Нарвская трыумфальная брама: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 18: | Радок 18: | ||
* {{кніга|аўтар=Гусаров А.Ю.|загаловак=Памятники воинской славы Петербурга|месца=СПб|год=2010|isbn=978-5-93437-363-5}} |
* {{кніга|аўтар=Гусаров А.Ю.|загаловак=Памятники воинской славы Петербурга|месца=СПб|год=2010|isbn=978-5-93437-363-5}} |
||
{{Стваральнікі Нарвских брамы}} |
|||
{{Славутасці Санкт-Пецярбурга}} |
{{Славутасці Санкт-Пецярбурга}} |
||
Версія ад 20:48, 3 лістапада 2011
Культурная спадчына Расійскай Федэрацыі, аб'ект № 7810230000 |
59°54′03″ пн. ш. 30°16′26″ у. д.HGЯO
Нарвскія трыумфальныя вароты — помнік архітэктуры стылю ампір ў Санкт-Пецярбургу. Размешчаны на плошчы стачак паблізу станцыі метро «нарвскага».
Трыумфальныя вароты пабудаваныя ў 1827-1834 (архітэктар Васіль Стасаў, скульптары С. С. Піменаў, У. І. Дэмут-Маліноўскі (калясніца ў групе Славы, постаці воінаў і двух коней), П. К. Клод (першая сур'ёзная праца) у памяць пра герояў Айчыннай вайны 1812 года. Вышыня больш за 30 м, шырыня 28 м, шырыня пралёта больш за 8 м, вышыня пралёта 15 м.
Этапы рэстаўрацыі
Эфектная спачатку медзь, ужо праз некалькі гадоў пасля адкрыцця ва ўмовах пецярбургскага клімату стала карадзіраваць. Да канца XIX стагоддзя вароты рэстаўравалі, замяніўшы медныя лісты на жалезныя, што толькі ўзмацніла карозію. У 1925 была пачатая новая рэстаўрацыя, аднак яе перапыніла Вялікая Айчынная вайна, падчас якой вароты моцна пацярпелі ад артабстрэлаў і бамбёжак. Пасля вайны вароты рэстаўраваўся яшчэ тройчы: 1949-51, 1979-80, 2002-2003. З 1987 года ў верхняй частцы варот адкрыты музей, у якім прадстаўлена атрыбутыка Айчыннай вайны 1812 года, праводзяцца тэматычныя выставы.
Спасылкі
Нарвская трыумфальная брама на Вікісховішчы |
Літаратура
- Гусаров А.Ю. Памятники воинской славы Петербурга. — СПб, 2010. — ISBN 978-5-93437-363-5.