Ракытніўскі раён: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
арфаграфія, стылявыя змены
Радок 51: Радок 51:
}}
}}


'''Ракітнаўскі раён''' ({{lang-uk|Рокитнівський район}}) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на поўначы [[Ровенская вобласць|Ровенскай вобласці]] [[Украіна|Ўкраіны]]. Адміністрацыйны цэнтр — [[пасёлак гарадзкога тыпу|мястэчка]] [[Ракітнае (Ровенская вобласць)|Ракітнае]].
'''Ракітнаўскі раён''' ({{lang-uk|Рокитнівський район}}) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на поўначы [[Ровенская вобласць|Ровенскай вобласці]] [[Украіна|Украіны]]. Адміністрацыйны цэнтр — [[пасёлак гарадскога тыпу|пасёлак]] [[Пасёлак Ракітнае|Ракітнае]].


Мяжуе на поўначы з [[Пінскі раён|Пінскім раёнам]] [[Беларусь|Беларусі]].
Мяжуе на поўначы з [[Пінскі раён|Пінскім раёнам]] [[Беларусь|Беларусі]].


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Першыя паселішчы на тэрыторыі раёна згадваюцца ў апісанні ўласнасці ўкраінскіх магнатаў сярэдзіны [[16 стагоддзе|16 стагоддзя]]. З часу заснавання і да [[1922]] году паселішча было вядомае як Ахотнікава. Паходжанне гэтай назвы найперш звязвалі з імем уласніка земляў. Новы этап развіцьця паселішча пачаўся ў 1888 годзе, калі бэльгіец Розэнбэрг выкупіў невялікую [[дзялянка|дзялянку]] з кварцавымі пяскамі у ваколіцы сяла Ракітнае. Гэтыя пяскі былі прыдатныя для шкловарэньня, а таму тут былі ўсе неабходныя ўмовы стварыць, няхай і прымітыўную, але дзейную [[Гута (прадпрыемства)|гуту]]. Гэта зрабілася штуршком для хуткага разьвіцьця паселішча, і ў выніку ў 1898 годзе быў заснаваны шклозавод.
Першыя паселішчы на тэрыторыі раёна згадваюцца ў апісанні ўласнасці ўкраінскіх магнатаў сярэдзіны [[16 стагоддзе|16 стагоддзя]]. З часу заснавання і да [[1922]] году паселішча было вядомае як Ахотнікава. Паходжанне гэтай назвы найперш звязвалі з імем уласніка земляў. Новы этап развіцьця паселішча пачаўся ў 1888 годзе, калі бэльгіец Розэнбэрг выкупіў невялікую [[дзялянка|дзялянку]] з кварцавымі пяскамі у ваколіцы сяла Ракітнае. Гэтыя пяскі былі прыдатныя для шкловарэньня, а таму тут былі ўсе неабходныя ўмовы стварыць, няхай і прымітыўную, але дзейную [[Гута, прадпрыемства|гуту]]. Гэта зрабілася штуршком для хуткага разьвіцьця паселішча, і ў выніку ў 1898 годзе быў заснаваны шклозавод.


У 1900 праз раён была пракладзеная чыгунка [[Кіеў]]—[[Ковель]]. Каляіна праходзіла праз паселішча, і такім чынам з`явілася чыгуначная станцыя «Ракітнае» («{{lang-uk|Рокитне}}»), што станоўча сказалася на разьвіцці прамысловасці ў краі. Паводле [[Рыжскі мірны дагавор 1921|Рыжскай мірнай дамовы]] Ахотнікава адыйшло да [[Польшча|Польшчы]]. Праз год паселішча было перайменаванае ў Ракітнае, а чыгутачная станцыя атрымала назву Ракітнае-Валынскае («{{lang-uk|Рокитне-Волинське}}»).
У 1900 праз раён была пракладзеная чыгунка [[Кіеў]]—[[Ковель]]. Каляіна праходзіла праз паселішча, і такім чынам з`явілася чыгуначная станцыя «Ракітнае» («{{lang-uk|Рокитне}}»), што станоўча сказалася на разьвіцці прамысловасці ў краі. Паводле [[Рыжскі мірны дагавор 1921|Рыжскай мірнай дамовы]] Ахотнікава адыйшло да [[Польшча|Польшчы]]. Праз год паселішча было перайменаванае ў Ракітнае, а чыгуначная станцыя атрымала назву Ракітнае-Валынскае («{{lang-uk|Рокитне-Волинське}}»).


У верасні 1939 году Ракітнае ў складзе [[Заходняя Ўкраіна|Заходняй Украіны]] было далучанае да [[Украінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|УССР]], а праз год, у студзені [[1940]] году паселішча зрабілася раённым цэнтрам.
У верасні 1939 году Ракітнае ў складзе [[Заходняя Украіна|Заходняй Украіны]] было далучанае да [[Украінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|УССР]], а праз год, у студзені [[1940]] году паселішча зрабілася раённым цэнтрам.


