Ленін (Жыткавіцкі раён): Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др дадана Катэгорыя:Жыткавіцкі раён (праз HotCat) |
арфаграфія, дапаўненне, вікіфікацыя |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{НП |
{{НП |
||
|статус = |
|статус = |
||
|беларуская назва = |
|беларуская назва = Ленін |
||
|арыгінальная назва = |
|арыгінальная назва = |
||
|падначаленне = |
|падначаленне = |
||
|краіна = |
|краіна = Беларусь |
||
|герб = |
|герб = |
||
|сцяг = |
|сцяг = |
||
Радок 11: | Радок 11: | ||
|выява = |
|выява = |
||
|подпіс = |
|подпіс = |
||
|lat_dir = |lat_deg = |lat_min = |lat_sec = |
|lat_dir = N|lat_deg = 52|lat_min = 20|lat_sec = |
||
|lon_dir = |lon_deg = |lon_min = |lon_sec = |
|lon_dir = E|lon_deg = 27|lon_min = 30|lon_sec = |
||
|CoordAddon = |
|CoordAddon = |
||
|CoordScale = |
|CoordScale = |
||
Радок 19: | Радок 19: | ||
|памер карты раёна = |
|памер карты раёна = |
||
|від рэгіёна = |
|від рэгіёна = |
||
|рэгіён = |
|рэгіён = Брэсцкая вобласць |
||
|від раёна = |
|від раёна = |
||
|раён = |
|раён = Жыткавіцкі раён |
||
|карта краіны = |
|карта краіны = |
||
|карта рэгіёна = |
|карта рэгіёна = |
||
Радок 63: | Радок 63: | ||
|add3 = |
|add3 = |
||
}} |
}} |
||
'''Ле́нін''' |
'''Ле́нін''' — [[вёска]] ў [[Жыткавіцкі раён|Жыткавіцкім раёне]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]], на правым беразе [[Случ]]ы, на 9-м кіламетры шашы [[Мікашэвічы]] — [[Салігорск]] ({{таблічка-by|Р|23}}), за кіламэтраў пятнаццаць ад Мікашэвічаў. Уваходзіць у склад і з'яўляецца цэнтрам [[Ленінскі сельсавет, Жыткавіцкі раён|Ленінскага сельсавету]]. |
||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
У прывілеі [[Жыгімонт Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] князю [[Юры Алелькавіч|Юр'ю Алелькавічу]] ад [[1568]] |
У прывілеі [[Жыгімонт Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] князю [[Юры Алелькавіч|Юр'ю Алелькавічу]] ад [[1568]] г. на заснаванне мястэчка згадваецца яго назва — Ленін (упершыню ў пісьмовых крыніцах). |
||
Заснавальнік мястэчка, князь [[Слуцк]]і, удзельнік [[Лівонская вайна|Лівонскае вайны]] [[Юры Алелькавіч]] пры |
Заснавальнік мястэчка, князь [[Слуцк]]і, удзельнік [[Лівонская вайна|Лівонскае вайны]] [[Юры Алелькавіч]] пры атрыманні прывілея на разбудову мястэчка верагодна ўжо меў у спадчыне гэтыя землі са згаданым тапонімам. Ягоны бацька, таксама Юры Алелькавіч, князь Слуцкі, удзельнік [[Аршанская бітва|Аршанскай бітвы]] [[1514]] года, быў жанаты з Аленай, народжанай [[Радзівіл]]. Магчыма менавіта для яе стары пан Алелькавіч зрабіў той легендарны падарунак — сядзібу з імём каханай князёўны Алены. |
||
У спісах населеных пунктаў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], якія складаліся Геаграфічным таварыствам пры Акадэміі навук, у Еўрапейскай частцы краіны лічыцца толькі адно пасяленне ў форме «Ленін» |
