Мёртвая мова: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1) (робат Мяняем: ar:لغة بائدة
EmausBot (размовы | уклад)
др r2.6.4) (робат Дадаем: eu:Hizkuntza hil
Радок 21: Радок 21:
[[eo:Mortinta lingvo]]
[[eo:Mortinta lingvo]]
[[es:Lengua muerta]]
[[es:Lengua muerta]]
[[eu:Hizkuntza hil]]
[[fa:زبان مرده]]
[[fa:زبان مرده]]
[[fi:Kuollut kieli]]
[[fi:Kuollut kieli]]

Версія ад 21:25, 13 красавіка 2011

Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненні да мовы, што не мае жывых носбітаў, для якіх бы яна з'яўлялася роднай.

Смерць мовы можа настаць у выпадку яе выцяснення іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амерыканскіх індзейцаў, якія былі выцесненыя англійскай, партугальскай і іспанскай мовамі каланізатараў.

Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, развіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай з'явы можа быць латынь, з якой развіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.

Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (латынь, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).

У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць "ажыць", як гэта здарылася з іўрытам.