Моўная сістэматыка: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 2: | Радок 2: | ||
У аснове сістэматыкі моў ляжыць [[генетычная класіфікацыя моў]]: эвалюцыйна-генетычная групоўка з'яўляецца натуральнай, а не штучнай, яна досыць аб'ектыўная і ўстойлівая. Мэтай моўнай сістэматыкі з'яўляецца стварэнне адзінай стройнай сістэмы моў свету на аснове вылучэння сістэмы лінгвістычных таксонаў і адпаведных назваў, выбудаваных па пэўных правілах (лінгвістычная наменклатура). Тэрміны «сістэматыка» і «таксаномія» часта выкарыстоўваюць як сінонімы. |
У аснове сістэматыкі моў ляжыць [[генетычная класіфікацыя моў]]: эвалюцыйна-генетычная групоўка з'яўляецца натуральнай, а не штучнай, яна досыць аб'ектыўная і ўстойлівая. Мэтай моўнай сістэматыкі з'яўляецца стварэнне адзінай стройнай сістэмы моў свету на аснове вылучэння сістэмы лінгвістычных таксонаў і адпаведных назваў, выбудаваных па пэўных правілах (лінгвістычная наменклатура). Тэрміны «сістэматыка» і «таксаномія» часта выкарыстоўваюць як сінонімы. |
||
Асноўнымі верхнімі ўзроўнямі (таксонамі) сістэматыкі з'яўляюцца: [[моўная сям'я|сям'я]], [[моўная галіна|галіна]], [[моўная група|група]]. Пры неабходнасці колькасць таксонаў можа павялічвацца за кошт дадання прыставак ''над-'' і ''пад-'', напрыклад: падсям'я, надгрупа. Таксама можа выкарыстоўвацца тэрмін зона, часта для пазначэння не генетычных, а хутчэй ареальных або парафілетычных груповак. |
|||
[[Катэгорыя:Мовы]] |
[[Катэгорыя:Мовы]] |
Версія ад 16:25, 28 мая 2011
Моўная сістэматыка — дапаможная дысцыпліна, якая дапамагае упарадкаваць аб'екты вывучэння лінгвістыкі — мовы, дыялекты і групы моў.
У аснове сістэматыкі моў ляжыць генетычная класіфікацыя моў: эвалюцыйна-генетычная групоўка з'яўляецца натуральнай, а не штучнай, яна досыць аб'ектыўная і ўстойлівая. Мэтай моўнай сістэматыкі з'яўляецца стварэнне адзінай стройнай сістэмы моў свету на аснове вылучэння сістэмы лінгвістычных таксонаў і адпаведных назваў, выбудаваных па пэўных правілах (лінгвістычная наменклатура). Тэрміны «сістэматыка» і «таксаномія» часта выкарыстоўваюць як сінонімы.
Асноўнымі верхнімі ўзроўнямі (таксонамі) сістэматыкі з'яўляюцца: сям'я, галіна, група. Пры неабходнасці колькасць таксонаў можа павялічвацца за кошт дадання прыставак над- і пад-, напрыклад: падсям'я, надгрупа. Таксама можа выкарыстоўвацца тэрмін зона, часта для пазначэння не генетычных, а хутчэй ареальных або парафілетычных груповак.