Свіння свойская: Розніца паміж версіямі

?
Свойская свіння
?Свойская свіння
	;
Навуковая класіфікацыя
Царства:	Жывёлы
Тып:	Хордавыя
Клас:	Сысуны
Атрад:	Парнакапытныя
Сямейства:	Свінні
Род:	Свінні
Від:	Дзік
Падвід:	Свойская свіння
Навуковая назва
	Sus scrofa domestica Linnaeus, 1758
NCBI	9825

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 08:04, 27 красавіка 2011

Свойская свіння (Sus scrofa domesticus) — разнавіднасць дзіка, адамашненных чалавекам каля 7000 гадоў таму, (па некаторых даследаванняў — значна раней) і распаўсюджаная галоўным чынам у краінах Захаду, у Усходняй Азіі і ў Акіяніі. Здзічэлыя свінні (рэйзарбекі) сустракаюцца ў Паўночнай Амерыцы, у Аўстраліі і ў Новай Зеландыі.

Адрозніваюць мясны, беконны і сальны адкорм свіней. Свінні — жывёлы ўсёедныя. Яны добра засвойваюць як раслінныя, так і жывёльныя кармы і прадукты іх перапрацоўкі. Гэта павялічвае магчымасці іх развядзення пры розных кармавых умовах. Свінні ў 2 разы лепш, чым буйная рагатая жывёла, і ў 1,5-2 разы лепш, чым авечкі, выкарыстоўваюць пажыўныя рэчывы корму на прырост. На 1 кг прыросту жывой масы ім патрабуецца ўсяго 4-4,5 кармавой адзінкі. Яны маюць самы высокі забойны выхад прадукцыі: у маладняку пры жывой масе 80-100 кг ён складае 70-75%, пры жывой масе 100-120 кг — 76-80%, пры жывой масе 150 кг і больш — 80-85%.

Свінаматка за апарос дае 10-14 парасят. Перыяд цяжарнасці (супароснасці) — 114 дзён (магчымы адхіленні ад 102 да 128 дзён), лактацыі (3-4 тыдні). Палавая сталасць у свіней настае ў 6-7 мес., асемяненне магчыма ў 8,5-9 мес. Пры адкорме маладняк дасягае жывой масы 100 кг за 180-210 дзён.

Свінні вырошчваецца ў асноўным дзеля мяса. Сусветная вытворчасць свініны ў 2005 склаў 97,2 млн тон (па дадзеных Мінсельгаса ЗША).

Свініна мае высокую каларыйнасць, у параўнанні з мясам іншай жывёлы ў ёй менш вады (60-62%) і больш тлушчу (да 57%). Яе добра кансерваваць, а пры засольванні і вэнджанні яна не толькі не зніжае сваёй якасці, а становіцца яшчэ больш смачнай і каштоўнай у харчовых адносінах і прыгоднай для працяглага захоўвання.

Літаратура

Энцыклапедыя сельскага гаспадара. - Мн.: БелЭн, 1993.

@@ Радок 7: / Радок 7: @@
  | царства              = [[Жывёлы]]
  | падцарства           =
- | група вірусаў        =
- | раздзел              =
- | падраздзел           =
  | надтып               =
  | тып                  = [[Хордавыя]]
@@ Радок 20: / Радок 17: @@
  | падклас              =
  | інфраклас            =
- | надпарадак           =
- | парадак              =
- | падпарадак           =
- | інфрапарадак         =
  | надатрад             =
  | атрад                = [[Парнакапытныя]]
@@ Радок 31: / Радок 24: @@
  | сямейства            = [[Свінні]]
  | падсямейства         =
- | надтрыба             =
- | трыба                =
- | падтрыба             =
  | род                  = [[Свінні]]
  | падрод               =
@@ Радок 54: / Радок 44: @@
  | ncbi                 = 9825
  }}
-'''Свойская свіння''' (''Sus scrofa domesticus'') — разнавіднасць дзіка, адамашненных [[чалавек]]ам каля 7000 гадоў таму, (па некаторых даследаванняў — значна раней) і распаўсюджаная галоўным чынам у краінах Захаду, у Усходняй Азіі і ў Акіяніі. Здзічэлыя свінні (рэйзарбекі) сустракаюцца ў [[Паўночная Амерыка|Паўночнай Амерыцы]], у [[Аўстралія|Аўстраліі]] і ў [[Новая Зеландыя|Новай Зеландыі]].
+'''Свойская свіння''' (''Sus scrofa domesticus'') — разнавіднасць [[дзік]]а, адамашненных [[чалавек]]ам каля 7000 гадоў таму, (па некаторых даследаванняў — значна раней) і распаўсюджаная галоўным чынам у краінах Захаду, у Усходняй Азіі і ў Акіяніі. Здзічэлыя свінні (рэйзарбекі) сустракаюцца ў [[Паўночная Амерыка|Паўночнай Амерыцы]], у [[Аўстралія|Аўстраліі]] і ў [[Новая Зеландыя|Новай Зеландыі]].
+Адрозніваюць мясны, беконны і сальны адкорм свіней. Свінні — жывёлы ўсёедныя. Яны добра засвойваюць як раслінныя, так і жывёльныя кармы і прадукты іх перапрацоўкі. Гэта павялічвае магчымасці іх развядзення пры розных кармавых умовах. Свінні ў 2 разы лепш, чым буйная рагатая жывёла, і ў 1,5-2 разы лепш, чым авечкі, выкарыстоўваюць пажыўныя рэчывы корму на прырост. На 1 кг прыросту жывой масы ім патрабуецца ўсяго 4-4,5 кармавой адзінкі. Яны маюць самы высокі забойны выхад прадукцыі: у маладняку пры жывой масе 80-100 кг ён складае 70-75%, пры жывой масе 100-120 кг — 76-80%, пры жывой масе 150 кг і больш — 80-85%.
+Свінаматка за апарос дае 10-14 парасят. Перыяд цяжарнасці (супароснасці) — 114 дзён (магчымы адхіленні ад 102 да 128 дзён), лактацыі (3-4 тыдні). Палавая сталасць у свіней настае ў 6-7 мес., асемяненне магчыма ў 8,5-9 мес. Пры адкорме маладняк дасягае жывой масы 100 кг за 180-210 дзён.
 Свінні вырошчваецца ў асноўным дзеля мяса. Сусветная вытворчасць свініны ў 2005 склаў 97,2 млн тон (па дадзеных Мінсельгаса ЗША).
+Свініна мае высокую каларыйнасць, у параўнанні з мясам іншай жывёлы ў ёй менш вады (60-62%) і больш тлушчу (да 57%). Яе добра кансерваваць, а пры засольванні і вэнджанні яна не толькі не зніжае сваёй якасці, а становіцца яшчэ больш смачнай і каштоўнай у харчовых адносінах і прыгоднай для працяглага захоўвання.
+== Літаратура ==
+* Энцыклапедыя сельскага гаспадара. - Мн.: БелЭн, 1993.
 [[Катэгорыя:Парнакапытныя]]