеня 1919, Петраград) — член расійскага імператарскага дома, унук Мікалая I, сын Міхаіла Мікалаевіча, гісторык.

Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 году выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі высланы ў Волагду. 1 ліпеня 1918 года арыштаваны, перавезены ў Петраград, дзе ўтрымоўваўся ў доме папярэдняга зняволення. Расстраляны бальшавікамі ў Петрапаўлаўскай крэпасці разам з яшчэ трыма вялікімі князямі — сваім родным братам Георгіем Міхайлавічам і стрыечнымі — Паўлам Аляксандравічам і Дзмітрыем Канстанцінавічам. Рэабілітаваны пасмяротна 8 чэрвеня 2009 года.