Харон (спадарожнік Плутона): Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др r2.6.4) (робат змяніў: id:Charon (satelit) |
||
Радок 42: | Радок 42: | ||
[[hr:Haron (mjesec)]] |
[[hr:Haron (mjesec)]] |
||
[[hu:Charon (hold)]] |
[[hu:Charon (hold)]] |
||
[[id:Charon ( |
[[id:Charon (satelit)]] |
||
[[it:Caronte (astronomia)]] |
[[it:Caronte (astronomia)]] |
||
[[ja:カロン (衛星)]] |
[[ja:カロン (衛星)]] |
Версія ад 17:41, 30 жніўня 2011
Харо́н (134340 I) — спадарожнік Плутона (па іншай версіі — меншы кампанент падвойнай карлікавай планетнай сістэмы Плутон-Харон). Названы ў гонар Харона — перавозніка душ мёртвых праз раку Стыкс у старажытнагрэчаскай міфалогіі.
Харон быў адкрыты амэрыканскім астрафізікам Дж. Крысці (James W. Christy) 22 чэрвеня 1978 на здымку, атрыманым у Ваенна-марской абсерваторыі ЗША, Флагстаф, Арызона.
Характарыстыкі
Харон размешчаны ў 19 640 км ад цэнтра Плутона; арбіта нахіленая на 55° да экліптыкі. Дыяметр Харона 1212±16 км, маса — 1,9×1021 кг, шчыльнасць — 1,72 1,72 г/см³ (3) ([1]). Адзін абарачэнне Харона займае 6,387 сутак (з прычыны прыліўнога тармажэння ён супадае з перыядам кручэння Плутона), таму Плутон і Харон заўсёды звернутыя адзін да аднаго адным і тым жа бокам.
Адкрыццё Харона дазволіла астраномам больш дакладна вылічыць масу Плутона. Асаблівасці арбіт вонкавых спадарожнікаў паказваюць, што маса Харона складае прыблізна 11,65 % масы Плутона.
Харон прыкметна цямней Плутона. Падобна, што гэтыя аб'екты істотна адрозніваюцца па складзе. У то час як Плутон пакрыты азотным лёдам, Харон пакрыты вадзяным лёдам, і яго паверхня мае больш нейтральны колер. У цяперашні час лічаць, што сістэма Плутон—Харон утварылася ў выніку сутыкненні незалежна сфармаваных Плутона і прота-Харона, сучасны Харон утварыўся з асколкаў, выкінутых на арбіту вакол Плутона, пры гэтым таксама маглі ўтварыцца некаторыя аб'екты пояса Койпера.