Гейдэльбергскі чалавек: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[File:Homo heidelbergensis (10233446).jpg|thumb|Рэканструкцыя аблічча Гейдэльбергскага чалавека]] |
[[File:Homo heidelbergensis (10233446).jpg|thumb|Рэканструкцыя аблічча Гейдэльбергскага чалавека]] |
||
'''Гейдэльбергскі чалавек''' (''Homo heidelbergensis'') — выкапнёвы від [[чалавек|людзей]], еўрапейская разнавіднасць чалавека прамаходзячага (роднасны да ўсходнеазіяцкага сінантропа і інданезійскага |
'''Гейдэльбергскі чалавек''' (''Homo heidelbergensis'') — выкапнёвы від [[чалавек|людзей]], еўрапейская разнавіднасць чалавека прамаходзячага (роднасны да ўсходнеазіяцкага сінантропа і інданезійскага пітэкантрапа), жыў у Еўропе (ад Іспаніі і Брытаніі да [[Беларусь|Беларусі]]<ref>[http://minsk-old-new.com/minsk-2987-ru.htm И в Минске были мамонты]</ref>) 800-345 тыс . гадоў таму. Хутчэй за ўсё, з'яўляецца нашчадкам еўрапейскага ''Homo antecessor'' (да пераходнай формы можна аднесці ''Homo cepranensis'') і непасрэдным папярэднікам [[неандэрталец|неандэртальца]]. |
||
Першая знаходка датуецца [[1907]] годам, калі блізу горада [[Гейдэльберг]]а была выяўленая сківіца, падобная да малпавай, але з зубамі падобнымі на велізарныя зубы чалавека. Апісана і вылучаная ў асобны від прафесарам А. Шэтэнзакам. Узрост знаходкі быў вызначаны ў 400 тыс. гадоў. Культура знойдзенай паблізу зброі (каменныя секлы і адшчэпы) ахарактарызаваная як шэльская. Шэнінгерскія дзіды дазваляюць выказаць здагадку, што гейдэльбергскія людзі палявалі з дапамогай драўляных копій нават на сланоў, аднак мяса елі сырым, бо слядоў [[агонь|агню]] на стаянках не выяўлена. |
Першая знаходка датуецца [[1907]] годам, калі блізу горада [[Гейдэльберг]]а была выяўленая сківіца, падобная да малпавай, але з зубамі падобнымі на велізарныя зубы чалавека. Апісана і вылучаная ў асобны від прафесарам А. Шэтэнзакам. Узрост знаходкі быў вызначаны ў 400 тыс. гадоў. Культура знойдзенай паблізу зброі (каменныя секлы і адшчэпы) ахарактарызаваная як шэльская. Шэнінгерскія дзіды дазваляюць выказаць здагадку, што гейдэльбергскія людзі палявалі з дапамогай драўляных копій нават на сланоў, аднак мяса елі сырым, бо слядоў [[агонь|агню]] на стаянках не выяўлена. |
||
Версія ад 15:40, 31 жніўня 2011
.jpg){kind=link}
Гейдэльбергскі чалавек (Homo heidelbergensis) — выкапнёвы від людзей, еўрапейская разнавіднасць чалавека прамаходзячага (роднасны да ўсходнеазіяцкага сінантропа і інданезійскага пітэкантрапа), жыў у Еўропе (ад Іспаніі і Брытаніі да Беларусі[1]) 800-345 тыс . гадоў таму. Хутчэй за ўсё, з'яўляецца нашчадкам еўрапейскага Homo antecessor (да пераходнай формы можна аднесці Homo cepranensis) і непасрэдным папярэднікам неандэртальца.
Першая знаходка датуецца 1907 годам, калі блізу горада Гейдэльберга была выяўленая сківіца, падобная да малпавай, але з зубамі падобнымі на велізарныя зубы чалавека. Апісана і вылучаная ў асобны від прафесарам А. Шэтэнзакам. Узрост знаходкі быў вызначаны ў 400 тыс. гадоў. Культура знойдзенай паблізу зброі (каменныя секлы і адшчэпы) ахарактарызаваная як шэльская. Шэнінгерскія дзіды дазваляюць выказаць здагадку, што гейдэльбергскія людзі палявалі з дапамогай драўляных копій нават на сланоў, аднак мяса елі сырым, бо слядоў агню на стаянках не выяўлена.
Выяўленне слядоў Гейдэльбергскім чалавека на поўдні Італіі дазволіла навукоўцам зрабіць выснову, што ён быў прамаходзячы, а яго рост не перавышаў 1,5 м.