Мёртвая мова: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.7.1) (робат Мяняем: ar:لغة بائدة |
др r2.6.4) (робат Дадаем: eu:Hizkuntza hil |
||
Радок 21: | Радок 21: | ||
[[eo:Mortinta lingvo]] |
[[eo:Mortinta lingvo]] |
||
[[es:Lengua muerta]] |
[[es:Lengua muerta]] |
||
[[eu:Hizkuntza hil]] |
|||
[[fa:زبان مرده]] |
[[fa:زبان مرده]] |
||
[[fi:Kuollut kieli]] |
[[fi:Kuollut kieli]] |
Версія ад 21:25, 13 красавіка 2011
Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненні да мовы, што не мае жывых носбітаў, для якіх бы яна з'яўлялася роднай.
Смерць мовы можа настаць у выпадку яе выцяснення іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амерыканскіх індзейцаў, якія былі выцесненыя англійскай, партугальскай і іспанскай мовамі каланізатараў.
Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, развіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай з'явы можа быць латынь, з якой развіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.
Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (латынь, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).
У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць "ажыць", як гэта здарылася з іўрытам.