== Цікавыя факты ==
== Цікавыя факты ==
* Ракітнаўскі раён з`яўляецца адзіным раёнам ва Ўкраіне, дзе [[беларусы]] займаюць другое месца па колькасці насельніцтва (15,4% згодна з вынікамі Ўсеўкраінскага перапісу насельніцтва [[2001]] году).<ref>[http://www.ukrcensus.gov.ua/results/general/nationality/rivne/ Про кількість та склад населення Рівненської області за підсумками Всеукраїнського перепису населення 2001 року] // Всеукраїнський перепис населення 2001</ref>
* Ракітнаўскі раён з`яўляецца адзіным раёнам ва Украіне, дзе [[беларусы]] займаюць другое месца па колькасці насельніцтва (15,4 % згодна з вынікамі Ўсеўкраінскага перапісу насельніцтва [[2001]] году).<ref>[http://www.ukrcensus.gov.ua/results/general/nationality/rivne/ Про кількість та склад населення Рівненської області за підсумками Всеукраїнського перепису населення 2001 року] // Всеукраїнський перепис населення 2001</ref>


== Крыніцы ==
{{зноскі}}
{{зноскі}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* Барыс Тумар. [http://www.nn.by/2000/43/08.htm Беларуская Ўскраіна] // [[Наша Ніва]] № 43 (200), 23—30 кастрычніка 2000
* Барыс Тумар. [http://www.nn.by/2000/43/08.htm Беларуская Ўскраіна] // [[Наша Ніва]] № 43 (200), 23—30 кастрычніка 2000


== У Сеціве ==
== Вонкавыя спасылкі ==
* [http://www.rv.gov.ua/sitenew/rokytnivsk Ракітнаўская раённая дзяржаўная адміністрацыя]{{ref-uk}}
* [http://www.rv.gov.ua/sitenew/rokytnivsk Ракітнаўская раённая дзяржаўная адміністрацыя]{{ref-uk}}



Версія ад 15:33, 27 жніўня 2011

Ракытніўскі раён
Рокитнівський район
Герб[d] Сцяг[d]
Герб[d] Сцяг[d]
Краіна  Украіна
Статус раён
Уваходзіць у Ровенская вобласць
Адміністрацыйны цэнтр
Дата ўтварэння 20 студзеня 1940
Насельніцтва (2001) 52 тыс.чал
Нацыянальны склад украінцы — 83,6%
беларусы — 15,4%
расейцы — 0,4%
палякі — 0,4%.
Плошча 2 350 км²
Ракытніўскі раён на карце
Часавы пояс UTC+2 і UTC+03:00
Афіцыйны сайт
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ракітнаўскі раён (укр.: Рокитнівський район) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на поўначы Ровенскай вобласці Украіны. Адміністрацыйны цэнтр — пасёлак Ракітнае.

Мяжуе на поўначы з Пінскім раёнам Беларусі.

Гісторыя

Першыя паселішчы на тэрыторыі раёна згадваюцца ў апісанні ўласнасці ўкраінскіх магнатаў сярэдзіны 16 стагоддзя. З часу заснавання і да 1922 году паселішча было вядомае як Ахотнікава. Паходжанне гэтай назвы найперш звязвалі з імем уласніка земляў. Новы этап развіцьця паселішча пачаўся ў 1888 годзе, калі бэльгіец Розэнбэрг выкупіў невялікую дзялянку з кварцавымі пяскамі у ваколіцы сяла Ракітнае. Гэтыя пяскі былі прыдатныя для шкловарэньня, а таму тут былі ўсе неабходныя ўмовы стварыць, няхай і прымітыўную, але дзейную гуту. Гэта зрабілася штуршком для хуткага разьвіцьця паселішча, і ў выніку ў 1898 годзе быў заснаваны шклозавод.

У 1900 праз раён была пракладзеная чыгунка КіеўКовель. Каляіна праходзіла праз паселішча, і такім чынам з`явілася чыгуначная станцыя «Ракітнае» («укр.: Рокитне»), што станоўча сказалася на разьвіцці прамысловасці ў краі. Паводле Рыжскай мірнай дамовы Ахотнікава адыйшло да Польшчы. Праз год паселішча было перайменаванае ў Ракітнае, а чыгуначная станцыя атрымала назву Ракітнае-Валынскае («укр.: Рокитне-Волинське»).

У верасні 1939 году Ракітнае ў складзе Заходняй Украіны было далучанае да УССР, а праз год, у студзені 1940 году паселішча зрабілася раённым цэнтрам.

Цікавыя факты

  • Ракітнаўскі раён з`яўляецца адзіным раёнам ва Украіне, дзе беларусы займаюць другое месца па колькасці насельніцтва (15,4 % згодна з вынікамі Ўсеўкраінскага перапісу насельніцтва 2001 году).[1]

Зноскі

Літаратура

У Сеціве