У спісах населеных пунктаў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], якія складаліся Геаграфічным таварыствам пры Акадэміі навук, у Еўрапейскай частцы краіны лічыцца толькі адно пасяленне ў форме «Ленін» — мястэчка ў глыбіні [[Беларускае Палессе|Беларускага Палесся]]. Згодна з гістарычнымі даведкамі 5-га тома «Геаграфічнага слоўніка», выдадзенага ў Польшчы ў [[1884]], «Ленін — мястэчка з абшчынным кіраваннем. З першай чвэрці [[19 стагоддзе|XIX ст.]] стала ўласнасцю князёў [[Вітгенштэйны|Вітгенштэйнаў]]. Мястэчка мае 75 пасёлкаў-двароў, мост на Случы. Абшчына складаецца з 13 вясковых старастваў, 40 вёсак і налічвае 1729 сялян мужчынскага полу…» |
||
⚫ | У адпаведнасці з [[Рыжскі мірны дагавор|Рыжскім дагаворам]] паміж [[СССР]] і [[Польшча]]й [[1921]] году Ленін да [[17 верасня]] [[1939]] года знаходзіўся пад уладай белага арла. Палякі мала надавалі яму ўвагі, таму што Ленін быў на самым краю крэсаў, неаднаразова спрабавалі перайменаваць яго. Ленін быў цэнтрам Ленінскай гміны — ніжэйшай адміністрацыйнай адзінкі — [[Палескае ваяводства|Палескага ваяводства]]. У савецкі час хоць і існаваў з [[1940]] да [[1961]] год [[Ленінскі раён, Пінская вобласць|Ленінскі раён]], адміністрацыйным цэнтрам яго былі [[Мікашэвічы]]. Дашчэнту зруйнаваны, спалены нямецка-фашысцкімі захопнікамі, Ленін з мястэчка паступова пераўтварыўся ў звычайную вёску. Фашысты знішчылі амаль усё насельніцтва, усіх да аднаго з больш як 2000 габрэяў, якія складалі большасць жыхароў. Гэта была самая страшная трагедыя, якую давялося перажыць мястэчку за ўсю гісторыю яго існавання. Мэмарыял ахвярам [[Галакост]]у можна пабачыць пры ўваходзе на старажытныя юдэйскія могілкі. Яны ўнікальныя і самі сабой. Старыя надмагільлі там — драўляныя. Сотні помнікаў, выразаных з тоўстага дрэва. Гэткіх драўляных габрэйскіх надмагілляў, густа спярэшчаных тэкстамі і разьбою, няма больш нідзе ў Беларусі. |
||
Незайздросны лёс выпаў Леніну, як і старажытнаму [[горад Тураў|Тураву]]: у той час, калі другія гарады раслі, мястэчка ў глыбіні Палесся ўсё больш ніякавела і занепадала... |
|||
⚫ | У |
||
Пасля вызвалення Леніна тут не засталося ніводнай драўлянай хаты, згарэлыя цагляныя будынкі сяляне разбіралі на печы. |
Пасля вызвалення Леніна тут не засталося ніводнай драўлянай хаты, згарэлыя цагляныя будынкі сяляне разбіралі на печы. |
||
=== Назва === |
=== Назва === |
||
Ёсць легенда, якую нельга, аднак, лічыць даставернай: была быццам у мясцовага памешчыка дачка Лена, якая ўтапілася ў Случы, і засмучаны бацька ў гонар яе назваў пасяленне Леніна. |
Ёсць легенда, якую нельга, аднак, лічыць даставернай: была быццам у мясцовага памешчыка дачка Лена, якая ўтапілася ў Случы, і засмучаны бацька ў гонар яе назваў пасяленне Леніна. |
