Манах: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Krupski Oleg (размовы | уклад)
Krupski Oleg (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
[[File:StAnthony.jpg|thumb|250px|Св. Антоні Вялікі - заснавальнік хрысціянскага манаства]]
[[File:StAnthony.jpg|thumb|250px|Св. Антоні Вялікі - заснавальнік хрысціянскага манаства]]
'''Манах''' ({{lang-el|μοναχός}} - адзіночка, самотны) - звычайна член рэлігійнай абшчыны (таксама манашка), у адпаведнасці з абяцаннем ([[клятва]]й) вядучы [[аскет]]ычны жыццё або ў рамках манаскай супольнасці, альбо ў адзіноце, пустэльніцтве. Манахі пражываюць у [[манастыр]]ах, пустынях, лаўрах. Манах ад нашэння чорнай адзення названы '''чарнец''', чарніца (манашка), чернцы (манахі). [[Святар]]ы ў манастве - чорныя святарства. У адрозненне ад жанатых святароў - белае святарства. Манах і [[святар]] - два выдатных паняцці. Сінонімам слова "манах" выступае таксама стараславянскае слова '''інок''' - ад іншых выдатны чалавек.
'''Манах''' ({{lang-el|μοναχός}} - адзіночка, самотны) - звычайна член рэлігійнай абшчыны (таксама манашка), у адпаведнасці з абяцаннем ([[клятва]]й) вядучы [[аскет]]ычны жыццё або ў рамках манаскай супольнасці, альбо ў адзіноце, пустэльніцтве. Манахі пражываюць у [[манастыр]]ах, пустынях, лаўрах. Манах ад нашэння чорнай адзення названы '''чарнец''', чарніца (манашка), чернцы (манахі). [[Святар]]ы ў манастве - чорныя святарства. У адрозненне ад жанатых святароў - белае святарства. Манах і [[святар]] - два выдатных паняцці. Сінонімам слова "манах" выступае таксама стараславянскае слова '''инок''' - ад іншых выдатны чалавек.


Інстытут манаства характэрны для каталіцкага і праваслаўнага [[хрысціянства]], [[індуізм]]у і [[будызм]]у. Часам да манахам прылічаюць і дэрвішаў [[Іслам]]а - але гэта спрэчнае, паколькі падабенства чыста знешняе, так як дэрвіша маглі жаніцца, мелі ўласныя дома і жылі сваім уласным жыццём. З'явіліся манахі ў сярэдзіне I тыс. да н.э. у будызме, з III ст. н.э. манаства з'явілася і ў [[Хрысціянства|хрысціянстве]] (манахаў няма толькі ў [[Пратэстанцтва|пратэстантызме]]).
Інстытут манаства характэрны для каталіцкага і праваслаўнага [[хрысціянства]], [[індуізм]]у і [[будызм]]у. Часам да манахам прылічаюць і дэрвішаў [[Іслам]]а - але гэта спрэчнае, паколькі падабенства чыста знешняе, так як дэрвіша маглі жаніцца, мелі ўласныя дома і жылі сваім уласным жыццём. З'явіліся манахі ў сярэдзіне I тыс. да н.э. у будызме, з III ст. н.э. манаства з'явілася і ў [[Хрысціянства|хрысціянстве]] (манахаў няма толькі ў [[Пратэстанцтва|пратэстантызме]]).

Версія ад 18:56, 22 сакавіка 2011

Св. Антоні Вялікі - заснавальнік хрысціянскага манаства

Манах (грэч. μοναχός - адзіночка, самотны) - звычайна член рэлігійнай абшчыны (таксама манашка), у адпаведнасці з абяцаннем (клятвай) вядучы аскетычны жыццё або ў рамках манаскай супольнасці, альбо ў адзіноце, пустэльніцтве. Манахі пражываюць у манастырах, пустынях, лаўрах. Манах ад нашэння чорнай адзення названы чарнец, чарніца (манашка), чернцы (манахі). Святары ў манастве - чорныя святарства. У адрозненне ад жанатых святароў - белае святарства. Манах і святар - два выдатных паняцці. Сінонімам слова "манах" выступае таксама стараславянскае слова инок - ад іншых выдатны чалавек.

Інстытут манаства характэрны для каталіцкага і праваслаўнага хрысціянства, індуізму і будызму. Часам да манахам прылічаюць і дэрвішаў Іслама - але гэта спрэчнае, паколькі падабенства чыста знешняе, так як дэрвіша маглі жаніцца, мелі ўласныя дома і жылі сваім уласным жыццём. З'явіліся манахі ў сярэдзіне I тыс. да н.э. у будызме, з III ст. н.э. манаства з'явілася і ў хрысціянстве (манахаў няма толькі ў пратэстантызме).

Традыцыя лічыць заснавальнікамі хрысціянскага манаства егіпецкіх падзвіжнікаў святых Антонія Вялікага і Пахомія. На Русі заснавальнікамі манаства лічаць вялебных Антонія і Феадосія Пячэрскіх, якія стварылі ў XI ст. Кіева-Пячэрскі манастыр.

У хрысціянстве першыя манахі былі людзі, якія хацелі весці больш набожны лад жыцця ў параўнанні з іншымі людзьмі і дзеля гэтага сыходзілі ад свету, адасоблялісь. І свядома абмяжоўвае сябе, з пэўнай мэтай, каб дасягнуць пэўнага развіцця. З часам яны сталі аб'ядноўвацца ў манастыры - супольнасці манахаў.

Манахам не можна назваць любога мужчыну (і любую жанчыну), якія маючы фізічную і псіхічную магчымасць ўступаць у шлюб і палавыя (сексуальныя) адносіны, заводзіць сям'ю і дзяцей аднак не робяць гэтага з асабістых меркаванняў, або з-за хваробы. Да прыкладу, у каталіцкім хрысціянстве манахі прымаюць пісьмова прысягу, і прымаюць зарок не толькі звязаны з вышэйсказаным абмежаваннем. Перад тым, бяруць блаславенне бацькоў, рэкамендацыю парафіяльных святара і г.д..

Крыніцы

  • с. 680, том 2 (Ж-О), "Тлумачний словник української мови", укл. Василь Яременко і Оксана Сліпушко, вид. "Аконіт", м. Київ, 2000 р. ISBN 966-7173-02-X
  • "Христианство" (словарь), ред. Митрохин Л.Н. и др., изд. "Республика", г. Москва, 1994 г.
  • c. 223, "Полный церковно-словянский словарь", составил священник магистр протоиерей Григорий Дьяченко, 1900 г.