Палярызавальнасць

Палярызавальнасць - фізічная уласцівасць рэчываў набываць электрычны або магнітны дыпольны момант (палярызацыю) у вонкавым электрамагнітным поле.

Тэрмін палярызавальнасць таксама ўжываецца для абазначэння каэфіцыента, які характарызуе лінейную залежнасць індукаванага дыпольнага моманту атама, малекулы і да т.п. ад напружанасці вонкавага поля, якое выклікала палярызацыю, а для асяроддзя - таксама як сінонім сярэдняй палярызаванасці яе часціц або адносіны дыэлектрычнай ўспрымальнасці (гл. ніжэй) да колькасці часціц ў адзінцы аб'ёму, часам і проста як сінонім дыэлектрычнай успрымальнасці.

Электрычная палярызавальнасць асяроддзя характарызуецца велічынёй дыэлектрычнай успрымальнасці $\chi _{e}$, якая з'яўляецца каэфіцыентам лінейнай сувязі паміж палярызацыяй дыэлектрыка P і вонкавым электрычным полем E ў досыць малых палях:

${\vec {P}}=\chi _{e}{\vec {E}}$

Успрымальнасць звязана з дыэлектрычнай пранікальнасцю ε суадносінамі

$\varepsilon =1+4\pi \chi _{e}$

Магнітная палярызавальнасць характарызуецца магнітнай успрымальнасцю $\chi _{m}$, якая з'яўляецца каэфіцыентам лінейнай сувязі паміж намагнічанасцю P і вонкавым магнітным полем H ў досыць малых палях:

${\vec {J}}=\chi _{m}{\vec {H}}$

Тэнзар палярызавальнасці

У анізатропных крышталях электрычная (магнітная) палярызавальнасць характарызуецца тэнзарам дыэлектрычнай (магнітнай) успрымальнасці $\chi _{e}^{ij}\left(\chi _{m}^{ij}\right)$, так што сувязь паміж вектарам палярызацыі (намагнічанасці) і вектарам напружанасці электрычнага (магнітнага) поля выяўляецца як:

$P_{i}=\chi _{e}^{ij}E_{j}$

$J_{i}=\chi _{m}^{ij}H_{j}$

дзе па паўтаральным індэксам маецца на ўвазе сумаванне.

З закона захавання энергіі можна вывесці, што тэнзары $\chi _{e}^{ij}$ и $\chi _{m}^{ij}$ сіметрычныя:

$\chi _{e}^{ij}=\chi _{e}^{ji}$

$\chi _{m}^{ij}=\chi _{m}^{ji}$

У ізатропных крышталях недыяганальныя кампаненты тэнзару тоесна роўныя нулю, а ўсе дыяганальныя роўныя паміж сабой.