||
У часы панавання палякаў назва паселішча была заменена на Саснковічы, генерал быў у іх, пагранічных войск, |
У часы панавання палякаў назва паселішча была заменена на Саснковічы, генерал быў у іх, пагранічных войск, — Саснковіч, а то раней спрабавалі даць назву Згарэлае. |
||
У савецкія часы |
У савецкія часы — гарадскі пасёлак, цэнтр раёну, а потым вёска Леніна, па другіх дакументах — Лінін, і зусім рэдка сустракалася сапраўдная назва Ленін. |
||
І нарэшце ў лютым [[1975]] года адбылася афіцыйная змена тапаніма |
І нарэшце ў лютым [[1975]] года адбылася афіцыйная змена тапаніма — пасёлак зноў пачаў называцца Ленін, што адпавядала гістарычнай аб'ектыўнасці. |
||
== Насельніцтва == |
== Насельніцтва == |
||
Радок 109: | Радок 107: | ||
=== Страчаная спадчына === |
=== Страчаная спадчына === |
||
* Сінагога |
|||
* Сынагога |
|||
* Сядзіба Радзівілаў |
* Сядзіба Радзівілаў |
||
* Царква |
* Царква Нараджэння Божай Маці |
||
== Вуліцы == |
== Вуліцы == |
||
* 17-га верасня вуліца |
* 17-га верасня вуліца |
||
* Інтэрнацыянальная вуліца |
* Інтэрнацыянальная вуліца |
||
* Камсамольская вуліца |
* Камсамольская вуліца |
||
* Ленінская вуліца |
* Ленінская вуліца |
||
* Лясная вуліца |
* Лясная вуліца |
||
* Міра вуліца |
* Міра вуліца |
||
* Моладзевая вуліца |
* Моладзевая вуліца |
||
* Першамайская вуліца |
* Першамайская вуліца |
||
* Рэвалюцыйная вуліца |
* Рэвалюцыйная вуліца |
||
* Садовая вуліца |
* Садовая вуліца |
||
* Савецкая вуліца |
* Савецкая вуліца |
||
Радок 131: | Радок 129: | ||
{{Зноскі}} |
{{Зноскі}} |
||
== У Сеціве == |
|||
== Вонкавыя спасылкі == |
|||
* [http://www.radzima.org/pub/miesta.php?lang=by&miesta_id1=hozcleni Ленін] на [[Radzima.org]] |
* [http://www.radzima.org/pub/miesta.php?lang=by&miesta_id1=hozcleni Ленін] на [[Radzima.org]] |
||
Версія ад 00:55, 12 сакавіка 2011
Ленін
| ||||||||||||||||
Ле́нін — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласці, на правым беразе Случы, на 9-м кіламетры шашы Мікашэвічы — Салігорск (Р23), за кіламэтраў пятнаццаць ад Мікашэвічаў. Уваходзіць у склад і з'яўляецца цэнтрам Ленінскага сельсавету.
Гісторыя
У прывілеі Жыгімонта Аўгуста князю Юр'ю Алелькавічу ад 1568 г. на заснаванне мястэчка згадваецца яго назва — Ленін (упершыню ў пісьмовых крыніцах).
Заснавальнік мястэчка, князь Слуцкі, удзельнік Лівонскае вайны Юры Алелькавіч пры атрыманні прывілея на разбудову мястэчка верагодна ўжо меў у спадчыне гэтыя землі са згаданым тапонімам. Ягоны бацька, таксама Юры Алелькавіч, князь Слуцкі, удзельнік Аршанскай бітвы 1514 года, быў жанаты з Аленай, народжанай Радзівіл. Магчыма менавіта для яе стары пан Алелькавіч зрабіў той легендарны падарунак — сядзібу з імём каханай князёўны Алены.
