Беноца Гоцалі

Беноца Гоцалі, Аўтапартрэт

Беноца ГОЦАЛІ, сапр. ды Лезе ды Сандра (Benozzo Gozzoli, Benozzo di Lese di Sandro; 1420, г. Фларэнцыя, Італія — 1497) — італьянскі жывапісец эпохі ранняга Адраджэння.

Вучыўся ў Л. Гіберці і Анджэліка. Працаваў у Фларэнцыі, Пізе і іншых гарадах Італіі.

У вялікіх фрэскавых цыклах (сцэны з жыцця св. Аўгусціна ў царкве Сант-Агасціна ў Сан-Джыміньяна, 1463-67; фрэска «Шэсце вешчуноў» у капэле палаца Медычы-Рыкардзі ў Фларэнцыі, 1459) спалучаў паэтычна-казачную, па сутнасці свецкую трактоўку сюжэтаў і тонкасць жывога назірання з «дывановасцю» кампазіцыі, умоўнасцю прасторавых вырашэнняў, дэкаратыўнай маляўнічасцю каларыту.