Трыганаметрыя: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 26: Радок 26:
<br clear="both" />
<br clear="both" />


Функцыі <math>sin(\alpha)</math> і <math>cos(\alpha)</math> вызначаныя на ўсём <math>\mathbb{R}</math>, [[вобласць значэнняў]] [-1,1] і [[пэрыяд]] <math>2\pi</math>. Функцыя <math>tg(\alpha)</math> не вызначана на <math>{{\pi*n}}</math>, <math>n\in\mathbb{Z}</math>, а функцыя <math>ctg(\alpha)</math> не вызначана на <math>{{\pi*n+\pi/2}}</math>, <math>n\in\mathbb{Z}</math>, і абедзве маюць вобласць значэнняў <math>\mathbb{R}</math> і перыяд <math>\pi</math>.
Функцыі <math>sin(\alpha)</math> і <math>cos(\alpha)</math> вызначаныя на ўсём <math>\mathbb{R}</math>, [[вобласць значэнняў]] [-1,1] і [[перыяд]] <math>2\pi</math>. Функцыя <math>tg(\alpha)</math> не вызначана на <math>{{\pi*n}}</math>, <math>n\in\mathbb{Z}</math>, а функцыя <math>ctg(\alpha)</math> не вызначана на <math>{{\pi*n+\pi/2}}</math>, <math>n\in\mathbb{Z}</math>, і абедзве маюць вобласць значэнняў <math>\mathbb{R}</math> і перыяд <math>\pi</math>.


== Зваротныя трыганаметрычныя функцыі ==
== Зваротныя трыганаметрычныя функцыі ==

Версія ад 16:36, 5 чэрвеня 2011

Шаблон:Вызнч (грэч. "трыганон" трохвугольнік + "мятрэзіс" вымярэнне), раздзел матэматыкі пра суадносіны бакоў і вуглоў у трохвугольніку. Асноўная задача трыганаметрыі - "рашэнне трохвугольніка", г.зн., вылічэнне невядомых велічынь паводле вядомых.

Гісторыя

Вытокі трыганаметрыі бяруць пачатак у старажытным Егіпце, Вавілоне і даліне Інда больш 3000 гадоў назад. Індыйскія матэматыкі былі першапраходцамі ва ўжыванні алгебры і трыганаметрыі да астранамічных вылічэнняў. Лагадха — адзіны з самых старажытных вядомых сёння матэматык, які карыстаўся геаметрыёй і трыганамэтрыёй ў сваёй кнізе «Джьетыша-веданга» («Jyotisa Vedanga»), бо́льшая частка прац якога была знішчаная замежнымі захопнікамі.

Грэцкі матэматык Клаўдзій Пталамей таксама ўнёс вялікі ўклад у развіццё трыганаметрыі.

Трыганаметрычныя функцыі

Асноўны артыкул: Уласцівасці трыганаметрычных функцый

Адзінкавая акружнасць

Возьмем адзінкавую акружнасць на плоскасці (цэнтр у пачатку адліку, радыус 1). Правядзем прамень з пачатка адліку і будзем адлічваць велічыню вугла ад дадатнага праменя восі супраць гадзіннікавай стрэлкі. Велічыню можна лічыць у градусах, радыянах ці градах. Мы будзем разглядваць у градусах. Няхай пунктам скрыжавання з адзінкавай акружнасцю будзе . Тады па азначэнні:

  • функцыя косінус будзе абсцысай ,
  • функцыя сінус будзе ардынатай
  • функцыя тангенс будзе дзеллю ардынаты і яе абсцысы:
  • функцыя катангенс будзе дзеллю абсцысы і яе ардынаты:
  • функцыя секанс будзе дзеллю
  • функцыя касеканс будзе дзеллю
Графік функцыі y = sin(x)
Графік функцыі y = cos(x)


Функцыі і вызначаныя на ўсём , вобласць значэнняў [-1,1] і перыяд . Функцыя не вызначана на , , а функцыя не вызначана на , , і абедзве маюць вобласць значэнняў і перыяд .

Зваротныя трыганаметрычныя функцыі

Функцыя, зваротная да

  • завецца арксінус
  • завецца арккосінус
  • завецца арктангенс
  • завецца арккатангенс

Асноўныя трыганаметрычныя тоеснасці

Асноўны артыкул: Трыганаметрычныя формулы

Асноўная трыганаметрычная тоеснасць .

Формула косінуса сумы:

Формула косінуса рознасці:

Формула сінуса сумы:

Формула сінуса рознасці:

Трыганаметрычныя функцыі комплекснай зменнай

y = sin(x) на комплекснай плоскасці

Раскладзем функцыі і ў рад Тэйлара:

- і вызначым трыганаметрычныя функцыі комплекснай зменнай :

Большасць уласцівасцей гэтых функцыяў для сапраўднай зменнай распаўсюджваецца і на комплексную зменную. Але на комплекснай плоскасці іх вобласць значэнняў - усё .

Ужыванне

Трыганаметрычныя вылічэнні ўжываюцца практычна ва ўсіх абласцях геаметрыі, фізікі і інжынерыі.

Глядзі таксама

Сферычная трыганаметрыя

Эліптычная трыганаметрыя

Гіпербалічная трыганаметрыя

Літаратура

Я.Я. Выгодский «Справочник по элементарной математике»

Ю.Ю. Громов, Н.А. Земской, О.Г. Иванова и др. «Тригонометрия»

И.И. Привалов «Введение в теорию функций комплексного переменного»