Жак Касіні: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[File:Jacques Cassini.jpg|thumb|Жак Касіні]] '''Жак Касіні''' ({{lang-fr|Jacques Cassini}}; ([[18 лютага]] [[1677]]- [[15 красавіка]] [[1756]]) — [[Францыя|французскі]] астраном, сын Ж. Д. Касіні. |
[[File:Jacques Cassini.jpg|thumb|Жак Касіні]] '''Жак Касіні''' ({{lang-fr|Jacques Cassini}}; ([[18 лютага]] [[1677]]- [[15 красавіка]] [[1756]]) — [[Францыя|французскі]] астраном, сын Ж. Д. Касіні. |
||
== Біяграфія == |
|||
| ⚫ | |||
Нарадзіўся ў [[Парыжская абсерваторыя|Парыжскай абсерваторыі]], у 1691 скончыў Мазарыніеўскі калеж і з гэтага часу працаваў у Парыжскай абсерваторыі, якую ўзначаліў пасля смерці бацькі. |
|||
Асноўныя працы прысвечаны вызначэнню [[Фігура Зямлі|фігуры Зямлі]], вывучэнню [[Планета|планет]] і іх [[спадарожнік]]аў, камет. Дапамагаў бацьку ў астранамічных назіраннях і геадэзічных вымярэннях. У 1695 суправаджаў яго ў паездцы па [[Італія|Італіі]], затым наведаў [[Фландрыя|Фляндрыю]], [[Нідэрланды]], [[Англія|Англію]], дзе выканаў вялікую колькасць астранамічных і геадэзічных вымярэнняў. У 1700—1701 удзельнічаў у вымярэнні паўднёвай дугі [[Парыжскі мерыдыян|Парыжскага мэрыдыяна]]; у 1718 завяршыў вымярэнне паўночнай часткі гэтага мерыдыяна, давёўшы яго да [[Дзюнкерк]]а. У спрэчцы аб форме фігуры Зямлі займаў памылковую пазіцыю, лічачы яе выцягнутым [[Сфера|сфероідам]]. Прапанаваў метад вызначэння даўгаты з назіранняў [[Пакрыццё, астраномія|пакрыццяў зорак]] і планет [[Месяц, спадарожнік Зямлі|Месяцам]]. Вывучаў арбіты спадарожнікаў планет, будову [[Кольцы Сатурна|кольцаў Сатурна]]. Выканаў шмат назіранняў камет. Вывучаў [[Прыліў і адліў|марскія прылівы]]. Пасля адкрыцця [[Эдмунд Галей|Э. Галеям]] [[Уласны рух|уласных рухаў]] зорак першым пачаў іх вымярэнні. Быў перакананым [[картэзіянцы|картэзіянцам]] і праціўнікам [[Класічная тэорыя прыцягнення Ньютана|тэорыі сусветнага прыцягнення]], імкнуўся факты назіранняў інтэрпрэтаваць з дапамогай тэорыі віхроў. |
|||
Член [[Французская акадэмія навук|Парыжскай АН]] (1699), член [[Лонданскае каралеўскае таварыства|Лонданскага каралеўскага таварыства]] (1698). |
|||
У яго гонар названы кратэр на Месяцы і астэроід № 24102. |
|||
== Публікацыі == |
|||
* ''De la grandeur et de la figure de la terre'' (1720) |
|||
* ''Méthode de determiner si la terre est sphérique ou non'' (1738) |
|||
* ''Éléments d’astronomie'' (1740) |
|||
* ''Tables astronomiques du Soleil, de la Lune, des Planètes, Des Étoiles Fixes Et Des Satellites De Jupiter Et De Saturne'' (1740) |
|||
* ''Traité de la Comète qui a paru en décembre 1743 & en janvier, février & mars 1744'' avec [[Jean Philippe de Chéseaux]] |
|||
* ''Addition aux Tables astronomiques'' (1756) |
|||
== Літаратура == |
|||
* {{кніга|аўтар=Колчинский И.Г.,Корсунь А.А.,Родригес М.Г.| загаловак=Астрономы.Биографический справочник|месца=Киев|выдавецтва=Наукова думка|год=1986|}} |
|||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
[[Катэгорыя:Асобы]] |
||
[[Катэгорыя:Астраномы]] |
|||
[[Катэгорыя:Постаці французскай астраноміі]] |
|||
[[Катэгорыя:Людзі, у гонар якіх названы кратэр на Месяцы]] |
|||
[[Катэгорыя:Члены Французскай акадэміі навук]] |
|||
[[Катэгорыя:Члены Лонданскага каралеўскага таварыства]] |
|||
| ⚫ | |||
[[an:Jacques Cassini]] |
[[an:Jacques Cassini]] |
||
Версія ад 00:18, 17 мая 2011
Жак Касіні (фр.: Jacques Cassini; (18 лютага 1677- 15 красавіка 1756) — французскі астраном, сын Ж. Д. Касіні.
Біяграфія
Нарадзіўся ў Парыжскай абсерваторыі, у 1691 скончыў Мазарыніеўскі калеж і з гэтага часу працаваў у Парыжскай абсерваторыі, якую ўзначаліў пасля смерці бацькі.
Асноўныя працы прысвечаны вызначэнню фігуры Зямлі, вывучэнню планет і іх спадарожнікаў, камет. Дапамагаў бацьку ў астранамічных назіраннях і геадэзічных вымярэннях. У 1695 суправаджаў яго ў паездцы па Італіі, затым наведаў Фляндрыю, Нідэрланды, Англію, дзе выканаў вялікую колькасць астранамічных і геадэзічных вымярэнняў. У 1700—1701 удзельнічаў у вымярэнні паўднёвай дугі Парыжскага мэрыдыяна; у 1718 завяршыў вымярэнне паўночнай часткі гэтага мерыдыяна, давёўшы яго да Дзюнкерка. У спрэчцы аб форме фігуры Зямлі займаў памылковую пазіцыю, лічачы яе выцягнутым сфероідам. Прапанаваў метад вызначэння даўгаты з назіранняў пакрыццяў зорак і планет Месяцам. Вывучаў арбіты спадарожнікаў планет, будову кольцаў Сатурна. Выканаў шмат назіранняў камет. Вывучаў марскія прылівы. Пасля адкрыцця Э. Галеям уласных рухаў зорак першым пачаў іх вымярэнні. Быў перакананым картэзіянцам і праціўнікам тэорыі сусветнага прыцягнення, імкнуўся факты назіранняў інтэрпрэтаваць з дапамогай тэорыі віхроў.
Член Парыжскай АН (1699), член Лонданскага каралеўскага таварыства (1698).
У яго гонар названы кратэр на Месяцы і астэроід № 24102.
Публікацыі
- De la grandeur et de la figure de la terre (1720)
- Méthode de determiner si la terre est sphérique ou non (1738)
- Éléments d’astronomie (1740)
- Tables astronomiques du Soleil, de la Lune, des Planètes, Des Étoiles Fixes Et Des Satellites De Jupiter Et De Saturne (1740)
- Traité de la Comète qui a paru en décembre 1743 & en janvier, février & mars 1744 avec Jean Philippe de Chéseaux
- Addition aux Tables astronomiques (1756)
Літаратура
- Колчинский И.Г.,Корсунь А.А.,Родригес М.Г. Астрономы.Биографический справочник. — Киев: Наукова думка, 1986.