Аляксей Аляксеевіч Наседкін

Аляксей Аляксеевіч Наседкін
Аляксей Аляксеевіч Наседкін
	22 мая 1938 — 17 снежня 1938
Папярэднік	Барыс Берман
Пераемнік	Лаўрэнцій Цанава
Нараджэнне	18 лютага 1897; Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	26 студзеня 1940 (42 гады)
Партыя	УКП(б)
Дзейнасць	ваенны, палітык
Ваенная служба
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	НКУС
Званне
Бітвы	Грамадзянская вайна ў Расіі;
	Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
	Ганаровы супрацоўнік дзяржбяспекі

Аляксе́й Аляксе́евіч Насе́дкін (6 лютага 1897, в. Маўрына, Растоўскі павет, Яраслаўская губерня (па іншых звестках у Маскве) — 26 студзеня 1940) — Народны камісар унутраных спраў БССР (1938).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Рускі. Адукацыя вышэйшая. Скончыў Інстытут чырвонай прафесуры. Пасля выключэння за няплату з Маскоўскага камерцыйнага вучылішча (1913 год) працаваў электраманцёрам у Маскоўскім электрычным таварыстве і на фабрыцы «Флетчэр», прымаў удзел у Кастрычніцкім паўстанні ў Маскве ў 1917 годзе ў складзе атрада барацьбы з юнкерамі.

У 1918—1920 гадах служыў у Чырвонай Арміі. Удзельнік ліквідацыі Мамантаўскага рэйду і задушэння сялянскіх паўстанняў на Тамбоўшчыне, затым — начальнік кулямётнай каманды атрада спецыяльнага прызначэння, камандзір кулямётнай школы. У 1923—1926 гадах працаваў у партыйных органах Масквы.

У органах дзяржаўнай бяспекі з 1927 года. Супрацоўнік ЭКУ АДПУ пры СНК СССР, памочнік начальніка ЭКА і па сумяшчальніцтве начальнік пажарна-тэхнічнай інспекцыі ПП АДПУ пры СНК СССР па Маскоўскай вобласці. У 1934 годзе — начальнік ЭКА УДБ УНКУС СССР па Куйбышаўскай вобласці, з 1935 года — намеснік начальніка ЭКА УДБ УНКУС СССР па Маскоўскай вобласці і ў 1937 годзе — начальнік УНКУС СССР па Смаленскай вобласці. З 22 мая па 16 снежня 1938 года — народны камісар унутраных спраў БССР.

Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. Арыштаваны 16 снежня 1938 года.

Пастановай Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 15 студзеня 1940 года прыгавораны па артыкулах 58-1 і 58-11 КК РСФСР да ВМП. Прыгавор прыведзены ў выкананне ў Маскве 26 студзеня 1940 года. Не рэабілітаваны^[1].

Зноскі

↑ Кароткія біяграфіі кіраўнікоў на сайце КДБ Рэспублікі Беларусь

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Наседкин А. А. // Петров Н. В., Скоркин К. В. Кто руководил НКВД, 1934—1941 : справочник / Под ред. Н. Г. Охотина и А. Б. Рогинского. — М.: Звенья, 1999. — 502 с. — 3 000 экз. — ISBN 5-7870-0032-3.

[1] Кароткія біяграфіі кіраўнікоў на сайце КДБ Рэспублікі Беларусь

[1]

Кіраўнікі савецкіх органаў дзяржбяспекі НК-ДПУ-АДПУ-НКУС-НКДБ-МДБ-КДБ Беларускай ССР
Старшыні Надзвычайнай Камісіі БССР	Віктар Яркін (1918 — 1920) • Аляксандр Ротэнберг (1920 — 1921)
Старшыні Дзяржаўнага Палітычнага Упраўлення БССР	Ян Ольскі (1921 — 1923) • Станіслаў Пінталь (1923 — 1924) • Піліп Мядзведзь (1924 — 1925) • Раман Піляр (1925 — 1929) • Рыгор Рапапорт (1929 — 1931) • Станіслаў Рэдэнс (1931) • Герман Матсон (1931 — 1932) • Леанід Закоўскі (1932 — 1934)
Народныя камісары ўнутраных спраў БССР	Леанід Закоўскі (1934) • Ізраіль Ляплеўскі (1934 — 1936) • Георгій Малчанаў (1936 — 1937) • Барыс Берман (1937 — 1938) • Аляксей Наседкін (1938) • Лаўрэнцій Цанава (1938 — 1941)
Міністры дзяржаўнай бяспекі БССР	Лаўрэнцій Цанава (1943 — 1951) • Міхаіл Баскакаў (1952 — 1953)
Старшыні Камітэта дзяржаўнай бяспекі БССР	Аляксандр Перапяліцын (1954 — 1959) • Васіль Пятроў (1959 — 1970) • Якаў Нікулкін (1970 — 1980) • Веніямін Балуеў (1980 — 1990) • Эдуард Шыркоўскі (1990 — 1991)