Вялікі шаўковы шлях: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 08:05, 14 ліпеня 2011

Вялікі шаўковы шлях (тэрмін уведзены нямецкім географам Рыхтгофенам у 1877; кіт.: 絲綢之路, узб.: Буюк Ипак Йўли, каз.: Жібек Жолы, перс.: جاده ابریشم, араб. طريق الحرير‎‎, хіндзі: रेशम मार्ग) — у старажытнасці і сярэднявечча караванная дарога з Кітая ў краіны Сярэдняй і Пярэдняй Азіі. Адкрыты ў 2 стагоддзі да н.э. Вёў з Сіяня праз Ланьчжоў у Дуньхуань, дзе раздвойваўся: паўночная дарога праходзіла праз Турфан, перасякала Памір і ішла ў Фергану і казахскі стэп, паўднёвая — паўз возера Лабнор па паўднёвай ускраіне пустыні Такла-Макан праз Яркенд і паўднёвы Памір вяла ў Бактрыю, а адтуль — у Парфію, Індыю і на Блізкі Усход.

Узнік па ініцыятыве кітайцаў, якія шукалі пародзістых коней для свайго войска. У якасці тавара для абмену прадстаўлены шоўк, фарфор, іншая кітайская прадукцыя. Адыграў значную ролю ў развіцці эканамічных і культурных сувязей народаў Пярэдняй Азіі, Сярэдняй Азіі і Кітая.

Шаблон:Link FA

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Image:Transasia trade routes 1stC CE gr2.png|right|thumb|300px|Вялікі шоўкавы шлях у 1 стагоддзі]]
-'''Вялікі шоўкавы шлях''' (тэрмін уведзены нямецкім географам [[Фердынанд фон Рыхтгофен|Рыхтгофенам]] у [[1877]];  {{lang-zh|絲綢之路}}, {{lang-uz|Буюк Ипак Йўли}}, {{lang-kk|Жібек Жолы}}, {{lang-fa|جاده ابریشم}}, {{lang-ar|طريق الحرير}}, {{lang-hi|रेशम मार्ग}}) — у старажытнасці і [[сярэднявечча]] [[караван]]ная дарога з Кітая ў краіны [[Сярэдняя Азія|Сярэдняй]] і [[Пярэдняя Азія|Пярэдняй Азіі]]. Адкрыты ў [[2 стагоддзе да н.э.|2 стагоддзі да н.э.]] Вёў з Сіяня праз Ланьчжоў у Дуньхуань, дзе раздвойваўся: паўночная дарога праходзіла праз Турфан, перасякала [[Памір]] і ішла ў Фергану і казахскі стэп, паўднёвая — паўз возера [[возера Лабнор|Лабнор]] па паўднёвай ускраіне пустыні [[пустыня Такла-Макан|Такла-Макан]] праз Яркенд і паўднёвы Памір вяла ў [[Бактрыя|Бактрыю]], а адтуль — у [[Парфія|Парфію]], [[Індыя|Індыю]] і на [[Блізкі Усход]].
+'''Вялікі шаўковы шлях''' (тэрмін уведзены нямецкім географам [[Фердынанд фон Рыхтгофен|Рыхтгофенам]] у [[1877]];  {{lang-zh|絲綢之路}}, {{lang-uz|Буюк Ипак Йўли}}, {{lang-kk|Жібек Жолы}}, {{lang-fa|جاده ابریشم}}, {{lang-ar|طريق الحرير}}, {{lang-hi|रेशम मार्ग}}) — у старажытнасці і [[сярэднявечча]] [[караван]]ная дарога з Кітая ў краіны [[Сярэдняя Азія|Сярэдняй]] і [[Пярэдняя Азія|Пярэдняй Азіі]]. Адкрыты ў [[2 стагоддзе да н.э.|2 стагоддзі да н.э.]] Вёў з Сіяня праз Ланьчжоў у Дуньхуань, дзе раздвойваўся: паўночная дарога праходзіла праз [[Турфан]], перасякала [[Памір]] і ішла ў Фергану і казахскі стэп, паўднёвая — паўз [[возера Лабнор]] па паўднёвай ускраіне пустыні [[пустыня Такла-Макан|Такла-Макан]] праз Яркенд і паўднёвы Памір вяла ў [[Бактрыя|Бактрыю]], а адтуль — у [[Парфія|Парфію]], [[Індыя|Індыю]] і на [[Блізкі Усход]].
 Узнік па ініцыятыве кітайцаў, якія шукалі пародзістых коней для свайго войска. У якасці тавара для абмену прадстаўлены шоўк, фарфор, іншая кітайская прадукцыя. Адыграў значную ролю ў развіцці эканамічных і культурных сувязей народаў Пярэдняй Азіі, Сярэдняй Азіі і Кітая.