Следчы: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Krupski Oleg (размовы | уклад) |
Krupski Oleg (размовы | уклад) |
||
Радок 19: | Радок 19: | ||
[[File:ICJ-CJI hearing 1.jpg|thumb|250px|right|Суддзі [[Міжнародны суд ААН|Міжнароднага суду ААН]]]] |
[[File:ICJ-CJI hearing 1.jpg|thumb|250px|right|Суддзі [[Міжнародны суд ААН|Міжнароднага суду ААН]]]] |
||
Пры парушэнні міжнародных правоў грамадзян у нацыянальнай дзяржаве следчымі, пры злачыннай змове [[Суддзя|суддзяў]] са следчымі, іх манаполіі на следства, вераломна парушэнне дзяржаўнымі службоўцамі правоў і свабоды грамадзян, крымінагеннай сітуацыі ў дзяржаўнай службе ад іх беспакаранасці, невыкананні "слугамі народа" сваіх абавязкаў - грамадзяне маюць права звяртацца ў |
Пры парушэнні міжнародных правоў грамадзян у нацыянальнай дзяржаве следчымі, пры злачыннай змове [[Суддзя|суддзяў]] са следчымі, іх манаполіі на следства, вераломна парушэнне дзяржаўнымі службоўцамі правоў і свабоды грамадзян, крымінагеннай сітуацыі ў дзяржаўнай службе ад іх беспакаранасці, невыкананні "слугамі народа" сваіх абавязкаў - грамадзяне маюць права звяртацца ў [[Еўрапейскі суд па правах чалавека]] для сваёй абароны. |
||
== Правы == |
== Правы == |
Версія ад 13:48, 24 сакавіка 2011
Следчы - дзяржаўная службовая асоба органаў дзяржаўнай бяспекі, пракуратуры, унутраных спраў прызначаны ва ўстаноўленым законам парадку; ў адпаведнасці з спецыяльнасцю і адукацыяй, маральнымі якасцямі і кваліфікацый, станам здароўя і вопытам працы. Следчы - юрыдычная прафесія.
Задачы
Заданнем следчага з'яўляецца вытворчасць папярэдняга следства. Следчы кожнага органа (Міністэрства, ведамствы) мае па закону пэўную падследнасць - тэрытарыяльную і па відах злачынстваў, па катэгорыях абвінавачаных (так званая "юрысдыкцыя"). Да прыкладу,
- Справы аб злачынствах непаўналетніх - вядуць следчыя органаў унутраных спраў;
- Справы аб злачынствах вайскоўцаў - вядуць следчыя ваеннай пракуратуры;
- Справы аб злачынствах грамадзян паквапіўся на дзяржаўную таямніцу - вядуць следчыя дзяржаўнай бяспекі;
і г.д.. Ёсць следчыя ў асабовы важных справах і старэйшыя следчыя. Незалежна ад прыналежнасці да ведамству (міністэрству) усе следчыя маюць аднолькавыя працэсуальныя правы, вядуць папярэдняе следства (у адным і тым жа працэсуальным парадку), нагляд за выкананнем імі законаў ажыццяўляецца ў аднолькавым аб'ёме.
Абавязкі
- Следчы павінен поўна усебакова, аб'ектыўна расследаваць справу, прынятая да вытворчасці; ўсталяваць ўсе акалічнасці, якія ўваходзяць у прадмет даказвання, сабраць і праверыць з гэтай мэтай ўсе неабходныя доказы.
- Ён абавязаны ўсталяваць і прыцягнуць у якасці абвінавачаных асобаў, якія здзейснілі злачынства, усталяваць невінаватасць і рэабілітаваць асоб, не грунтоўна падазраецца ў здзяйсненні злачынства (прэзумпцыя невінаватасці), з'яўляючыся права ахоўнікаў ахоўваць правы грамадзян;
- прыняць меры да ліквідацыі абставінаў, якія спрыялі здзяйсненню злачынстваў.
- Прама ці ўскосна асабіста зацікаўлены ў зыходзе справы следчы павінен ухіліцца ад удзелу ў ім; у адваротным выпадку яму заяўляецца адвод. Адвод можа быць заяўлены і па матыву дапушчаных парушэнняў закона.