У спісах населеных пунктаў Расійскай імперыі, якія складаліся Геаграфічным таварыствам пры Акадэміі навук, у Еўрапейскай частцы краіны лічыцца толькі адно пасяленне ў форме «Ленін» — мястэчка ў глыбіні Беларускага Палесся. Згодна з гістарычнымі даведкамі 5-га тома «Геаграфічнага слоўніка», выдадзенага ў Польшчы ў 1884, «Ленін — мястэчка з абшчынным кіраваннем. З першай чвэрці XIX ст. стала ўласнасцю князёў Вітгенштэйнаў. Мястэчка мае 75 пасёлкаў-двароў, мост на Случы. Абшчына складаецца з 13 вясковых старастваў, 40 вёсак і налічвае 1729 сялян мужчынскага полу…»
У адпаведнасці з Рыжскім дагаворам паміж СССР і Польшчай 1921 году Ленін да 17 верасня 1939 года знаходзіўся пад уладай белага арла. Палякі мала надавалі яму ўвагі, таму што Ленін быў на самым краю крэсаў, неаднаразова спрабавалі перайменаваць яго. Ленін быў цэнтрам Ленінскай гміны — ніжэйшай адміністрацыйнай адзінкі — Палескага ваяводства. У савецкі час хоць і існаваў з 1940 да 1961 год Ленінскі раён, адміністрацыйным цэнтрам яго былі Мікашэвічы. Дашчэнту зруйнаваны, спалены нямецка-фашысцкімі захопнікамі, Ленін з мястэчка паступова пераўтварыўся ў звычайную вёску. Фашысты знішчылі амаль усё насельніцтва, усіх да аднаго з больш як 2000 габрэяў, якія складалі большасць жыхароў. Гэта была самая страшная трагедыя, якую давялося перажыць мястэчку за ўсю гісторыю яго існавання. Мэмарыял ахвярам Галакосту можна пабачыць пры ўваходзе на старажытныя юдэйскія могілкі. Яны ўнікальныя і самі сабой. Старыя надмагільлі там — драўляныя. Сотні помнікаў, выразаных з тоўстага дрэва. Гэткіх драўляных габрэйскіх надмагілляў, густа спярэшчаных тэкстамі і разьбою, няма больш нідзе ў Беларусі.
Пасля вызвалення Леніна тут не засталося ніводнай драўлянай хаты, згарэлыя цагляныя будынкі сяляне разбіралі на печы.
Назва
Ёсць легенда, якую нельга, аднак, лічыць даставернай: была быццам у мясцовага памешчыка дачка Лена, якая ўтапілася ў Случы, і засмучаны бацька ў гонар яе назваў пасяленне Леніна.
У часы панавання палякаў назва паселішча была заменена на Саснковічы, генерал быў у іх, пагранічных войск, — Саснковіч, а то раней спрабавалі даць назву Згарэлае.
У савецкія часы — гарадскі пасёлак, цэнтр раёну, а потым вёска Леніна, па другіх дакументах — Лінін, і зусім рэдка сустракалася сапраўдная назва Ленін.
І нарэшце ў лютым 1975 года адбылася афіцыйная змена тапаніма — пасёлак зноў пачаў называцца Ленін, што адпавядала гістарычнай аб'ектыўнасці.
Насельніцтва
Год | Селішча | Колькасць насельніцтва | Двароў |
---|---|---|---|
1886 | 204 | 22 | |
1908 | мястэчка | 980[1] | - |
1909 | 1019[2] | 196 | |
1994 | 893 | 320 |
Інфармацыя для турыстаў
На старых праваслаўных могілках, у сасновым бары, ацалеў цікавы помнік драўлянай архітэктуры: капліца ў гонар скасавання прыгону ў 1861 годзе. Будынак спарахнеў амаль дашчэнту за паўтара стагоддзі, але яшчэ стаіць.
Помнікі
На вясковых могілках пахавана 1200 мірных жыхароў, расстраляных 16 лютага 1943 году ў час карнай экспэдыцыі. У 1964 годзе на магіле пастаўлена стэла: «16 лютага 1943 году фашысцкія варвары спалілі звыш 1200 мірных грамадзян г.п. Ленін».
Страчаная спадчына
- Сінагога
- Сядзіба Радзівілаў
- Царква Нараджэння Божай Маці
Вуліцы
- 17-га верасня вуліца
- Інтэрнацыянальная вуліца
- Камсамольская вуліца
- Ленінская вуліца
- Лясная вуліца
- Міра вуліца
- Моладзевая вуліца
- Першамайская вуліца
- Рэвалюцыйная вуліца
- Садовая вуліца
- Савецкая вуліца
Выбітныя асобы
Крыніцы
Зноскі
У Сеціве
- Ленін на Radzima.org