- Следчаму забаронена браць хабару, выконваць указанні парушаюць прафесійную этыку, усталёўваць асабістыя адносіны, падпадаць пад які-небудзь уплыў замінае справядліваму рашэнню справы ў карысць грамадзян. Так як, здзяйсненне правасуддзя судом залежыць ад справядлівага і прафесійнага адносіны следчага, у адваротным выпадку - правасуддзе і справядлівасць не супадаюць, аўтарытэт дзяржаўнасці падае ў грамадскай думцы.
- У выпадку заведама незаконнага арышту, прыцягнення загадзя невінаватага да крымінальнай адказнасці, прымусу да дачы паказанняў следчы нясе крымінальную адказнасць.
Пры парушэнні міжнародных правоў грамадзян у нацыянальнай дзяржаве следчымі, пры злачыннай змове суддзяў са следчымі, іх манаполіі на следства, вераломна парушэнне дзяржаўнымі службоўцамі правоў і свабоды грамадзян, крымінагеннай сітуацыі ў дзяржаўнай службе ад іх беспакаранасці, невыкананні "слугамі народа" сваіх абавязкаў - грамадзяне маюць права звяртацца ў Еўрапейскі суд па правах чалавека для сваёй абароны.
Правы
Следчы надзелены правамоцны
- па выкліку і забеспячэнню яўкі сведкаў, пацярпелых, экспертаў, спецыялістаў, законных прадстаўнікоў, абвінавачаных (падазраваных);
- па выпатрабавання дакументаў і прызначэнню рэвізій з экспертызамі;
- па вытворчасці следчых дзеянняў;
- правамоцны вырабляць затрыманне і ўжываць меры стрымання,
- а таксама прымаць меры забеспячэння грамадзянскага пазову і магчымасцяў канфіскацыі маёмасці;
- даваць абавязковыя даручэння і ўказанні органам дазнання аб вытворчасці следчых і вышуковых дзеянняў і аб удзеле ў іх;
- даручаць адпаведным следчым (калегам) вытворчасць следчых дзеянняў, па-за сваёй тэрыторыі падследнасці (юрысдыкцыі);
- ўсе рашэнні следчы прымае самастойна, за выключэннем тых выпадку, калі закон патрабуе санкцыі пракурора (да прыкладу - заключэнне пад варту, выманне карэспандэнцыі і праслухоўванне тэлефонных размоваў з уварваннем у сферу асабістым жыцці, сілком ператрус грамадзян і адбіранне асабістых рэчаў, атрыманне канфідэнцыйных звестак па банкаўскіх рахунках і медыцынскім установам аб грамадзянах, спыненне справы з кірункам у суд для прымянення мер, якія замяняюць крымінальнае пакаранне і да т.п.);
- пастановы следчага абавязковыя для ўсіх службовых асоб, грамадзян дзяржавы і замежнікаў які знаходзяцца на тэрыторыі гэтай дзяржавы;
- следчы выконвае ўказанні начальніка следчага аддзела і пракурора звязаныя з забеспячэннем законнасці, паўнаты, усебакова і аб'ектыўна папярэдняга следства (абскарджанне гэтых дзеянняў вышэйстаячаму пракурору не прыпыняе іх выканання);
- Указанні аб прыняцці рашэнняў аб далейшым напрамку следства, якія супярэчаць ўнутраным перакананні следчага (аб кваліфікацыі аб аб'ёме абвінавачванні, аб прад'яўленні абвінавачванні, аб накіраванні справы ў суд ліў яго спыненні);
- ён правамоцны пераправіць вышэйстаячаму пракурору без выканання разам са справай і сваімі пярэчаннямі. Пракурор або адмяняе гэтыя ўказанні, альбо перадае справа іншаму следчаму.
Глядзець таксама
Крыніцы
- с. 330, "Юридический энциклопедический словарь", гл. ред. А. Я. Сухарев, изд. "Советская энциклопедия", г. Москва, 1984 г.